بررسی مشکل صدای فیلمهای اکران شده در سالن همایشهای برج میلاد در گفتگو با حسین مهدوی؛
صداگذاران فیلمها باید تکنیک صداگذاری خود را به مسئولین صدای سالن اعلام کنند
حسین مهدوی، صداگذار سینما و تلویزیون در رابطه با مشکل صدای فیلمهای اکران شده در سالن همایشهای برج میلاد ابراز داشت: برای رفع پارهای از مشکلات صدای فیلمها صداگذاران باید تکنیک صداگذاری خود را به مسئولین صدای سالن اعلام کنند.
تاريخ : پنجشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۰ ساعت ۱۹:۵۹
حسین مهدوی مدت زیادی است در عرصه صداگذاری و میکس در سینما و تلویزیون فعالیت می کند. از جمله کارهای او مجموعه تلویزیونی ستایش و فیلم 33 روز است و در این دوره جشنواره هم فیلم «تلفن همراه آقای رئیس جمهور» را در کارنامه خود دارد.
با توجه به اینکه مدت زیادی است در رابطه با صدای این سالن اظهار نظرهای مختلفی بیان شده، برای رفع پارهای از مشکلات آن چه اقدامی میتوان صورت داد؟ کار صدا یک استانداردهایی دارد به خصوص صداهایی که با کیفیت ضبط شود. اولین مشکل اینکه خود تولید کنندگان نوع ضبط صدای خود را به مسئول صداگذاری سالن اعلام نمی کنند. پس مسئول اطلاعی از کاری که باید انجام دهد ندارد. که اگر این موارد در نظر گرفته شود نشتی یا به زبان دیگر بین صدا و تصویر اختلاف فاز پیش میآید. این موضوع روی دیالوگهای شخصیت ها تأثیر می گذارد.
آیا در این دوره مشکلات سالن نسبت به قبل بهتر شده بود یا تغییری نکرده بود؟ خیر تغییری نکرده بود و فیلم های پخش شده در روز اول جشنواره قربانی سایر فیلم ها شدند تا کمی از نواقص صداگذاری رفع شود. به عبارت دیگر تمام موسیقیهای این فیلمها در بک گراند کار قرار گرفته بود. این مشکل در کارهای موزیکال بیشتر نمود پیدا می کند. البته ما بعد از پخش این فیلم ها تذکراتی به مسئولین صدای سالن دادیم که تا حدودی این نواقص توسط آنان رفع شود.
آیا به طور کلی نواقص صدای این سالن قابل برطرف شدن هست یا خیر؟ با تمام این تفاسیر باید این را در نظر داشت که این سالن برای پخش فیلم مناسب نیست و اصلاً به این منظور ساخته نشده است. حتی برگزار کنندگان کنسرت هم در اجراهای خود مشکلاتی دارند. من معتقدم این سالن بیشتر به درد برگزار کردن همایش و کنفرانس است.
یک آهنگساز و یا صداگذار تلاش می کند کار خود را با ظریفترین شکل اجرا کند اما مشکل اینجاست این افراد کار خود را دراستودیو که مخصوص کار خود است انجام می دهند اما وقتی این کارها را در جای دیگر عرضه می کنند مشکلاتی از این شکل پیش می آید.
این سالنها که در آنها کارانجام می شود استودیوی استاندارد سینماست به طور مشخص تر می توان گفت استاندارد ۷۵ نیمی تا ۸۵ نیمی است، ۷۵ نیمی برای دالبی R و ۸۵ نیمی برای دالبی دیجیتال است. اما وقتی این فیلم ها برای نمایش به اینجا می آید به طور کامل بالانس آن با مشکل روبرو می شود. سینما هم دو عنصر تصویر و صداست و به جز این دو چیزی ندراد که اگر یک عنصر آن به هم بریزد همه چیز خراب می شود.
از طرف دیگر باید این نکته را هم در نظر داشت که در این سینما، فیلم برای اولین بار و برای خبرنگاران و منتقدان به نمایش درمیآید، پس تأثیر صدا بر نتیجه کار زیاد است و باید در این سالن به همه چیز بیشتر دقت کرد. پس اگر کیفیت صدا را در نظر نداشته باشیم به کلیت فیلم ضربه وارد میکند و یک فیلم خشک بیکیفیت خواهیم داشت. این آزار صدا هم نیاز به دقت زیادی ندارد، مخاطب غیر تخصصی ما هم در مواقعی آزار میشود.