آتيلا پسياني كه چندي پيش نمايش «گنگ خوابديده» را در جشنوارهي «آوينيون» اجرا كرده است به تشريح برنامههاي اين سفر و برنامههاي آيندهي گروه تئاتر «بازي» پرداخت.
به گزارش هنر نیوز ،اين هنرمند تئاتر در ابتدا اين گفتوگو با ايسنا،با اشاره به هتك حرمت قرآن در آمريكا گفت: هر نوع توهين و برخورد بيمسووليت با اعتقادات انسانها از نظر من مردود، محكوم و منفور است.
پسياني در ادامهي اين گفت وگو از آمادهكردن دو نمايش «تيكي تاكا» و «ريچارد سوم» به عنوان دو اثر جديد گروه تئاتر «بازي» خبر داد و افزود: گروه ما نمايش «تيكي تاكا» را براي شركت در بخش تجربههاي نو بيستونهمين جشنوارهي تئاتر فجر ارائه كردهام.
به گفتهي او نام اين نمايش برگرفته از تاكتيكي در تيم ملي اسپانياست كه سالهاست در اين تيم قدمت دارد و امسال منجر به قهرماني اين تيم در جام جهاني شده است.
آتيلا پسياني كه در نظر دارد، همراه با پسرش خسرو در اين نمايش بازي كند، ادامه داد: اين نمايش دربارهي پدر و پسري است كه تلاش ميكنند با يكديگر به تفاهم برسند و احتمالا كاري با ديالوگ خواهد بود كه اميدوارم در بخش متن، اميررضا كوهستاني هم در كنارمان قرار بگيرد.
او درادامه دربارهي ديگر نمايش جديدش عنوان كرد: در نظر دارم اوايل سال آينده نمايشي را بر مبناي
«ريچارد سوم» شكسپير در سالن سمندريان تماشاخانهي ايرانشهر اجرا كنم.
سرپرست گروه تئاتر «بازي» دربارهي گروه بازيگران اين نمايش متذكر شد: با رضا كيانيان، صابر ابر و اميد روحاني گفتوگوهايي كردهام كه همراه با خودم و فاطمه نقوي و احتمالا چند بازيگر ديگر در اين نمايش بازي كنيم.
پسياني كه خود طراحي صحنهي اين نمايش را انجام ميدهد، طراحي اين نمايش را بسيار ويژه توصيف كرد و گفت: اين نمايش با شيوهاي كاملا معاصر و مدرن اجرا خواهد شد و احتمالا كار پرديالوگي نخواهد بود.
او در پاسخ به پرسشي دربارهي بازنويسي اين متن گفت: هنوز در اين باره تصميم قطعي نگرفتهام، اما دوست دارم با چند جوان كار كنم و در همين راستا به همكاري با رضا ثروتي فكر كردهام.
كارگردان نمايشهاي «بحرالغرايب» و «كاليگولا شاعر خشونت» كه نمايش «ساعت صفر» را در بيستوهشتمين جشنوارهي تئاتر فجر اجرا كرده بود، دربارهي اجراي عمومي اين نمايش يادآور شد: وضعيت اجراي عمومي اين نمايش همچنان مبهم است. همچنين اميدوارم نمايش «وضعيت صفر» را با بازي فاطمه نقوي در كنار «ساعت صفر» به عنوان دو اجراي همراه، به صحنه بياورم.
اين طراح و كارگردان تئاتر كه از مدتها پيش براي اجراي نمايشي براساس «بعل» برشت و متن باستاني
«گيلگمش» اظهار علاقهمندي كرده بود، دربارهي آمادهكردن اين نمايش هم توضيح داد: براي آمادهكردن اين نمايش، نيازمند مكاني مستقل هستيم كه بتوانيم از صبح تا شب در آن تمرين كنيم، ضمن اينكه اين نمايش به دست كم 6 ماه زمان نياز دارد تا بتوانيم كارگاههاي مختلف را در زمينهي بازي، موسيقي و طراحي برگزار كنيم.
پسياني در پاسخ به پرسش ديگري دربارهي كارگاههاي گروه تئاتر «بازي» ادامه داد: متاسفانه در حال حاضر براي برگزاري كارگاه، مكاني را در اختيارمان نميگذارند. ظاهرا با وضعيت جديد تجاريكردن تئاتر يا دستكم بخش عمدهاي از تئاتر، ديگر جايي براي برگزاري كارگاهها به سادگي باز نخواهد شد.
كارگردان نمايشهايي همچون «متابوليك»، «تلخ مثل عسل» و «گنگ خوابديده» دربارهي طرح استقرار گروهها در سالنهاي نمايشي كه توسط معاونت هنري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي مطرح شده به ايسنا گفت: اگر قرار باشد محلي را در اختيار گروهها بگذارند و بگويند خودتان بايد خرج تئاتر را از خود تئاتر در بياوريد با شيوهي كنوني كه در سالنهاي نمايش رايج است، تفاوتي نخواهد داشت در حاليكه طرح استقرار گروهها كه در زمان مديريت حسين سليمي طرح پيشنهادي خود من بوده است، شكلهاي ديگري ميطلبد و با يك بودجهي كافي، زمان مناسب و همكاري متقابل انجامپذير است كه همهي اينها قابل مذاكره است و هيچ چيز پيچيدهاي ندارد، چرا كه الگوهاي جهاني براي آن وجود دارد كه ميتوان در فضايي صميمي، همكاري و رقابتي سالم ايجاد كرد.
او دربارهي احتمال استقرار گروه تئاتر «بازي» در يكي از سالنها افزود: در اين زمينه با من صحبتي نشده است، شايد با موبايلم تماس گرفتهاند و در دسترس نبوده است!!
