نشست خبری نمایش «دکلره» صبح امروز ۲۰ شهریور ماه با حضور مهدی کوشکی کارگردان، حسن معجونی طراح صحنه و لباس، لیلی رشیدی، صحرا فتحی و آوا شریفی بازیگران این نمایش در تالار امیرخانی خانه هنرمندان برگزار شد.
در ابتدای این نشست مهدی کوشکی گفت: «دکلره» مونولوگی است که سال گذشته در فستیوال لیو به روی صحنه رفت و امسال نیز این مونولوگ از ۱۹ تا ۲۹ شهریورماه قرار است که به روی صحنه برود که متاسفانه با تعطیلاتی که در پیش داریم تعداد اجراهای ما ۷ اجرا است که اجراهای محدودی است.
وی ادامه داد: مونولوگ «دکلره» که شبیه به تئاتر مستند است فضایی کاملا اجتماعی دارد و شاید بتوان آن را نوعی انتقاد اجتماعی دانست که خوشبختانه این کار شب گذشته در اولین اجرای خود با استقبال مخاطب روبه رو شد.
این کارگردان خاطرنشان کرد: در ابتدا در مورد مجوز کار با ما صحبت هایی شد اما برای اجرا، ما را به مرکزهنرهای نمایشی و شورای نظارت و ارزشیابی پاس دادندکه نهایتا برای ما مجوز ۷ اجرا داده شد و برای من که هدفم کار کردن است این تعداد اجرا هم غنیمت است البته قصد داشتم تا برای این اجرا حامی و حمایت کننده نیز جذب کنم و در این راه تا مراحلی هم جلو رفتم اما به علت اینکه حمایت کننده کار ما یک شرکت مواد غذایی بود با آن مخالفت شد در صورتی که گمان می کنم باید با این حمایت شونده ها در تئاتر جلو برویم تا در این حوزه حامیان دیگری هم پیدا کنیم چرا که حمایت کننده برای تئاتر بسیار کم است و از همین تعداد کم هم باید استقبال کرد.
کوشکی افزود: این نمایش یک مونولوگ ۴ نفره است و فعلا بهترین شکل اجرا همین شیوه ای است که ما آن را اجرا می کنیم، کار شباهت به یک نمایشنامه خوانی دارد اما نمایشنامه خوانی نیست و یک گونه اجرایی است، اینکه کارهایم اجرا نمی شود به این معنا نیست که کاری برای اجرا ندارم الان حدود ۱۵ کار آماده برای اجرا دارم اما نبودن سالن برای اجرا به این معنا نیست که کاری برای اجرا ندارم.
محمد حسن معجونی در ادامه این نشست اظهار داشت: اتفاق جدیدی که به تازگی در تئاتر شاهد آن هستیم دادن اجراهای محدود به گروه های تئاتری است در حالی که برخی از این آثار تماشاگران بسیاری دارند پس باید یا آن نمایش ها را دو اجرایی کرد و یا زمان اجرای آنها را تمدید کرد در صورتی که کمتر به این قضایا توجه می شود و مدیران سالن ها متاسفانه به بحث تماشاچی و بلیت فروشی توجهی ندارند.
طراح صحنه و لباس نمایش«دکلره» تاکید داشت: نمی خواهم تا فستیوال مونولیو از مرکز هنرهای نمایشی پولی دریافت کند چرا که این فستیوال توانسته جایگاه خود را پیدا کند البته ما از شورای حمایت هم حمایت نمی کنیم چرا که این شورا مبنایش برای حمایت از آثار مشخص نیست چرا به یک گروه اجراهای محدود داده می شود آیا این گروه در یک هفته اجرا نمی تواند مفاهیم خود را بیان کند و یا آنها را تغییر دهد.
کارگردان نمایش «یک مشت روبل» خاطرنشان کرد: مهم نیست سالن های نمایشی ما کجا باشند، باید به سالن های تئاتری هویت دهیم تا بدانیم که می خواهیم مخاطب چه کار و چه سالنی باشیم گمان می کنم تنها تالارهای هنر و سنگلج در تهران هستند که هویت خود را پیدا کرده اند و کارکردشان مشخص است. گروه لیو معمولا به دنبال فضاها و مکان هایی است که کمی ناشناخته و مهجور هستند تا بتوانیم آنها را به مخاطب بشناسانیم البته کیفیت را همیشه باید مد نظر بگیریم.
لیلی رشیدی بازیگر این نمایش گفت: افرادی در تئاتر دوست ندارند تا تئاتر سمت و سوی مشخص و هویت داشته باشد که متاسفانه به خواسته هایشان هم می رسند، یک گروه باید احساس کند که در جایی که کار می کند از او حمایت می شود و هر تئاتری که تماشاگر دارد باید به آن اهمیت داد.
در پایان صحرا فتحی نیز افزود: ما برای اجرا این کار حدود ۱۵ ماه در در نوبت بودیم و امروز که به ما ۷ اجرا داده اند هر روز به ما استرس وارد می کنند.