مهدی یمینی منتقد مسائل سینمایی و فرهنگی کشور در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز در مورد فیلم سینمایی «قلاده های طلا» که عنوان سیاسی‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران لقب گرفته است افزود: معتقدم فیلم «قلاده‌های طلا»، درجشنواره سی‌ام، مظلوم واقع شد. فیلمی که می توانست بسیاری از جوایز بخش مسابقه سینمای ایران را به خود اختصاص دهد ولی به دلیل حضور تهیه‌کننده فیلم به عنوان دبیر جشنواره و همچنین کارگردان این فیلم، در جمع هیات داوران، بالاجبار از بخش مسابقه سینمای ایران خارج شد ولی خوشبختانه این فیلم، در بخش خارج از مسابقه، مورد توجه و رضایت اکثر منتقدین، اصحاب رسانه و هنرمندان - با طیف‌ها و سلایق مختلف - قرار گرفت و در مجموع؛ تمام افرادی که در جشنواره به دیدن این فیلم نشستند فیلم را مورد تحسین قرار دادند.
وی اضافه کرد: حتی برخی از افرادی که قبل از دیدن «قلاده‌های طلا»؛ نسبت به این فیلم، موضع گرفته بودند بعد از نمایش فیلم، به تعریف و تحسین آن پرداختند و این امر نشان می دهد که فیلم «قلاده های طلا» فیلم خوبی بوده و توانسته تاثیر مثبتی بر روی مخاطب، بویژه مخاطب خاص یعنی دست‌اندرکاران سینما، منتقدین و روزنامه نگاران داشته باشد .

این منتقد سینما ادامه داد: مهمترین ویژگی «قلاده های طلا» که آن را مورد توجه اصحاب فرهنگ و هنر و همچنین سینما قرار داده این است که این فیلم، برخلاف فیلم‌های سیاسی که در سال‌های اخیر ساخته می‌شوند و عمدتاً هم در ارتباط با مخاطب ناکام می‌مانند توانسته از یک منظر و ساحتی بالاتر از جریان‌ها و جناح‌بندی موجود سیاسی، به قضیه اتفاقات پس از انتخابات سال ۸۸ نگاه کند و همین امر باعث شده که فیلم در دام دسته‌بندی‌های حزبی، گروهی و باندی گرفتار نشود.
به گفته یمینی، نگاه واقع بینانه فیلم، نسبت به موضوع پس از انتخابات سال ۸۸؛ این اثر را از سطح فیلم‌های سطحی، کلیشه‌ای و شعاری خارج کرده و رویکرد تحلیل گرایانه‌تری را از واقعه انتخابات به مخاطب ارائه داده است.
وی تصریح کرد: در فیلم «قلاده های طلا» از طرفداری کورکورانه یک جناح خاص؛ خبری نیست و این امر امتیازی برای یک فیلم سیاسی محسوب می‌شود که می‌خواهد تاثیر خاصی بر مخاطب داشته باشد.

این هنرمند کشورمان با اشاره به سابقه روزنامه نگاری ابوالقاسم طالبی یاد آور شد: روزنامه نگار بودن آقای طالبی و اشراف کامل وی بر مناسبات سیاسی در سالهای گذشته، یکی از امتیازهای مهم این کارگردان در ساخت یک اثر سخت اما موفقیت آمیز محسوب می شود این در حالی است که نباید تجربه، آگاهی و اشراف ابوالقاسم طالبی بر مسائل امنیتی و اطلاعاتی نظام را نادیده گرفت چرا که در کمتر افرادی اینگونه اشراف اطلاعاتی وجود دارد.
یمینی با بیان اینکه پرهیز طالبی از تعصب مطلق‌نگری باعث شده تا «قلاده های طلا» جذاب و قابل تحمل تبدیل باشد اضافه کرد: «قلاده‌های طلا» فیلمی است که برای همه اقشار جامعه، حرفی برای گفتن دارد و حرفهایی که در این فیلم زده می شوند به دور از شعار و سطح نگری است و همین امر، سبب ارتباط بیشتر و بهتر مخاطب با فیلم را فراهم کرده است
وی همچنین، هماهنگی و همدلی عوامل تولید فیلم، بازیهای خوب و درخشان تمامی بازیگران و نگارش فیلمنامه هوشمندانه، دقیق و جزئی نگر که همواره عنصر تعلیق تا پایان فیلم رعایت شده را از دیگر امتیازهای منحصر به فرد فیلم «قلاده های طلا» بر شمرد.
این تحلیل گر مسائل سیاسی تصریح کرد: در شرایط کنونی؛ ساخت فیلمی که بتواند به صورت مستقیم به واقعه انتخاب و اتفاقات تلخ پس از آن بپردازد بسیار سخت و دشوار است و از کمتر کارگردانی بر می آید که به سمت ساخت فیلمی با موضوع پر مناقشه جریانهای سیاسی ای بپردازد که واقع نگر باشد و خوشبختانه آقای طالبی توانسته است در این آزمون سخت؛ موفق بیرون بیاید و باید به ایشان بابت این موضوع تبریک گفت.
یمینی افزود: پیش بینی می شود فیلم « قلاده های طلا » در اکران عمومی نیز خوش بدرخشد و یکی از پرفروش ترین فیلمهای سال ۹۱ لقب بگیرد.
وی با اشاره به سکانس های قابل تحسین تظاهرات و درگیریهای خیابانی و بویژه صحنه حمله به پایگاه بسیج در «قلاده های طلا» اظهار داشت: این صحنه‌ها بسیار خوب و طبیعی از کار در آمده است و آقای طالبی توانسته با فضا سازی و بازیهای خوب و همچنین طراحی صحنه و فیلمبرداری مناسب؛ به خوبی از پس این سکانس ها برآید به گونه ای که این سکانس ها با صحنه های مستند و واقعی برابری می کند.
این منتقد سینمایی در خاتمه یاد آور شد: متاسفانه نکاتی هم در فیلم وجود دارد که اگر فیلمساز به این نکات توجه بیشتری می کرد حتما فیلم از موفقیت بیشتری بهره مند می شد به عنوان مثال، صحنه های خارج از کشور، صحنه های خوبی از کار در نیامدند و می توانست وجود نداشته باشد یا حتی برای اکران عمومی نیز حذف شود چرا که این سکانسها، تصنعی و تا حدودی کلیشه ای فیلمبرداری شدند و سکانس هایی که شخصیتهای منفی فیلم را در حال تصمیم گیری علیه کشور می‌بینیم تا حدودی اضافه و تصنعی هستند و نشان می دهد که آقای طالبی هر چند نسبت به رویدادها و مناسبات سیاسی و حوزه مسائل امنیتی و اطلاعاتی، اشراف کاملی داشته ولی نسبت به طرف مقابل، اطلاعات واقعی و جزئی نگری نداشته است و این موضوع، قدری از یک دست بودن فیلم کاسته است.

به اعتقاد یمینی، فیلم در نمایش عناصر دشمن، شبکه های جاسوسی و گروهکهایی که از خارج از کشور برای ایجاد اختشاش تلاش می کنند چندان موفق نبوده و فیلمساز در به تصویر کشاندن مناسبات بین شخصیتهای منفی فیلم و نوع رفتارهای بین آنان، ناکام مانده است.