به گزارش هنرنیوز به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری؛ كاظم رستمی شاعر آئینی كشور با بیان این كه رسانه‌های امروز تمام شئون زندگی را در بر گرفته‌اند، اظهار كرد: شأنی از شئون زندگی باقی نمانده كه در فضاهای مجازی وارد نشده باشد. رسانه‌ها در تمام لحظه های زندگی هم حضور دارند و هم تاثیر می‌گذارند.

وی ادامه داد: شعر هم به شدت تحت تاثیر فضاهای مجازی است. كسی كه وارد حوزه های ادبیات و شعر می‌شود، هر چه قدر جوان‌تر باشد، نیاز بیشتری به دیده شدن دارد و از فضاهای مجازی نیز بیشتر استفاده می‌كند. به همین دلیل است كه نسل‌های پیشین شعر و ادبیات كشور، كمتر به شبكه های اجتماعی علاقه نشان می‌دهند، چرا كه از چنین دورانی عبور كرده‌اند.

رستمی تصریح كرد: من در وبلاگ و دیگر شبكه‌های اجتماعی فعال بودم. اما چند سالی است كه دیگر از این گونه امكانات استفاده نمی كنم. یكی از دلایلش امنیت پایینی است كه در انتشار آثار در فضای مجازی وجود دارد و گاهی می بینید كه یك اثر، چندین صاحب دارد و بر سرش دعوا ست. دلیل مهم‌تری كه باعث می شود به سمت این فضاها نروم، بلوایی است كه در شبكه‌های اجتماعی ادبی وجود دارد و من آن را با عنوان «جنون ادبی» نام گذاری می‌كنم.

این شاعر كشور همچنین گفت: وارد گروه‌های تلگرامی كه می‌شوید، می‌بینید كه در چند ساعت، بیش از یك هزار رباعی و غزل به سمتتان می‌آید. آدم‌ها اگر ابر كامپیوتر هم باشند توانایی مطالعه این حجم از اطلاعات را ندارند و گویی انتشار دهندگان این مطالب، جنون ارائه دادن دارند و برایشان مهم نیست كه این مطالب خوانده می‌شود یا خیر.

وی با اشاره به این كه جشنواره ها نیز طی سال های اخیر جوانان را دچار آسیب هایی كرده‌اند، عنوان كرد: آسیب دیگری كه ۲۰ سال است در شعر جوان دیده می‌شود و من بارها بر آن تاكید كرده‌ام، جشنواره‌ها هستند كه در كنار فضای مجازی، جوانان نوقلم عرصه ادبیات را در وادی خطرناكی گرفتار می‌كنند. چهره‌های جوان ادبیات كه استعدادهای شگرفی در حوزه شعر دارند، پس از دیده شدن و كسب جوایز متعدد در جشنواره‌ها، دچار غرور می‌شوند و خود را در بالاترین قله های شعر كشور می بینند و كم كم حافظ و سعدی را هم كوچكتر از خود می‌بینند. در حالی كه در قدیم، رسم بر این بوده كه شاعران جوان تر و كم تجربه‌تر تا چند صد بیت را از حفظ نبودند و در مجامع ادبی حضور نمی‌یافتند، فرصت دیده شدن نداشتند.

رستمی با تاكید بر این كه در جنون ادبیات كه این روزها گرفتارش هستیم، هیچگاه چهره و یا ادبیات اصیل نمی‌بینیم، گفت: ادبیات مصرفی را شاهد هستیم. همچون بسیاری دیگر از زوایای زندگی كه دچار مصرف زدگی شده ایم و كالایی را چند روز مصرف می‌كنیم و به دور می اندازیم در ادبیات نیز، به سمت ادبیات مصرفی رفته‌ایم و چنین ادبیاتی ماندگار نخواهد بود.