به قلم شاپور پساوند،
اثري پژوهشي درباه‌ي «شاهنامه»ي فردوسي منتشر مي‌شود
تاريخ : سه شنبه ۳ اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱۳:۰۳
شاپور پساوند اثري پژوهشي درباره‌ي «شاهنامه»ي حكيم ابوالقاسم فردوسي منتشر مي‌كند.
به گزارش هنرنیوز به نقل از ايسنا پساوند مي‌گويد، به تدوين كتابي درباره‌ي «شاهنامه» مشغول است كه در آن به تحقيق و بررسي مفهوم و معناهاي «سيمرغ» در داستان‌هاي «شاهنامه» مي‌پردازد تا از ره‌گذر آن، معناهايي را كه مي‌شود از «سيمرغ» مراد كرد، تبيين كند.
او مي‌افزايد، در بررسي اين اثر نگاهي تحقيقي – تطبيقي نيز به معناي سيمرغ در ديگر متن‌هاي ادبيات كلاسيك از جمله آثار عطار نيشابوري، خاقاني شرواني ، سنايي و سعدي دارد تا به تبيين تفاوت‌ها و تمايز‌هاي سيمرغ در شاهنامه و ديگر متن‌هاي ادبيات كلاسيك بپر‌دازد.
پساوند كه پيش‌تر از نگارش كتاب «رفتن خيام به محاق سكوت» خبر داده بود، توضيح داد كه هنوز تأليف اين اثر به انجام نرسيده است.
او در توضيحي درباره‌ي اين اثر گفته بود: خيام و شعرهاي منسوب به او همواره محل مناقشه‌ي اهل شعر و تحقيق بوده است و دست‌هاي پيدا و پنهاني هست كه در كار ناديده گرفتن خيام است. از نام كتاب هم برمي‌آيد كه در اين اثر به چه مي‌پردازم. ببينيد عنوان هست «رفتن خيام به محاق سكوت». راستش از گذشته تا كنون هر چه بيش‌تر تدقيق مي‌كنيم، بر ما يقين حاصل مي‌شود آن‌گونه كه بايد، در فضاي ادبيات به خيام پرداخته نشده است. در كتاب «چهار مقاله»ي عروضي، نويسنده از دست كم هشت شاعر و رباعي‌سراي نيشابوري نام مي‌برد؛ اما از خيام كه سرآمد آن‌هاست، سخني به ميان نمي‌آيد. جمعي استدلال مي‌كنند كه خيام را منجم و رياضي‌دان مي‌دانستند تا شاعر؛ همين شد كه از او غفلت شد. اما اين‌گونه نيست. در همان دوره، خيام را فردي «دهري» معرفي مي‌كنند و اين نگاه به نظر تا همين سال‌هاي ادبيات معاصر هم خيام را تعقيب مي‌كند. در اين كتاب از اين مسائل با صراحت و مستند سخن گفته‌ام.
شاپور پساوند متولد 15 بهمن سال 1330 در شيراز است. او شاعري را از سال‌هاي دهه‌ي 40 جدي گرفت و نخستين مجموعه‌ي شعرش در سال 54 به نام «فرياد‌ها» خمير شد. «هر كس حكايتي»، «اي عشق»، «گلوي زخمي شعر»، «صداي سوختن» و «ما هم زلالش خواستيم» از ديگر مجموعه‌ها‌ي شعر اين شاعرند.
