«فرانسیس فورد کاپولا» پروژه بزرگ «چشم‌انداز دور» را به عنوان تجربه «سینمای زنده» در دانشگاه کالیفرنیا آغاز کرد.

به گزارش هنرنیوز، «کاپولا» پس از ماه‌ها همکاری با ۷۵ نفر از اساتید و دانشجویان دانشکده تئاتر، فیلم و تلویزیون «UCLA»، روز گذشته در یک نشست خبری جزییات بیشتری از پروژه سینمایی چند ساله خود با نام «چشم انداز دور» رونمایی کرد.

«چشم‌انداز دور» روایتگر زندگی خیالی چهار نسل از یک خانواده ایتالیایی است و بنا به گفته «کاپولا» در سبک «سینمای زنده» که ترکیبی از اجرای زنده و سینمای سنتی است، ساخته خواهد شد.

مفهوم «سینمای زنده» کاپولا مبتنی بر استفاده همزمان از چندین دوربین فیلمبرداری، سرورهای بازپخش سریع و دیگر منابعی است که کارگردان می‌تواند از همه آنها به صورت زنده استفاده کند، بطوری که مخاطبان می توانند اجرای بازیگران را بصورت زنده در مقابل خود مشاهده کنند. هدف از این پروژه «نگاه کردن و احساس کردن» است که ماهیتی سینمایی‌تر از اجرای زنده دراماتیک و موزیکال خواهد داشت.

«کاپولا» در این باره گفت: احساس کردم برای فراگرفتن روش اصلی "سینمای زنده" به این تجربه نیاز دارم که آمیزه‌ای از تئاتر، فیلم و تلویزیون است. "تصویر" در این جا همانند فیلم عنصر اصلی است، اجراها از تئاتر می‌آید و تکنولوژی بیشرفته این که مار ا قادر به کار می‌کند نیز از شبکه‌های ورزشی گرفته شده است. کار کردن روی این پروژه خیلی هیجان‌انگیز است.

این کارگردان آمریکایی پیش از این نیز در مصاحبه‌ای با «ایندی وایر» گفته بود: "این فیلم به بُعدی از آن چیزی می‌پردازد که فکر می‌کنم آینده سینما خواهد بود. آیا این فوق العاده نیست که بتوانیم سینما را اجرا کنیم و این کار را زنده انجام دهیم؟ این همان هدف نهایی است که در پی آن هستم."

«فرانسیس فورد کاپولا» از بزرگترین فیلمساران معاصر سینمای جهان است که از جمله افتخارات و جوایز سینمایی وی طی چهار دهه فیلم‌سازی می‌توان به جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۱ برای «پاتون»، جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۳ برای «پدرخوانده»، جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۵ برای «پدرخوانده‌۲»، جایزه بافتا بهترین کارگردانی در سال ‌۱۹۷۸ برای «اینک آخرالزمان»، جایزه دوربین جشنواره برلین در سال ‌۱۹۹۱، جایزه نخل طلا و جایزه فیپرشی جشنواره کن در سال ‌۱۹۷۹ برای فیلم «اینک آخرالزمان»، جایزه نخل طلا و جایزه بهترین فیلم معنوی جشنواره کن در سال ‌۱۹۷۴ برای فیلم «مکالمه»، جایزه گلدن گلوب برای بهترین کارگردانی در سال ‌۱۹۸۰ برای «اینک آخرالزمان»، جایزه گلدن گلوب برای بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه در سال ‌۱۹۷۳ برای «پدرخوانده»، جایزه ویژه پنجاهمین سال تأسیس جشنواره سن‌سباستین در سال ‌۲۰۰۲، شیر طلای افتخاری جشنواره ونیز در سال ‌۱۹۹۲، جایزه صدف طلایی بهترین فیلم و جایزه فیپرشی جشنواره سن‌سباستین در سال ‌۱۹۶۹ برای «ماهی پر جنب‌وجوش» اشاره کرد.