فلور نظری در گفتگو با هنرنیوز:
فیلم نامه‌ای ندارم که به آن ببالم
فلور نظری گفت: چند روزی است که از آلمان به ایران آمده‌ام و چند فیلم نامه پیشنهاد شده است که هیچ کدام از آن‌ها را قطعاً به دلیل ضعیف بودن فیلم نامه نمی‌پذیرم.
تاريخ : چهارشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۴۸
فلور نظری در پاسخ به سوال خبرنگار سینمایی هنرنیوز مبنی بر اینکه به تازگی بعد از برگشت به ایران مشغول به چه کاری هستید گفت: تقریباً چند روزی است که از آلمان به ایران برگشتم و در همین مدت چندین فیلم نامه پیشنهاد شده است که در بین آن‌ها چند تله و مجموعه تلویزیونی نیز وجود دارد اما متاسفانه به هیچ عنوان هیچ کدام از فیلم نامه‌ها خوب نیست و کیفیت لازم را ندارد و قطعاً هیچ کدامش را قبول نخواهم کرد.
وی در ادامه با ابراز ناراحتی از سطح پایین فیلم نامه‌ها گفت: قبول دارم که نویسنده‌های ما با محدودیت در حوزه انتخاب موضوع مواجه هستند مخصوصاً در مورد خانم‌ها که موارد بسیاری را باید رعایت کنند اما در همین دایره محدودیت می‌توانند فیلم نامه‌هایی را با موضوعات جذاب و همراه با خلاقیت بنویسند تا بازیگران هم نسبت به موقعیتشان احساس نگرانی نکنند. باید به سمتی حرکت کنیم که فیلم نامه‌ها از این وضعیت نجات پیدا کند. متاسفانه کاراکتر‌های پیشنهاد شده زن در این فیلم نامه‌ها در حدی است که فقط باید حضور داشته باشم تا قصه پیش برود من با این مشکل ندارم و منظورم این نیست که شخصیت‌های پیشنهاد شده باید نقش اول باشند بلکه منظورم این است که کاراک‌تر‌ها تاثیری در قصه و روند داستان ندارند با خواندن پی رنگ فیلم نامه بلافاصله می‌توان فهمید که در چه سطحی کاراک‌تر‌ها پرداخت شده‌اند و به قول معروف جای کار ندارد.
نظری در ادامه گفت: من هم باید از این حرفه ارتزاق مالی ام را برطرف کنم و منبع درآمدم همین راه است و بالاخره در نهایت مجبور هستم یکی از همین فیلم نامه‌ها را برای بازی انتخاب کنم چون کار نکردن بیش از اندازه هم باعث می‌شود که دیده نشوید و یا فراموش شوید من هم مانند هر فرد دیگری که سرپرست خانواده‌اش است باید جوابگوی خانواده‌ام باشم. تلاش کرده‌ام همواره کارهایی را برای بازی انتخاب کنم که جزو مواردی باشد که مردم دوستش داشته باشند. مجموعه‌هایی همانند «تکیه برباد» که جزو پر مخاطب‌ترین فیلم‌ها در زمان خودش شده بوده برای من باعث افتخار هستند چرا که نظر مخاطب برایم بسیار اهمیت دارد. باعث تاسف است که بنده به عنوان بازیگری که سال‌ها است در حال فعالیت در این حرفه هستم در حال حاضر فیلم نامه‌ای ندارم که به آن ببالم.
فلور نظری با توجه به اینکه ساکن کشور آلمان است درباره کیفیت آثار هنری در آن کشور گفت: با توجه به اینکه من ساکن کشور آلمان هستم همیشه فعالیت‌های هنری آن‌ها را دنبال می‌کنم و این امر به خود بنده به عنوان یک بازیگر بسیار کمک می‌کند چرا که از دیدن آثار قوی آن‌ها موارد بسیاری را یاد می‌گیرم. سینما متعلق به غرب است و این موضوع را نمی‌توان نادیده گرفت و یا انکار کرد و حقیقتاً کیفیت آثار در آنجا نسبت به کشور ما تفاوت بسیاری دارد. تئاتر‌های فوق العاده‌ای به روی صحنه می‌رود و با توجه به اینکه برتولت برشت یکی از افراد شناخته شده در زمینه تئا‌تر است باعث شده است این کشور در این زمینه بسیار خوب و قوی پیش برود.
بازیگر مجموعه «تب سرد» در ادامه گفت: سینماهای شان هم نیز در اکثر مواقع شلوغ است. یعنی یکبار نشده که من به سینما بروم و بتوانم در یک سالن خلوت به راحتی بنشینم همه این‌ها در شرایطی است که کشور آلمان در اروپا در امر سینما خیلی فیلم‌های شاخصی ندارد که بازار را در اختیارش بگیرد اما مردم آنجا رفتن به سینما را جزو برنامه‌‌هایشان می‌دانند. سینما‌هایشان لبالب پر از مخاطب است.
وی در ادامه با اشاره به این موضوع که دیدن فیلم در سینما و رفتن به تئا‌تر جزو برنامه‌های اصلی آلمانی‌ها است گفت: مردم آنجا برای دیدن فیلم برنامه ریزی دارند و وقت می‌گذارند. فرهنگ فیلم دیدن در بین آن‌ها اپیدمی شده است قطعاً در برنامه‌‌هایشان رفتن به سینما و تئا‌تر به چشم می‌خورد وقتی در آنجا به سینما می‌روم و یاد سینماهای خودمان در ایران می‌افتم غمگین می‌شوم. آرزوی هر بازیگری است که تماشاگر زیادی فیلمش را ببیند. چرا باید سالن‌های سینمای ما خالی از تماشاگر باشد؟! چرا مردم ما نباید سینما رفتن را در برنامه‌های خودشان قرار بدهند؟! من قبول دارمک ه به لحاظ فنی سینماگران ما اگر کمبودی دارند مقصر نیستند اما نداشتن فیلم نامه خوب و نساختن فیلم مخاطب پسند به آن امکانات ارتباطی ندارد.
نظری در ارتباط با شناخت آلمانی‌ها از هنر و هنرمندان ایرانی گفت: نگاه افراد آلمانی که در حوزه هنر و مخصوصاً سینما فعالیت دارند نسبت به هنر ایرانی بسیار مثبت است و نگاه ویژه‌ای به فیلم‌های ایرانی دارند و جالب است که هنرمندان سر‌شناس ما را نیز به خوبی می‌شناسند وکارهای آن‌ها را دنبال می‌کنند.
گفتگو: علی اکبر دهبان
