گزارش هنرنیوز از تمرین نمایش«ورود آقایان ممنوع»؛
«ورود آقایان ممنوع» راویتی از زندگی آدم های این روزگار
تاريخ : يکشنبه ۲۷ شهريور ۱۳۹۰ ساعت ۱۱:۱۱
«ورود آقایان ممنوع» به کارگردانی کتایون فیض مرندی و نویسندگی آرش عباسی امروز بعد از چند مرتبه بازبینی به روی صحنه می رود. این نمایش که حدودا یک ماه توسط گروه در پلاتو شماره یک مجموعه تئاترشهر تمرین شده بود حالا آماده بود تا در سالن قشقایی تئاترشهر به روی صحنه برود.
در آخرین روز تمرین گروه، به گفته کارگردان قرار شد تا کار پشت سرهم اجرا شود و اجرا برای گفتن ایرادها قطع نشود به همین خاطر گروه بازیگران با تمرکز شروع به بازی کردند و هر کدام از بازیگران در زمان اجرای خود با تمرکز و آمادگی وارد صحنه کار شده و بازی شان را شروع می کردند.
بازیگران هر اپیزود در زمانی که در متن آمده بود با آمادگی وارد صحنه شده و براساس میزانسن هایی که قبلا بازیگران با کمک کارگردان به دست آورده بودند بازی خود را شروع کرده. در بیرون صحنه کارگردان و منشی صحنه، بازی بازیگران را نظاره می کنند تا اگر در حین بازی، بازیگران نکته ای در بازی هایشان را فراموش کردند به آنها گوشزد کنند.
کارگردان قبل از شروع کار از بازیگران خواسته بود تا این آخرین تمرینات را به چشم تمرین نگاه نکنند و تمام تلاش خود را به کار گیرند و آن را یک اجرا تصور کنند و اگر پای این اجرا هم می نشستی دقیقا همین طور بود گمان نمی کردی که این آخرین تمرینات گروه است چراکه گروه اپیزودهای نمایش را که داخل یک آرایشگاه زنانه اتفاق می افتاد را بدون لحظه ای فاصله پشت سرهم انجام می دادند به گونه ای که تصور می کردی که الان گروه در سالن قشقایی در برابر چشمان تماشاگران در حال اجرا است.
در اواسط کار حسین کیانی که دراماتوژی این متن را به عهده داشت هم به پلاتو شماره یک آمد و در کنار کارگردان نکته هایی را برای بهتر شدن کار لازم می دانست را در پایان به بازیگران تذکر داد بعد از آخرین اپیزود و اتمام کار حسین کیانی از دو تن از بازیگران خواست تا برای بهتر شدن کار آن اپیزود دوباره تکرار شود.
با اینکه مدت زمان نمایش قدری طولانی است اما به خاطر بازی روان بازیگران و همین طور جذابیت متن و پر پرسوناژ بودن کار، به نظر می آید که این روزها در قشقایی شاهد واقعیت های تلخی در زندگی آدم ها باشیم که در یک آرایشگاه زنانه روایت می شود که دیدن این تلخی ها با بازی شیرین بازیگرانش خالی از لطف نیست و ارزش یکبار دیدن را دارد.