راضيه تجار به تشريح وظايف متقابل نويسنده و مخاطب پرداخت و نوشتن را همچون ديگر كارهاي ماندگار به «عرق‌ريزي روح» تشبيه كرد.
راضيه تجار، داستان‌نويس، در آستانه روز قلم، درباره اين روز به فارس گفت: بايد اهميت روز قلم در حقيقت براي مخاطبان نويسندگان، شعرا و اهالي قلم باشد ولي اختصاص دادن يك روز براي اين طيف وظيفه اهالي قلم را سنگين مي‌كند.
تجار ادامه داد: اين وظيفه را از اين باب كه نويسندگان بايد ارزش قلمي را كه در دستشان نهاده شده بيشتر حس كنند و متعهدانه عمل كنند سنگين‌تر مي‌كند.
اين نويسنده گفت: شاخص كردن يك روز براي اهالي قلم از جهتي اهميت گذاردن بر اين مقوله است و به همين اين جهت نويسندگان، شعرا و خالقان اثر، اهالي فكر و انديشه و هنر احساس تكليف بيشتري مي‌كنند.
وي افزود: اين احساس تكليف از اين جهت است كه نويسندگان به گونه‌اي دست به خلق زده و آثاري را ارائه دهند كه تأثير خوبي بر مخاطبان داشته باشد و در پيشرفت فكر و انديشه و هنر اين مرز و بوم مؤثرتر باشد.
تجار تصريح كرد: صاحبان انديشه نسبت به قلم بايد احساس تعهد بيشتري كنند.
وي در مورد مسئوليت و وظيفه قلم افزود: قلم وقتي در دست فردي قرار مي‌گيرد نبايد اسير هوي و هوس او باشد و بايد فرد نويسنده براي خود معياري داشته باشد و نبايد به هر دليلي قلم را به حركت وا دارد.
وي در مورد نويسنده گفت: يك نويسنده نبايد به گونه‌اي بنويسد كه بر ضد جامعه بشري و ايراني باشد بلكه بايد اين احساس تكليف را به خوبي بداند و نبايد به خود اجازه دهد كه از سر تفنن مطلبي را ارائه دهد.
تجار در مورد يك نويسنده قابل و خوب گفت: يك نويسنده خوب بايد در درجه اول اتصالش به بالا باشد يعني خدامحور و خداباور باشد، بايد تكليف خود را با نفسش مشخص كند.
وي تصريح كرد: يك نويسنده متعهد بايد به آب و خاك، دين، آئين و ريشه‌هايش باورمند بوده و احساس تكليف كند.
وي ادامه داد: اهل قلم بايد بگونه‌اي بنويسد كه احساس كند حرفي براي گفتن دارد و سخنش مي‌تواند گره‌هايي را گشوده و معضلاتي را حل كند.
وي گفت: نويسنده بايد اثري را ارائه دهد كه هنرمندانه بوده و از نظر درونمايه تهي نباشد يعني به همان شكل كه به فرم اهميت مي‌دهد بايد به محتوا هم پرداخته و اهميت دهد.
وي در مورد اينكه براي اهالي قلم چه كارهايي بايد صورت پذيرد تأكيد كرد: نويسندگان در سكوت و خلوت دست به خلق زده و مي‌نويسد و اين مطلب كه مي‌گويند نويسندگي "عرق‌ريزي روح " است بايد گفت براي كارهايي كه يكبار مصرف نيستند واقعا اين موضوع اتفاق مي‌افتد.
وي گفت: به همان نسبت هم جامعه نسبت به اين قشر بايد سپاس داشته باشد و براي آنها پاسداشت برگزار كند. شايد اين از توده مردم برنيايد ولي دولتمردان فرهنگي هستند كه بايد قدر نويسنده و هنرمند را در هر حال بشناسانند.
وي ادامه داد: اين دولتمردان بايد نويسندگان را به مناسبت‌هاي مختلف بر صدر نشانده و تكريم كنند و مطمئن باشند با اين كار چيزي را از دست نمي‌دهند بلكه اين ارزشگذاري نويسندگان به گونه‌اي مي‌شود كه آنها احساس تكليف بيشتري كرده و دست به آثار بهينه‌تر مي‌زنند.
وي گفت: روحي كه شكفته و ارزشگذاري و تكريم شود متعالي شده و از سكون، رخوت و فروپاشي جلوگيري مي‌شود و فردي كه به استواري رسيده و احساس مي‌كند كه مورد توجه است به خلق آثار بزرگتري همت مي‌گمارد.
تجار در پايان گفت: با اين تكريم آحاد مردم و جامعه هنري بهره‌مند مي‌شوند و اين داد و ستد روحي چيزي است كه توصيه مي‌شود.
