اکران فیلم سینمایی "هفت دقیقه تا پائیز" فرصتی تازه برای هدیه تهرانی است تا در چهاردهمین سال فعالیتش در سینما تصویری تازه از خود و قابلیتهایش ترسیم کند.
به گزارش هنر نیوز به نقل از مهر، هدیه تهرانی اواسط دهه 70 با فیلم سینمایی "سلطان" فعالیت در سینما را شروع کرد، قصه حضور او در سینما را همه می دانند. پیش از بازی در "سلطان" بازی در فیلمهای سینمایی "لیلا" و "روز واقعه" را رد کرده بود تا سرنوشت او را به "سلطان" برساند. فیلمی از مسعود کیمیایی که پس از سالها نسل جوان را با سینمای این کارگردان آشتی داد و محبوبیت و شهرت دو بازیگر اصلی‌اش فریبرز عرب‌نیا و هدیه تهرانی را بیشتر کرد.
تهرانی خوش اقبال بود و در دوره‌ای به سینما آمد که نیکی کریمی کم کارتر از گذشته شده بود، رونق سینمای اجتماعی و تنوع مضامین در فیلمها فضایی ایجاد می‌کرد تا بازیگری با پرسونایی تازه وارد سینما شود، بازیگری با قابلیتهای جدید در ارائه تصویری از زن در جامعه‌ای در حال حرکت به مدرنیته.
سیمای زنی آرام و خونسرد اما مدرن که در مناسبات جامعه مردانه و در حال گذار به دنبال احقاق حق خود است با تهرانی شکل گرفت و او در فیلمهای "چتری برای دو نفر"، "قرمز"، "شوکران"، "کاغذ بی‌خط" و ... این تصویر از زن را ارائه داد. تهرانی در غیبت رقیبی جدی فرصت همکاری با کارگردانهای شاخص سینمای ایران را به دست آورد. از سویی دیگر فیلمهایش فروش خوبی داشتند و نامش تضمین کننده گیشه پررونق یک فیلم بود.
تهرانی خیلی زود به موقعیتی رسید که آرزوی هر بازیگری است هم اقبال منتقدان و مخاطبان جدی را داشت، هم مردم او و نقش‌آفرینی‌هایش را قبول داشتند. نتیجه این که کارنامه حرفه‌ای اش پربار بود و موقعیت حرفه‌ای اش تضمین شده. تهرانی در مقطعی تنها بازیگر زن سینمای ایران بود که فیلمهایش در گیشه موفق بودند. حتی فیلم تلخ و اجتماعی "چهارشنبه سوری" به واسطه حظور او اکران مناسبی داشت.
از اوایل دهه 80 تهرانی آهسته آهسته در مسیر بازیگری‌اش تنوع ایجاد کرد، کمتر مقابل دوربین می‌رفت و در مقابل در سینمایی فعالیت می‌کرد که وجه هنری آن پررنگتر بود. همکاری در پروژه دشوار "شبانه" و حضور در پشت دوربین "نیوه مانگ" نشان می‌داد تهرانی به دنبال تجربه‌هایی متفاوت است.
پس از "نسل جادویی" تهرانی روی عکاسی تمرکز کرد، طراحی صحنه و لباس نمایش "یرما" را انجام داد و از بازیگری فاصله گرفت. نبودش در سینمای ایران محسوس بود و به همین دلیل اخبار حضورش در یک انیمیشن به شدت مورد توجه قرار می‌گرفت. در مدتی که تهرانی از سینما دور بود، سینمای اجتماعی و آثاری که با پرسونای سینمایی‌اش پیوند داشتند کمتر تولید می‌شدند و فروغ روزهای رونق را نداشتند.
محمدرضا گلزار که زمانی با تهرانی در "زمانه" همبازی شده بود در غیبت ستاره رقیب تنها حاکم گیشه شد و نسل تازه‌ای از بازیگران زن در فیلمهای مختلف روی پرده رفتند. تهرانی سال قبل با رقم دستمزدی قابل توجه در "هفت دقیقه تا پائیز" مقابل دوربین رفت و اولین نمایشگاه عکسش را با حاشیه‌های فراوان برگزار کرد.
"هفت دقیقه تا پائیز" که داستانی اجتماعی دارد فروشی قابل قبول در روزهای نخست اکران داشته و این نشان می‌دهد این ستاره هنوز می‌تواند عامل جذب مخاطب برای سینمای ایران باشد. تهرانی در این فیلم نقش زنی را بازی می‌کند که بحرانی در زندگی خصوصی‌اش او را تا آستانه فروپاشی روانی پیش می‌برد. زنی که تلاش می‌کند بر بحران پیروز شود اما شکنندگی شرایط سرنوشتی ابهام آمیز برایش رقم می‌زند.
حضور او در این فیلم مانند تجربه دشوار "چهارشنبه سوری" سیمای تازه‌ای از این ستاره ارائه می‌دهد، یکی از رازهای فعالیت تهرانی در این سالها در سینمای حرفه‌ای بی‌توجه بودن او به حاشیه‌ها بوده است. اتفاقی که در ماجرای دیدار او با اسفندیار رحیم مشایی هم تکرار شد.
او به عنوان ستاره‌ای حرفه‌ای سعی می‌کرد آسیب‌های حاشیه‌ها را کم اثر کند، اما واکنش او به ماجرای غیبتش در مراسم افتتاحیه فرش قرمز "هفت دقیقه تا پائیز" از او بعید بود. شاید تهرانی تصمیم دارد در این دوران تازه به بعضی پرسشها که درباره عملکردش وجود دارد پاسخ صریح‌تری بدهد و قرار است از این پس سکوت را بشکند.
