رضا حامدی خواه نویسنده و کارگردان تئاتر و تلویزیون در گفتگو با هنرنیوز از اجرای نمایش «اعترافاتی درباره زنان» در خرداد ماه سال ۹۱ گفت: نمایش «اعترافاتی درباره زنان» را سال ۸۳ برای اولین بار در مجموعه تئاتر شهر اجرا کردیم. این نمایش در زمان خودش ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کرد و مخاطبان بسیاری را به سالن کشاند و در روزهای آخر اجرا سالن با ۲ برابر ظرفیت، مخاطب را در خود جای می‌داد و بلیت های نمایش برای روزهای بعد پیش فروش شده بود.
وی افزود: زمانی که نمایش، مخاطب خود را پیدا کرده بود دوست داشتیم که کار ادامه پیدا کند و روزهای بیشتری علاوه بر ۱۸ اجرایی که داشتیم نمایش را به صحنه ببریم که متأسفانه به ما اعلام شد، به علت اینکه تعداد آثار برای اجرا زیاد است و گروه‌هایی بعد از ما هم منتظر اجرا هستند این امکان وجود ندارد که تعداد اجراها تمدید شود، در این میان حمید سمندریان و عباس جوانمرد نیز درخواست تمدید این اجرا را کردند و از این نمایش بسیار حمایت کردند که متأسفانه در آن روزگار این اتفاق چندان مسیر نشد.
کارگردان نمایش «اعترافاتی درباره زنان» ادامه داد: در همان سال من موافقت کردم که این نمایش را با گیشه ادامه دهم اما باز ترافیک کارها مطرح شد و اینکه در نهایت با اجرا موافقت نشد به همین خاطر من سعی کردم تا کار را با هزینه شخصی در مکان‌های دیگر اجرا ببرم که این اتفاق هم رخ نداد حتی تصمیم گرفتم تا از این نمایشنامه، فیلم ۳۵ میلیمتری برای سینما تولید کنم که در این راه هم مسائلی به وجود آمد که این اتفاق نیز میسر نشد تا اینکه سال گذشته قصد داشتم تا نمایشی را به روی صحنه ببرم که گفته شد می‌توانم یک کار از آثار گذشته‌ام را به روی صحنه ببرم. با توجه به نکاتی که گفته شد به این نتیجه رسیدیم که نمایش «اعترافاتی درباره زنان» که در سال ۸۳ آنطور که شایسته بود اجرا نشد را در سال ۹۱ به اجرا ببرم.
حامدی‌خواه در مورد این نمایشنامه گفت: بارزترین مشخصه این متن، نقد اجتماعی زمان جامعه است که در این کار بسیار به این مسئله پرداخته شده است اما ما در شکل اجرایی این نمایش در سال ۹۱ شاکله اصلی کار را حفظ خواهیم کرد، ولیکن به فراخور مناسبات اجتماعی جامعه تغییراتی را در کار داریم که این تغییرات در اجرا کمتر است چرا که گروه در اجرای قبل به باوری رسید که نمی خواهیم آن را تغییر دهیم اما قطعاً در مورد مضامین جاری جامعه صحبت خواهیم کرد و این نمایش اقشار اجتماعی جامعه را نشان می دهد و آنها را زیر سئوال می‌برد در حقیقت نمایش روایتی طنزگونه دارد و در حقیقت نشان دادن زندگی به شکلی واقعی طنزهای واقعی زندگی را در خود نشان می‌دهد.
این کارگردان خاطر نشان کرد: اغلب محمد امیر یاراحمدی را با متن‌های جدی‌اش می‌شناسیم و قبل از اجرای این نمایش ایشان را با چهره‌ای جدی تصور می‌کردیم اما این نمایش و متن آن تصویر دیگری از قلم محمدامیر یاراحمدی را به ما نشان داد. برای اجرای مجدد این نمایش نیز در خرداد ماه ۹۱، با یاراحمدی به عنوان نویسنده اثر حتماً جلساتی خواهیم داشت و تغییراتی در متن ایجاد خواهیم کرد و خودم نیز به عنوان کارگردان کار نیز ایده‌هایی در ذهنم دارم که دوست دارم با یاراحمدی در مورد آنها صحبت کنم و به نظرات جدیدی برسیم البته خیلی از اتفاقات هم با افراد گروه در حین تمرینات برای نمایش شکل می گیرد و اساس کار من کارگاهی است و نظرات بافراد گروه برایم بسیار مهم است.
این کارگردان در مورد شورای نظارت و ارزشیابی اظهار داشت: همیشه باید تعامل بین هنرمند و مسئولان باشد، فردی هنرمند است که زمانی که می خواهد کاری را به روی صحنه ببرد همه جوانب آن را در نظر بگیرد چرا که هنرمند واقعی کسی است که افکار خود را به گونه‌ای در کنار هم بگذارد که اجرا در هر شرایط و جامعه‌ای برایش محیا باشد و در قالب چهارچوب‌ها و قوانین کارش را تولید کند و مسئولان بی‌غرض و منصفانه آثار را ببینند و کاری را برای اجرا انتخاب کنند که برای مخاطب خوب باشد و بیننده را راضی کند اگر مسئولان به ماهیت کار واقع گرایانه نگاه کنند اتفاقات خوبی در تئاتر خواهد افتاد. البته در کنار این کار متنی را از فرهاد نقدعلی ارائه دادم که اگر به هر دلیلی «اعترافاتی درباره زنان» اجرا نشود این کار رابه صحنه خواهم برد.
حامدی خواه در ادامه گفت: سال گشته قرار بود تا نمایشی را با عنوان «پیله سرا» به روی صحنه ببرم که با مشکل رو به رو شد، از پای ننشستم و این نمایشنامه را به صورت فیلم تولید کردم.
وی تأکید داشت : امسال به ما سالن قشقایی را برای اجرا خواهند داد هرجند که همه سالن ها را دوست دارم و معتقدم کاری که خوب باشد مخاطب را به سالن خود می کشد.