داخلی آرشيو گفتگو سینما

تاريخ : شنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۲۷

مصطفی رزاق کریمی در باره اینکه بعد از فیلم سینمایی «حس پنهان» چه کار‌هایی انجام داده است گفت: من بعد از فیلم سینمایی «حس پنهان» چند تله فیلم کار کردم به نام «مرگ در می‌زند» و فیلمی دیگری به اسم «یک دقیقه و یازده ثانیه» ترجیه می‌دهم تا زمانی که فیلم نامه خوب در حوزه کار‌های سینمایی به دستم نرسیده کارهای دیگری کنم. تله فیلم‌هایی را که ساختم به دلیل این بود که قصه‌هایشان را پسندیده بودم.

وی در باره اینکه کارگردان‌ها خوشان آثارشان را می‌نویسند گفت: من زمانی که در اتریش بودم با برخی از دوستانم به طور مشترک فیلم نامه می‌نوشتم ولی از یک زمانی به بعد به خودم گفتم که حرفه من کارگردانی است و هر کسی باید در کار خودش فعالیت کند. این فیلم نامه نویس است که باید بنویسد و اگر هم نفع مالی وجود دارد او باید بهره‌مند شود. در هنگام ساختن کار قطعاً نظراتم را می‌دهم اما از نظر حرفه‌ای بهتر است که من در کار خودم تمرکز داشته باشم. اما در مستند فرق می‌کند فیلمی ساختم در ارتباط با جانبازان شیمیایی که در جشنواره شهید آوینی هم حضور داشت که جایزه هم گرفت. قصه آن را خودم نوشته بودم. مستندی به نام «قصه‌ای برای تمام فصول» که ارزش آن از خیلی فیلم‌های سینمایی بیشتر بود.

رزاق کریمی در ارتباط با این موضوع که آیا کارگردان باید دکوپاژ داشته باشد و بعد سر صحنه فیلم برداری حاضر شود گفت: من حتماً با دکوپاژ سر صحنه فیلم برداری حاضر می‌شوم و آن را خیلی دقیق مشخص می‌کنم. من برای ساخت فیلم‌های مستندی هم که کار کردم دکوپاژ مکتوب داشتم و هم چنین فیلم نامه را هم به طور دقیق مشخص می‌کنم. این برای تهیه کننده بسیار مهم است که بداند قرار است چه مقدار هزینه کند و بودجه‌اش را به درستی تخمین بزند.

وی در ادامه گفت: در مستند می‌شود با بیست درصد خطا کنار آمد اما در یک پروژه سینمایی باید با کمتر از پنج درصد خطا بر آورد بودجه کرد. قصه به ما می‌گوید که به چه دکوپاژی نیاز داریم نه وسایل و امکاناتی که در اختیار داریم. من یادم هست یک فیلم مستندی کار می‌کردم که کلی امکانات داشتیم و من می‌توانستم از آن‌ها استفاده کنم اما قصه فیلم به من می‌گفت که دوربین باید در یک جا ثابت بماند.

این هنرمند تجربیاتش در اتریش را این گونه بیان نمود: من سینما را در قبل از انقلاب با فیلم‌های هشت میلی متری و شانزده میلیمتری شروع کردم که بعد از مدتی من به اتریش رفتم. بنده سینما را در یک جای آلمانی زبان یاد گرفتم. آنجا خیلی رفتارشان نظامی وار بود. به گونه‌ای که اگر شما در کار خطایتان بیش از یه حدی شود اخراجتان می‌کنند. در آنجا یک کارگردان باید خیلی دقیق بداند که چه می‌خواهد. برای سایر عوامل هم همین طور است مثلاً فیلم بردار باید بداند چه روزی چند تا آرک می‌خواهد.

رزاق کریمی در ادامه گفت: در آنجا پیش تولید طولانی‌تر از زمان تولید است چون زمان و هزینه ارزش دارد. تهیه کننده باید شعور خوبی داشته باشد. اگر کار سینمایی است باید بداند که چه افرادی را وارد پروژه می‌کند کسانی خاک خورده این کار هستند. اما من با برادرم بسیار راحت کار می‌کنم اما در کار با هم فقط بحث کار را داریم. خوشبختانه تاامروزپروژه‌هایی را کهبا هم کار کردیم زود‌تر از زمانمورد نظر تمام شده است. این برداشت نشود که ما عجله می‌کنیم منظورم این است که طبق برنامه پیش رفته‌ایم. چرا باید یک روز فیلم سینمایی دیر‌تر تمام شود دلایل زیادی باید داشته باشد اما متاسفانه خیلی توجه نمی‌شود. ساخت فیلم از هفته سوم به بعد باید سرعت هم بگیرد.

کارگردان «یک دقیقه و یازده ثانیه» در باره استفاده جوان‌ها در کار‌هایش گفت: بله من همیشه سعی کردم که در کار‌هایم از جوان‌ها استفاده کنم. در فیلم سینمایی «حس پنهان» سیاوش خیرابی یکی از جوان‌هایی بود که هنوز خیلی شناخته شده نبود. قبل از این فیلم ساوش برای من در فیلم دیگری پانزده ثانه بازی کرده بود که من‌‌ همان موقع به گروه تولید اعلام کردم که این یک بازیگر است و توانایی خوبی دارد و در کار بعدی هم از ایشان استفاده کردم. من اعتقاد دارم در هر فیلمی دو یا سه نفر نیروی جدید را به سینما معرفی کند. این به این دلیل است که در اتریش بسیاربه من که جوان هم بودم کمک کردند و من هم دوست دارم این کار را برای جوان‌ها انجام بدهم. فیلم ساز اگر برای فیلمش ارزش قائل است نباید یک سری هنرور را از تو خیابان جمع کند و بیاورد تا در فیلمش بازی کنند تمام افرادی که جلوی دوربین می‌روند باید بازیگر باشند حتی آن کسی که ازپشت بازیگر اصلی قرار است فقط رد بشود.

این کارگردان با اشاره به دست مزد بالای بازیگران نتیجه آن را این گونه عنوان کرد: دستمزد بازیگران سر به فلک کشیده است از طرفی می‌گویند که خانم یا اقای فلان که دستمزدش صد و پنجاه میلیون تومان است گیشه دارد پس باید در فیلم حضور داشته باشد اما بازهم می‌بینیم که فیلم‌ها هزینه خودشان را در نمی آورند. این مبالغ بالا کار را سخت کرده است. من می‌دانم که بازیگران زحمت می‌کشند ولی این مبالغ برای سینمای ما آنقدر بالا است که در‌‌ همان محاسبات ابتدایی برای نقش‌های فرعی و مکمل چیزی باقی نمی‌ماند و این باعث شده که بین آن‌ها و بازیگران دیگر تفاوت‌های زیادی باشد در نتیجه مجبوریم برای نقش‌های فرعی‌تر از بازیگران درجه پایین تری استفاده کنیم که توازن کار را به هم می‌زند و شکل کلی کار نا‌متجانس می‌شود.

وی همچنین گفت: در اتریش که بودم توازنی بود بین دست مزد بازیگران چهره و درجه یک با بازیگران درجه پایین‌تر از طرفی این فرهنگ در آنجا وجود دارد که وقتی قرار داد می‌بندند دیگر دائماً در اختیار آن گروه هستند اما اینجا دیدم که بازیگری گفته که من تا ساعت پنج هستم. این خود یک استرسی را به گروه می‌دهد چرا این گونه می‌شود دلیلش این است که یک بازیگر هم زمان در چند کار هم زمان در حال بازی است.

کد خبر: 67002