شاید بتوان «ماه عسل» را یک فصل نوین از برنامه های مناسبتی ماه مبارک رمضان طی سال های اخیر دانست. برنامه‌ای که علی رغم اینکه نه فیلم است و نه سریال و نه یک برنامه طنز و ... بلکه یک برنامه گفت و گو محور است، توانسته جای خود را نزد مخاطبین تلویزیونی به بهترین نحو باز کند و نام خود را در حافظه مخاطبین سیما در ایام ماه رمضان تثبیت نماید تا این اتفاق بیفتد که با نزدیک شدن به این ماه و حتی قبل از آغاز این برنامه بحث و گفت و گو ها هم پیرامون آن آغاز شود و در بین علاقه مندان به این برنامه مباحثات و مکالمات زیادی بخصوص در فضای مجازی صورت بگیرد .
شاید راز محبوبیت «ماه عسل» را بتوان در نگاه این برنامه به موضوعات معنوی، عاطفی و انسانی یافت. حتما برای بینندگان این برنامه آشناست که سال هاست در این برنامه لحظاتی کاملا معنوی و عاطفی مسلط است و این برنامه میزبان انسان های خاص ولی معمولی است که در زندگی خود یک نقطه ی عطف معنوی و انسانی داشته اند .
اگر چه برای خیلی ها ترکیب یک برنامه مهم است و دکور، مجری، میان برنامه همگی بایستی در راستای اهداف برنامه قرار بگیرند ولی به جرات می توان گفت در برنامه هایی به این سبک وجه غالب و نافذ را رویکرد برنامه دارد . وقتی که یک محور اخلاقی و انسانی به نام اهداء عضو در این برنامه انتخاب می شود و در یک فضای کاملا عاطفی و صمیمی با حضور خانواده های طرفین اهدا کننده و دریافت کننده به این موضوع خدا پسند پرداخته می‌شود تقریبا همه مخاطبین مسحور فضایی می شوند که در این برنامه به وجود آمده است و کمتر کسی انتقاداتش متوجه سایر ساختار ها می شود . هر چند مواردی که ذکر شد در این برنامه در زمره ی بهترین های هم سطح برنامه های مشابه دگر است و هم دکور و هم نویسندگی و متن ، همچنین مجری و میان برنامه و تیتراژ و ... همگی از کیفیت بسیار بالایی برخوردار هستند ولی وجه غالب و موثر برنامه همان فضای کلی برنامه است .
اما آنچه در مورد «ماه عسل» به طور خاصه باید اشاره کرد و به آن پرداخت، موضوع و رویکرد برنامه است. برنامه «ماه عسل» توانسته است در فضایی متفاوت معنویت و اخلاق را به مردم آموزش دهد. به تعبیر دیگر کلاس اخلاق و انسانیت و معنویت را در یک فضای جدید فراهم آورده است و با قابلیت بالای تاثیر گذاری در بین مخاطبین خود توانسته است نقش موثری در ترویج و اشاعه ی اخلاق در جامعه ایفا کند .
البته این قابلیت بالایی که در تاثیر گذاری بر مخاطب اشاره گردید و به عبارت دیگر می توان آن را نافذ بودن برنامه تلقی کرد در سایه ی همین معنویت و انسانیت نهادینه شده در برنامه محقق شده است و توانسته برنامه ی ماه عسل را به کانونی برای تبلیغ رفتار های انسانی که جامعه را به سوی تعالی هدایت می کند تبدیل نماید .
به عنوان مثال موضوع اهداء عضو که میزان توجه و گرایش مردم به سمت آن در جامعه می‌تواند نشانگر میزان رشد معنوی و اخلاقی یک جامعه باشد در این برنامه مورد توجه قرار گرفته است و با حضور خانواده اهدا کننده عملا این پدیده ی نیک و پسندیده در جامعه تبلیغ می شود و قطعا در سایه ی ارج و قربی که در این برنامه به اهدا کنندگان می شود و نیز با به تصویر کشیدن تبعات مثبت آن و ارزش آن در حفظ جان چندین نفری که برخی از آن ها در استودیو حاضرند و مردم این نجات یافتگان را مشاهده می نمایند این تبلیغ و ترویج فرهنگ اهدا عضو برای مردم نهادینه می شود .
البته موضوعی که اشاره شد تنها یکی از موضوعاتی است که در ماه عسل انتخاب شده بود و فقط برای آشنایی بیشتر و کالبد شکافی رویکرد برنامه اشاره گردید و موضوعات جذاب و جالب دیگری که همگی بار معنوی و اخلاقی هم دارند در این برنامه مورد توجه واقع شدند که به عنوان مثال می توان به حضور حافظ ۱۱ ساله قرآن اشاره کرد و یا روایت زنانی که با پدیده ی اسیدپاشی مواجه شده بودند ونیز زنانی که با سرطان دست و پنجه نرم می کردند و بررسی هر کدام از موضوعات در یک بستر معنوی از دیگر موضوعات این برنامه بوده است.

یادداشت: ایوب توکلیان