محسن مومني شريف، در يادداشتي كه به مناسبت 14 تيرماه؛ «روز قلم» منتشر كرده، آورده است: نويسندگان ايراني برج عاج‌نشين نيستند، بلكه در ميان مردم با تمام وجود، زندگي مي‌كنند و از رهگذر روزمرگي‌هاي جامعه در ميان واژگان و مخلوقات ادبي خود نفس مي‌كشند.

به گزارش هنر نیوز به نقل از فارس، «محسن مومني شريف»، رئيس حوزه هنري در يادداشتي به مناسبت 14 تيرماه؛ روز قلم، وضعيت اهالي قلم را بررسي كرده كه در ادامه مي‌خوانيد:

روزگار اهالي قلم در ايران بستگي به وضعيت مردم دارد به اين دليل كه اهالي قلم هم حساس هستند و هم عنصر انديشه براي آنها و مردم، يك ويژگي مشترك است. به بياني اهالي قلم نسبت به مسايل جامعه و مردم‌شان حساس‌ترند و آن جا كه مردم خوش باشند آنها هم خوش هستند و آن جا كه به هر دليلي مردم ناخوش باشند، اصحاب قلم ناخوش‌تر مي‌شوند و اين ناخوشي را در تدوين و توليد آثار خود به منصه ظهور مي‌رسانند و اين دليلي ندارد جز اين كه آنها با درك ظرايف مردمان، وجدان بيدار مردم هستند.

در دوره‌هاي مختلف تاريخي در اين كشور هم اهالي قلم پابه‌پاي آحاد جامعه بوده‌اند، همان طور كه مردم ما براي اعتقادات و حفظ حريم ميهن شهيد داده‌اند، نويسندگان هم شهيد شده و هم در راه وطن شهيد اهدا كرده‌اند.

در ادامه اين نامه مي‌خوانيم: اين يعني نويسندگان ايراني، برج عاج نشين نيستند، بلكه در ميان مردم خود با تمام وجود، زندگي مي‌كنند و از رهگذر روزمرگي‌هاي جامعه در ميان واژگان و مخلوقات ادبي خود نفس مي‌كشند. مانند حضورشان در ميدان‌هاي نبرد در سال‌هاي دفاع مقدس، كه شهداي قلم اين ادعا را تاييد مي‌كند. البته در بررسي حيات اهل قلم نكاتي مطرح است؛ ما در كشورمان به لحاظ تعداد كتاب‌هاي منتشر شده قطعا در جهان جايگاه ممتازي داريم اما در شمارگان كتاب‌ها در سطحي معمولي هستيم. در اين فضا هم به طور قطع آثار بسيار خوب، خوب، معمولي، ضعيف و... هم وجود دارد. براي همين سنگ محكي براي عيارسنجي اهل قلم در كشور به طور قطع وجود ندارد و دليلش هم گوناگوني آثار و نبود شاخصي در جهت تشخيص سره از ناسره است.

مومني همچنين در اين يادداشت مي‌افزايد:‌اگر چه در سال‌هاي اخير كتاب‌هاي ارزشمند و خوب بيشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند و نويسندگان اين آثار نيز بيشتر ديده شده‌اند اما هنوز به جايگاهي كه در شأن ادبيات كشور هست، نرسيده‌ايم. در سال‌هاي اخير شمارگان بعضي از كتاب‌ها به خصوص در حوزه دفاع مقدس بي‌سابقه بوده اما اين اتفاقات هرگز بيانگر توان علمي و هنري اهالي قلم در كشور و همچنين افق پيش روي ادبيات نيست. علاوه بر اين امروز بعضي از همكاران ما در حوزه قلم فقط از طريق نوشتن «ارتزاق» مي‌كنند و كارمند و پرسنل هيچ جايي نيستند و اين اگرچه نشان از حركت به سمت حرفه‌اي شدن و نگاه حرفه‌اي به نويسندگي است اما نشان دهنده رشد مطالعه در ميان مردم و اقبال جامعه به آثار خوب و خواندني نيز هست. اگرچه معتقدم ما هنوز در ابتداي راه هستيم و تا رسيدن به سرانجام مطلوب، به زمان احتياج داريم.

وي در پايان آورده است: وضعيت تقدير و تقويت اهالي قلم هم به موضوع نشر باز مي‌گردد، مساله انتشار هم به دو عامل بستگي دارد؛ خوب بودن كتاب و حرفه‌اي بودن ناشر. اگر آثار منتشر شده كيفي باشند و ناشران حرفه‌اي هم داشته باشيم، تجربه نشان مي‌دهد مردم با ميل و اشتياق بسيار با پديده كتاب مواجه مي‌شوند و از پنجره كتاب با افكار و نظرات نويسندگان و اهالي قلم آشنا مي‌شوند، نبايد فراموش كرد كه بستر اصلي تقدير از اهالي قلم، توليد خوب و توزيع مناسب آثار منتشر شده است.