«کامبیز اسدی» در خصوص نمایش «آوای بازگشتگان» اظهار داشت: این نمایش اصلا در مورد جنبش وال استریت نیست و کاملا درخصوص بیداری اسلامی است و فقط یک صحنه آن به جنبش وال‌استریت مربوط می‌شود. از سه کشور تونس، لیبی و بحرین برای موضوع بیداری اسلامی در این نمایش استفاده کردیم و کار ما در دنیای این سه کشور می‌گذرد.
* پرونده‌‌ام در تئاتر شهر برای اجرا بی‌دلیل گم می‌شود
 وی افزود: دو سال است که درخواست اجرا به تئاتر شهر داده‌ایم و دو مرتبه است که پرونده من بدون دلیل گم می‌شود، اتفاقا کاری که ارائه داده بودم برای اجرا در مورد موضوع هسته‌ای بود و در حال حاضر نیست. نمایش «آوای بازگشتگان» در مورد بیداری اسلامی است که دغدغه ما بود آن را اجرا می‌کنیم. وی، نمایش «آوای بازگشتگان» را اثری سفارشی نداست و گفت: هیچ کسی به ما سفارش کار نداد، من دوست داشتم یک تئاتر را در مورد اتفاقات اطرافم تولید کنم، زیرا به شخصه به خاطر علاقه‌ام این اتفاقات را دنبال می‌کردم. این کار ما برخورد هنری‌مان به دور از سیاست‌زدگی است و شعار با این تحولات و اتفاقات دنیا بود. اسدی در مورد محیط فرهنگسرای انقلاب گفت: فرهنگسرای انقلاب زیرزمینی دارد که دارای دو طبقه است، یک طبقه آن موزه انقلاب اسلامی و طبقه دیگر که گالری‌هایش ساخته شد اما نمی‌دانم به چه دلیلی کار ساخت و ساز آنجا رها شد، به صورت خیلی اتفاقی این محیط را دیدم و آشنا شدم و به همراه کسانی که قرار بود با هم همکاری کنیم، از آنجا بازدید کردیم و به این نتیجه رسدیم سوژه‌ای که به آن فکر می‌کردیم در این محیط قابلیت اجرا را دارد. * شرط اجرای تئاتر محیطی بکر بودن فضا است
 وی با اشاره به اینکه آثاری که در تئاتر شهر اجرا می‌شود، محیطی نیستند بیان داشت: ما تئاتر محیطی را تجربه کردیم، آنچه در تئاتر شهر تبلیغ می‌شود واقعا تئاتر محیطی نیست، زیرا چند شب برای وقوع این نوع تئاتر وجود دارد. یکی از این شروط بکر بودن محیط اجرا است، در اروپا و آمریکا روی تئاتر محیطی سرمایه‌گذاری می‌شود زیرا گروه‌های تئاتری محیط‌های بکر و ناشناخته را کشف می‌کنند و در آنجا تئاتر اجرا می‌کنند و تماشاگر را به آنجا می‌آورند، بنابراین محیط‌ها شناخته شده و جنبه‌های توریستی پیدا می‌کند. در واقع آثاری که در تئاتر شهر به نام تئاتر محیطی اجرا می‌شود به این دلیل است که به برخی گروه‌ها سالن برای اجرا داده نمی‌شود بنابراین آن‌ها در فضای دیگر از تئاتر شهر به اجرا می‌پردازند. کارگردان نمایش «آوای بازگشتگان» تصریح کرد: ما تئاتر تجربی را تجربه کردیم و هیچ کسی به من سفارش کار در مورد بیداری اسلامی را نداد، این کار پیشنهاد خودم بود و به شدت روی آن سماجت کردم. در ابتدا همه می‌ترسیدند وارد این مقوله شوند حتی فرهنگسرای انقلاب ترس از این داشت که شاید این نمایش سیاسی شود اما با اصرار ما این کار تولید شد. بعد از بازبینی و کسب مجوز با کمک یک سازمان بخشی از منابع خود را تأمین کردیم زیرا در مجموع مبلغی که از طرف فرهنگسرا دریافت خواهیم کرد که حدود 5 میلیون تومان است؛ در حالی که ما 25 بازیگر در این نمایش داریم.
 * هنرمندان ما نسبت به اتفاقات جهان بی‌تفاوت هستند
 اسدی به بی‌تفاوت بودن هنرمندان کشور به اتفاقات جهان اشاره کرد و بیان داشت: مشکلی که وجود دارد این است که هنرمندان ما نسبت به اتفاقات پیرامون‌شان واقعا بی‌تفاوت هستند و اتفاقات پیرامون جهان و کشورمان در دنیای نمایش بی‌نظیر است و اگر کسی از آن‌ها تأثیر بگیرد فکر می‌کند که سفارشی کار کرده است. وی ادامه داد: نمایش «ساداکو» من که در مورد انرژی هسته‌ای است، پس از دو سال هنوز اجرا نشده است، با این تفاوت که نمایش در ژاپن رخ می‌دهد. در مورد این نمایش نیز کسی به من سفارش کار نداده است، آخرین بار سال 83 در تئاتر شهر اجرا رفتم و بعد از 7 سال به من می‌گویند که هنوز نوبت اجرای تو نشده است. دوستان به هر دلیلی دوست ندارد من تئاتر کار کنم، چون مدیران بالاخره عوض می‌شوند و تا آن زمان من برای اجرا به فرهنگسرای انقلاب و دیگر فضاها می‌روم. 
* وزارت ارشاد از نمایش آوای بازگشتگان با موضوع بیداری اسلامی حمایت نکرد
 اسدی در پایان خاطرنشان کرد: فکر می‌کنم یک آبرویی برای مجموعه وزارت ارشاد محسوب می‌شد اگر از این نمایش حمایت می‌کرد، به هرحال می‌توانست سهم خود را به موضوع بیداری اسلامی ادا کند اما این کار را انجام نداد.