به گزارش هنرنیوز ، پرداختن به این مسئله از چند زاویه قابل بررسی است. اینکه تلویزیون نیازمند تغییر و تحول است قطعا غیر قابل کتمان است اما باید دید این تغییر در چه راستا و در کدام جایگاه باید باشد. اینکه تلویزیون برای بهتر و بیشتر دیده شدن نیاز به تغییر تفکر داردقابل بررسی است.

اینکه تلویزیون نیازمند نگاه نو، تدبیر و ایده های جدید است بر کسی پوشیده نیست اما بی شک امروز تلویزیون به روح تازه احتیاج دارد که اتفاقا تنها با تغییر سن و سال مدیران حاصل نمی شود اگر به این نتیجه برسیم که مدیریت رسانه ملی به تزریق جسارت نیاز دارد فورا به این سوال برمی خوریم که آیا جوان تر ها جسور تر از با تجربه ها هستند؟

به نظر می رسد که برای فاکتور جسارت بیش از هرچیز تجربه و شناخت مسیر ، مهم و حیاتی است در واقع با جسارت به مسیری تاریک افتادن گویی با سر به چاه رفتن است.نکته اینجاست که باید دید هدف از جوان گرایی در رسانه ملی چیست. ؟

اگر به دنبال فکر و ایده نو هستیم که باید گفت بسیاری از مدیران با تجربه سیما افکار و ایده های نویی دارند که اتفاقا بکر و دست نخورده است اما شرایط احیا آن فراهم نشده است. در واقع این تغییر تفکر بایستی از راس هرم صورت بگیرد و در حقیقت باید این جسارت طلب شود تا نمایان گردد بی تردید اگر این جسارت با تجربه‌ی سال ها مدیریت در رسانه تلفیق شود تا ایده های نو به بار بنشیند نتیجه به منطق نزدیک تر است تا اینکه از مدیر بخواهیم مجری جزوه ی از پیش نوشته شده باش!

بی شک اگر جوان گرایی در تلویزیون تنها جسارت را بر مدیریت شبکه ها حاکم کند ولی تجربه و شناخت رسانه و خواسته مخاطب در آن یافت نشود نتیجه ی حاصل غیرقابل دفاع خواهد بود و از سوی دیگر اگر از مدیران جوان کم تجربه جسارت نیز تفریق شود عملا با این تصمیم تجربه را از مدیریت تلویزیونی گرفته ایم تا تنها به جوانگرایی صرف برسیم که قابل بحث است.

برنا