به گزارش هنرنیوز ، عماد افروغ نسبت به چرایی و چگونگی حضور این فیلم در جشنواره امسال انتقاد کرده بود که محمد خزایی، به‌عنوان تهیه‌کننده‌ی آن در نشست خبری نمایش فیلمش در جشنواره به انتقاد این عضو و رییس پیشین کمیسیون فرهنگی مجلس واکنش نشان داده، عملا او را صاحب صلاحیت اظهار نظر در این زمینه ندانسته بود.

حال افروغ در متنی که در اختیار ایسنا قرار داده، به واکنش خزایی پاسخ داده است:

در این یادداشت آمده است: با رجوع به اینترنت متوجه شدم که آقای محمد خزایی، تهیه‌کننده محترم فیلم امپراتور جهنم در نشست خبری پس از اکران فیلم، بنده‌نوازی فرمودند و با ذکر نام حقیر، به مطالبی اشاره کرده‌اند؛ اینکه این فیلم سانسور شده است، اینکه بدون هیچ‌گونه تخصصی در سینما این فیلم را نقد کرده‌ام، اینکه مدام اعتراض می‌کنم که چرا این فیلم به جشنواره امسال راه یافته است. اجازه دهید به چند نکته اشاره کنم:
اول اینکه چون ممکن است این‌گونه تداعی شود که بنده مخاطب شما در سانسور مورد اشاره باشم، دقیقاً بفرمایید کجا و چه کسی فیلم شما را سانسور کرده است؟
دوم اینکه از جشنواره پارسال تاکنون، هیچ نقدی بر فیلم شما وارد نکرده‌ام و در جشنواره امسال نیز هنوز توفیق تماشای آن را نیافته‌ام که نقدی محتمل داشته باشم و در مطلبی که روز شنبه از بنده منتشر خواهد شد، صادقانه برای فیلم شما آرزوی موفقیت و استقبال کرده‌ام. در جشنواره سال گذشته به عنوان عضو هیئت انتخاب در برابر مواضع سخت و منتقدانه‌ شما که با حمایت رسانه ملی نیز همراه بود، پاسخی کوتاه، آن هم در پاسخ به پرسش اصحاب رسانه، از جمله رسانه ملی دادم.

نماینده پیشین مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، به‌عنوان سومین نکته خود آورده است: این پرسش که چرا فیلم شما به جشنواره امسال راه یافته است، پرسشی نیست که شما طرف پاسخ آن باشید. مسئولان جشنواره باید پاسخگو باشند. اینکه با دلیل و مدرک بفرمایند چرا فیلمی که داوری شده است، مجدداً راه می‌یابد اما فیلمی که داوری نشده است، به بهانه داوری در سال گذشته از ورود در جشنواره باز می‌ماند. و اگر می‌فرمایید این سؤال هم به شما ربطی ندارد، با عرض معذرت، این دیگر جزء تکالیف روشنفکری و شهروندی من است. در ضمن هیچ‌گاه بدون تماس یک خبرنگار رسمی یا یک سایت سینمایی، به طرح این پرسش مبادرت نکرده‌ام.
این استاد دانشگاه در نکته پایانی یادداشت خود نیز آورده است: فرموده‌اید که سینما یک مقوله تخصصی است و حتی یک استاد دانشگاه علوم انسانی غیر سینمایی هم نباید درباره آن نظر بدهد. بله، اگر سینما را به یک تکنیک صرف تقلیل دهید، شاید حق با شما باشد، اما اگر فرد و معلمی، و ظاهراً برخلاف شما سینما و فیلم را یک «زندگی» تفسیر کرد چه؟ در این صورت از ابعاد اجتماعی، عاطفی، اندیشه‌ای، ادبی، تاریخی، زبانی و... آن می‌توان غفلت کرد؟ اگر سینما به فلسفه، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، تاریخ و در کل علوم انسانی و حتی حیات شهروندی مردمِ به اصطلاح عادی جامعه ربطی ندارد، آن‌گاه چگونه توقع دارید این سینما اجتماعی شود؟ بعید می‌دانم شما نیز سینما را به یک فن صرف تقلیل بدهید که سخنان شما این را نشان نمی‌دهد، اما خواهش بنده این است که در به‌کارگیری الفاظ و پرسش‌های طرح شده درباره فیلم امپراتور جهنم که هیچ مسئولیتی را متوجه شما نمی‌کند، دقت بیشتری مبذول فرمایید. در ضمن فراموش نکنید که هیچ‌گاه درباره مسائل فنی هیچ فیلمی اظهار نظر نکرده‌ام.