داریوش نصیری با حضور در غرفه هنرنیوز گفت: حفظ مخاطب بیشتر از جذب مخاطب برای‌مان اهمیت دارد.

داریوش نصیری کارگردان، نویسنده و بازیگر تئاتر در گفتگو با خبرنگار هنرنیوز بیان داشت: در مورد کارهای تلفیقی باید بگویم ما در ایران نظر واحدی نداریم، وقتی ما تراژدی رستم و سهراب را برای جشنواره ملی جوان ایران ارسال کردیم، معتقد بودند بخش موسیقیایی اثر بیشتر از بخش نمایش است و وقتی همان کار را به جشنواره موسیقی ارسال کردیم معتقد بودند بخش تئاتر اثر بیشتر از قسمت موسیقیایی است. اگر تلفیق موسیقی و نمایش در حال اتفاق افتادن است، چرا این تعامل را درک نمی کنند.

نصیری ادامه داد: به ظاهر دیده یا فکر می‌شود که هنرها از هم جدا هستند؛ اما هنرها به نوعی با هم پیوند دارند. من می‌توانم بگویم که ما مجموعه‌ای از موسیقی، نمایش و تصویر را ارائه می‌کنیم.

وی ادامه داد: در حقیقت ما سعی کردیم آن مواردی را که تماشاگر و مخاطب نیازمند آن است رعایت کنیم، به عنوان مثال وقتی قطعه‌ ارکسترال «فتح» اجرا شد، ما در بخش نمایش تلفیق سازهای ایرانی را داشتیم که شیوه اجرای آن نقالی بود البته با استفاده از شیوه‌هایی که در سبک تعزیه وجود دارد، بخش دیگری که به جذب مخاطب کمک می‌کرد استفاده از تصاویر در پس زمینه اجرای ما بود که همه اینها در بهتر اجرا شدن و بهتر القا کردن حس مورد نظر به مخاطب نقش داشته است.

وی افزود: بعد از اجرای تراژدی «رستم و سهراب» قرار شد گزینشی از بین سه متن «هملت» اثر ویلیام شکسپیر، «کورش کبیر» و کاری در خور فضای مذهبی داشته باشیم، که در نهایت قرار شد اثری با مضمون زندگی «حضرت مهدی» (عج) با پیش درآمد زندگی نرجس خاتون انتخاب شود چون در این سالها کاری با مضمون زندگی این حضرت انجام نشده است. باید اضافه کنم این کار هم شیرین بود و هم کمی سخت چون پیش از این کاری در این زمینه صورت نگرفته بود.

ما همیشه به حفظ مخاطب بیشتر از جذب مخاطب اهمیت داده‌ایم، چون در کارهای هنری به دلیل بازخورد تبلیغاتی آن مخاطب جذب خواهد شد، اما بعد از آن این مخاطب کار را حمایت نمی‌کند.