پسياني كه بهار امسال نمايش «پروفسور بوبوس» را در تالار اصلي تئاترشهر اجرا كرده است، دربارهي تسويه حساب قرارداد اين نمايش تصريح كرد: هنوز 25 درصد مبلغ تعهد انجمن هنرهاي نمايشي به نمايش باقي مانده است.
اين كارگردان تئاتر در بخش ديگري از اين گفتوگو اظهار اميدواري كرد: بيستونهمين جشنوارهي تئاتر فجر با تاكيد بر كيفيت آثار و پرهيز از كميتگرايي برگزار شود.
او اضافه كرد: اميدوارم برگزاركنندگان جشنواره از دادن بيلان و دعوت از گروههاي غيرايراني بيكيفيت و ارزان خودداري كنند و توجه ويژهاي به تئاتر شهرستان و آثار هنرمندان جوان تهراني داشته باشند.
پسياني با تاكيد بر ضرورت توجه به آثار جوانان درجشنوارهي تئاتر فجر اظهار اميدواري كرد: برگزاركنندگان جشنواره توجه داشته باشند كه جشنوارهي بيستونهم ميتواند قاب عكسي باشد از جواناني كه آيندهي تئاتر ايران را رقم ميزنند.
وي سپس بر ضرورت حذف رقابت از جشنوارهي فجر تاكيد كرد و گفت: اميدوارم موضوع رقابت درجشنوارهي فجر براي ابد حذف شود، چون اغلب جشنوارههاي معتبر جهاني رقابتي نيستند. ميتوان براي تشويق جوانان آنها براي گذراندن دورههاي آموزشي و شركت در جشنوارههاي معتبر بينالمللي به خارج از كشور اعزام كرد.
آتيلا پسياني كه مدتي پيش همراه با سه گروه ديگر در جشنوارهي تئاتر «آوينيون» حضور داشته است به تشريح برنامههاي اين سفر پرداخت و به ايسنا گفت: سفري يك ماهه از طرف كارگاه تئاتر ايران بود كه با چهار نمايش در آوينيون شركت كرديم. اين حضور از نظر برخورد تماشاگر بد نبود، اما چون اولين سفري بود كه تهيهكننده اجرايي اروپايي نداشتيم، با دشواريهايي روبهرو شديم. به دليل نبود اين چنين تهيهكنندهاي، ارتباط ما با مطبوعات با قدري تاخير برقرار شد.
وي يادآور شد: سال 2002 كه با حضور جينفرر تهيهكنندهي اجرايي در بخش فرينج جشنوارهي تئاتر ادينبورگ حضور داشتيم، يكماه پيش از سفر ما، ارتباط با مطبوعات آغاز شده بود و همين كارمان را آسان كرد، چرا كه اولين اجرايمان زماني آغاز شد كه وضعيت كاملا شناخته شدهاي داشتيم.
اين بازيگر تئاتر در ارزيابي برخورد تماشاگران اين دورهي فستيوال «آوينيون» اظهار داشت: كلا تماشاگر فرانسوي در انتخاب نمايش بسيار محافظهكار شده و ترجيح ميدهد نمايشهاي فرانسوي زبان را ببينند كه اين براي جشنوارهاي بينالمللي در سطح آوينيون جاي شگفتني دارد. علاوه بر اين، كار براي گروه ما بسيار سنگين بود چون با تيمي 12 نفره رفته بوديم كه تمام موارد مربوط به اجراي نمايش همچون بازي كردن، امور فني و تكنيكي تا راهنمايي تماشاگران در سالن، جمعآوري و چيدن دكور را بايد انجام ميداديم، اما در هرحال حضور در جشنوارهي آوينيون تجربهاي بود كه به تجربيات كارگاه تئاتر ايران و گروه تئاتر بازي اضافه شد.
اين كارگردان در ارزيابي مزاياي حضور تهيهكنندهي اجرايي توضيح داد: تهيهكنندهي اجرايي يا تهيهكنندهي مشترك كسي است كه كارهاي يك نمايش را بدون سرمايهگذاري انجام ميدهد و پيشاپيش همهي تسهيلات را در جهت اجراييشدن كار به وجود ميآورد و در ازاي آن، مبلغي از كل قرارداد يا فروش نمايش را دريافت ميكند كه در هر دوشكل، انگيزهي اجرايي بالايي دارد. علاوه بر اين براي عرضهكردن يك نمايش در كشور خودش نسبت به گروه اجرايي آگاهي بيشتري دارد. بنابراين حضور چنين فردي براي هر گروهي مفيد است و اين مطلب حتي در ايران هم صدق ميكند.
آتيلا پسياني كه مدتهاست از انجام گفتوگوهاي مطبوعاتي پرهيز ميكند، در پايان دربارهي انگيزهاش از انجام اين گفتوگو به ايسنا گفت: دوست داشتم اين گفتوگو را انجام دهم. به دليل احترامي كه براي مطبوعات قايلم بهطور معمول مصاحبه نميكنم و فكر ميكنم پاسخدادن به پرسشهاي تكراري گامي است در مصرف بيرويهي كاغذ. اميدوارم همهي ما درك كنيم كه مصاحبهكردن براي سياهكردن كاغذ نيست، بلكه براي رفع ابهامات و پالوده شدن فضاي پر از سوء تفاهم تئاتر ايران است. اين گفتوگو سرآغاز يك سلسله گفتوگو دربارهي روشنشدن موضع، حركت و جايگاه تئاتر تجربي در ايران خواهد بود.