مسعود موسوی کارگردان تئاتر « به دهکده جهانی خوش آمدی پینوکیو» در گفتگو با هنرنیوز از تغییرات اجرای عموم این کار نسبت به اجرای جشنواره فجر گفت: نمایش «به دهکده جهانی خوش آمدی پینوکیو» در سی امین جشنواره تئاتر فجر اجرا شد که در آن اجرا زمان کار طولانی بود و صحنه های کار کشش لازم را برای همراهی مخاطب ندارد به همین خاطر ۲ صحنه سلما و مونولوگ پدر ژپتو برای اجرای عموم حذف شد و همچنین ترتیب صحنه ها نسبت به اجرای جشنواره تغییر کرد و صحنه ها کمی جلو عقب شده است.
وی در مورد انتخاب این متن برای اجرا و همچنین شخصیت پینوکیو به عنوان شخصیت اصلی و محوری نمایش اظهار داشت: همیشه در آثارم به دنبال ویژگی خاصی هستم و آن ویژگی جهان شمول بودن است چرا که آثار جهان شمول مفاهیمی دارد که مربوط به مکان خاصی نیست و اتفاقا در هر کجای این دنیا می توان این آثار را اجرا کرد و به زمان و مکان خاصی تعلق ندارد. پینوکیو شخصیتی است که همه آن را می شناسد و تم اصلی داستان نیز انسانیت و معضلات و مشکلات انسان معاصر است به همین خاطر پینوکیو انتخاب شد، شخصیتی که اکثر مردم جهان گوشه هایی از شخصیتشان با آن مطابقت دارند چرا که همه ما سرشار از اشتباهات هستیم و گاهی دروغ می گوییم، گاهی فریب می خوریم به همین سبب می توانیم لحظاتی از زندگی خود شبیه به پینوکیو باشیم در اصل محوراصلی این نمایش پینوکیو است که در کنار آن اشخاص مطرح دیگری حضور دارند.
کارگردان نمایش «شمشیرهای ژنرال» از حضور شخصیت های جهانی مانند مک لوهان، دن کیشوت، مفیستو، شهرزاد و.. در این نمایش گفت: همواره معتقدم که انسان در سراسر زندگی اش با افراد گوناگونی برخورد می کند و انسان ها ابعاد مختلفی دارند که ساختاراصلی آنها را تشکیل می دهد. در حقیقت پینوکیو نمادی از انسان معاصر و کنونی است که دیگر شخصیت هایی که در نمایش هستند در تقابل با با او هستند برای مثال مک لوهان نمادی از گول خوردن است، مفیستو نماد قدرت طلبی و فرشته مهربون نماد شکست در عشق است، حتی پدر ژپتو به عنوان پدری است که مشکلات فرزندش برایش مهم است و تمام اینها ابعاد وجودی انسان معاصر را تشکیل می دهد.
موسوی در خصوص انتخاب دیگر شخصیت ها در کنار شخصیت پینوکیو ادامه داد: ما شخصیت ها را محدود کردیم و تنها شخصیت های شاخصی را که شاید شناخته تر شده هستند را انتخاب کردیم چرا که اگر می خواستیم تا همه شخصیت ها را در این نمایش بگنجانیم صحنه های کار زیاد می شد. به نظرم از جذابیت های این نمایشنامه وجود افراد تخیلی و واقعی در کنار یکدیگر در این نمایشنامه است که به انسان معاصر می رسد.
این مدرس دانشگاه از انتخاب نمایشنامه ای با موضوع انسان معاصر و مشکلات آن تصریح کرد: تئاتر یعنی اندیشه، اندیشه یعنی انسان و انسان است که موجب تعالی می شود. هر فردی که اندیشه را به بهانه هایی چون گیشه، در آمد و... از تئاتر بگیرد به این هنر خیانت کرده است و آنچه موجب شد تا مردم در سوگ استاد سمندریان بگریند کارهای سمندریان نبود بلکه اندیشه ای بود که در آن کارها داشت و این تفکر نباید لحظه ای باشد و باید مخاطب را درگیر کند.
وی ادامه داد: متاسفانه امروز در تئاترهای ما اندیشه کمتر دیده می شود و معتقدم که در پی این کار، عمدی وجود دارد تا و سالن ها و تئاترها از تماشاگر خالی شوند مانند سریال های تلویزیونی که بسیار کارهای سطحی هستند و مخاطب را به فکر وادار نمی کند. تئاتر برای اندیشه ای که در آن نهفته است هنر بزرگی در دنیا محسوب می شود که متاسفانه امروز با نگاهی به این پوسترهای تئاترهایمان که در انتقال این اندیشه کمک کننده هستند می توان دید که به این هنر خیانت می شود. من ترجیح می دهم که نمایش من میزبان ۱۰ تماشاگر باشد که به دنبال اندیشه باشند نه ۱۰۰ تماشاگر که تنها برای خندیدن به تماشای کار می نشینند.
مسعود موسوی در ادامه افزود: در درون هر انسانی ابعاد و وجوه متفاوتی وجود دارد که گاهی به سمت کارهای شیطانی می رود که در شان انسانیت نیست و هر کدام گاها به دنبال خواسته هایمان هستیم.
وی در پایان در مورد پیام این نمایشنامه تاکید داشت: پیام نمایشنامه در انتها بسیار سیاه است و نشان دهنده شرایط سیاه جوامع و انسان معاصر است و پیام فرشته مهربون صداقت و مهربانی است.
