علی شمس گفت: نمایش «مخاطب خاص» داستان رستوران استاد سمندریان است که با کمک شاگردان ایشان در سال ۱۳۶۰ در خیابان کاخ آن روزگار و خیابان فلسطین فعلی شکل می‌گیرد و بهانه‌ای برای بچه‌هایی می‌شود که به هر نحوی شرایط کار حرفه‌ای را نداشتند و حضور سمندریان حلقه‌ای بود که دور یکدیگر جمع شوند.
وی یکی از ویژگی‌های شخصیتی استاد سمندریان را که باعث محبوبیت این هنرمند بوده و هست را در معتدل بودن او دانسته و افزود: شخصیت معتدل این استاد تئا‌تر بود که با نحله‌های مختلف فکری تعامل می‌کرد و دوستش داشتند و دور او جمع می‌شدند.
شمس در ادامه خاطرنشان کرد: صرف پروسه تولید اثر نیز به عنوان بخشی از نگره‌های داستان در متن وجود دارد. واقعیت این است که ایده برای من خیلی مهم بود و فکر می‌کردم که با چند بازیگر خلاق می‌توان آنرا پیش برد البته در یک فرآیند کاملا کارگاهی ولی وقتی ایده را ارائه کردم متن خواسته شد.  من پروسه تولید اثر را نیز دخیل کردم کما اینکه اطلاع و آگاهی خانواده سمندریان از این ماجرا برایم مهم بود و باید مشخصا از هما روستا تشکر کنم که در ارائه خوراکهای این نمایش و تحقیق و بست‌های داستان یاری فراوانی رساندند.
شمس در بخش دیگری از این نشست درباره اجرا کافه تریای اصلی تئاترشهر گفت: وقتی نام تئا‌تر محیطی به میان می‌آید این برداشت صورت می‌گیرد که کارگردان موردنظر توانایی در اختیار داشتن سالن را نداشته که در مورد این نمایش مطلقا صادق نیست. این کار هیچ مناسبت و خویشی با یک سالن نداشت و باید در یک رستوران ترتیب داده می‌شد و می‌دانیم که کافه تیای اصلی تئاترشهر محل عبور و مرور آربی آوانسیان تا من و شما بوده و هست و محولی برای آدمهای مختلف بوده است و این ضرورت ایجاب می‌کرد که این نمایش در کافه تریای اصلی تئا‌تر شهر اجرا شود.
رضا مولایی بازیگر نقش استاد سمندریان نیز گفت: به دلیل اینکه نمایش هنوز اجرا نشده و خصوصا نقشی که من بازی می‌کنم حساسیت خاصی دارد، بیشتر دوست دارم که نمایش دیده شود. باید بگویم که در این کار حضور دارم و ایده را دوست دام و بنظر من اتفاق بسیار خوبی است و امیدوارم تماشاگران از تماشای این اثر لذت ببرند.
وی ادامه داد: باید بگویم که این نمایش یکی از سخت‌ترین تجربیات من در بازیگری است چراکه نام استادم سمندریان وی این نقش است و حس خوبی برایم دارد.
این بازیگر تئاترعنوان کرد: ما برای ایفای نقش‌های نمایش به سمت تقلید نرفتیم و نقش پوشی می‌کنیم و گاهی نیز خودمان می‌شویم و گاهی نقش هستیم، گو اینکه ممکن است یکسری رفتارهای آشنا بروز کند که نمی‌تواند تقلید باشد اما عطری از تمام اساتیدی که در نمایش از آن‌ها نام برده می‌شود وجود دارد.
درادامه این نشست جواد نمکی گفت: ذکر یک نکته را ضروری می‌دانم و این است که زمانی که من با گروه آشنا شدم چیزی که برایم بسیار مهم بود نگاه نویسنده بود که نگاهی ویژه است؛ چراکه یک کار کاملا ضروری برای تاریخ تئا‌تر ایران است.
این بازیگر تئا‌تر که نقش حمید لبخنده را در نمایش مخاطب خاص بازی می‌کند ادامه داد: یکی از کمبودهای تئا‌تر ایران توجه به تاریخ تئا‌تر ایران است و بنظر من هنرمندان نسل حاضر باید توجه خاصی به هنرمندان گذشته داشته باشند تا به نگاه ویژه‌ای دست پیدا کنیم. توجه به تاریخ معاصر ما نیازی اساسی است و امیدوارم در زمان اجرا نیز این موقعیت حاصل شود.
نمکی خاطرنشان کرد: باتعامل و گپ و گفتی که با هم داشتیم و با اشرافی که کارگردان از نمایش‌های شرقی داشتند به سراغ روایت کردن رفتیم. عنصر روایت در خودش دارای یکسری ئوس است که به ما کمک می‌کند به بهترین شکل دارای یکسری رئوس است که به ما کمک می‌کند که به بهترین شکل ممکن روایت کنیم و از ظرافت‌های روایتگری استفاده می‌کنیم.
در پایان این نشست الهام شعبانی بازیگر نقش روزنامه نگار نمایش نیز گفت: این تنها شخصیت حقیقی نمایش است که من بازی می‌کنم و در نقش یک خبرنگار جستجوگر ایفای نقش دارم. باید بگویم احساس می‌کنم در نمایشی ایفای نقش دارم که یکی از نیازهای اساسی تئا‌تر امروز ما را روی صحنه می‌برد و آن پرداختن به گذشتگان و پیشکسوتان تئا‌تر کشورمان است.