به گزارش هنرنیوز، شامگاه یکشنبه، ۱۳ بهمن، شب شاعران کرمانشاهی بود که در تالار وحدت کرمانشاه دور هم جمع شده بودند تا یادی کنند از دو یار سفرکرده‌شان «سیدجلیل قریشی‌زاده» (وفا کرمانشاهی) و دکتر «علی‌اکبر نقی‌پور».
در ابتدای مراسم غلامرضا نوری علاء، برگزار کننده این مراسم، روی صحنه رفت و گفت، آن‌چه را در توان داشته با همکاری دانشکده فرهنگ و هنر برای برگزاری مراسم پاسداشت یاد این دو شاعر گذاشته است.
او بزرگان هر جامعه را شناسنامه و هویت آن جامعه توصیف کرد و گفت: امیدواریم آیین‌های این‌چنینی ادامه داشته باشد و از مقام بزرگان کرمانشاه آن‌چنان که شایسته است تقدیر شود. مقبره بزرگان هر شهر به مثابه شناسنامه و هویت آن شهر است و باید برای حفظ آن بسیار تلاش کرد.
در ادامه، فرشید یوسفی، علی شمس علیزاده، کیومرث عالی قصری، عبدالرضا رادفر و خیلی از شاعران کرمانشاهی دیگر روی صحنه رفتند و شعر خواندند.
سپس نوای تنبور علی‌اکبر مرادی در سالن پیچید و او در سخنانی گفت: زبان بخش اصلی هویت است و اگر کردزبانان در جمع‌های خودمانی هم کردی صحبت نکنند این زبان به مرور زمان از بین خواهد رفت و با خودش هویت کردزبانان را نیز از بین خواهد برد.
چمری زدن و مور آوردن «آیسان» وسط این مراسم، فضای غم و اندوه کردها را به سالن آورد و همه را برد در بحر شعرهایی که «آیسان» به حالت مور برای آن دو شاعر کرمانشاهی می‌خواند.
سپس نوبت به محمدعلی چاووشی، رییس مؤسسه فرهنگی مشکات، رسید. حرف‌های او بوی گله داشت؛ گله کرد از این‌که حتا یک خیابان هم به اسم شهرام ناظری و یا شهید مشروطه «یارمحمدخان کرمانشاهی» در کرمانشاه وجود ندارد.
او گله کرد از این‌که قدر بزگان و هنرمندان کرمانشاهی آن‌طور که باید شناخته نمی‌شود و مردم کرمانشاهان حتا بزرگان خود را آن‌گونه که باید نمی‌شناسند.
چاووشی از یار محمدخان شهید انقلاب مشروطه یاد کرد و گفت، قرار است او با همکاری شهرام ناظری و خیلی از کرمانشاهی‌های دیگر مرمت و بازسازی قبر این شهید را شروع کنند تا ادای احترامی باشد به یاد آن بزرگ‌مرد.
چاووشی در ادامه از شهرام ناظری به عنوان یکی از بزرگان موسیقی کرمانشاه نام برد و گفت: این قول را می‌دهم که اولین مسترکلاس در ایران توسط اسطوره آواز زاگرس در کرمانشاه برگزار شود.
بعد نوبت به شهرام ناظری رسید تا بالای صحنه برود و بگوید که چقدر سینه‌اش پر از حرف‌هایی است که برای کرمانشاهیان دارد و می‌خواهد تنها این بیت شعر را بخواند که «در خراب‌آباد ما از بی‌کسی آزاد مرد/ گر بمیرد هیچ‌کس از وی نمی‌آرد به یاد».
او گفت، تعریف‌ها و تمجیدهایی را که از او می‌شود قبول ندارد و معتقد است هنوز با سطح این تعریف‌ها خیلی فاصله دارد.
ناظری گفت، این حرف‌ها و تعریف‌های غلوآمیز را می‌گذارد به حساب این‌که تلخی‌های بسیاری در مورد هنرمندان صورت گرفته و حالا قرار است قدری با این حرف‌ها از بار آن تلخی‌ها و سختی‌ها کم کرد.
او سپس حاضران را به خواندن چند بیت شعر مهمان کرد. حاضران دوست داشتند آواز کردی خواندن شوالیه آواز ایران را هم بشنوند و با اصرار آن‌ها او مجبور شد تا از علی‌اکبر مرادی بخواهد که روی صحنه بیاید و با نوای تنبور او، برای حاضران کردی بخواند.
در پایان مراسم عنوان شد برای جبران بخشی از بی‌مهری‌های صورت‌گرفته در حق هنرمندان، تالار وحدت کرمانشاه به نام «شهرام ناظری» نام‌گذاری می‌شود.