به گزارش هنرنیوز، نشست هم‌اندیشی برگزاری روز جهانی موزه‌ها ( ۲۸ اردیبهشت‌ماه) عصر روز گذشته (یكشنبه، ۲۵ دی‌ماه) در موزه‌ی هنرهای امام علی (ع) برگزار شد.
در این نشست، سفیر پیشین ایران در سازمان ملل متحد گفت: جهان به‌صورت جدی در حال تغییر و تحول است. كسانی كه تجربه‌ی كارهای بین‌المللی و سیاسی را دارند و نگاهی تیزبین نسبت به این تحولات دارند، می‌توانند عنصر بلامنازع فرهنگ و تأثیر آن را در تحولات سیاسی و بین‌المللی جهان به خوبی مشاهده كنند.
سیدمحمدصادق خرازی با اعلام این که مهم‌ترین اقتصاد جهان در سال ۲۰۲۰ میلادی اقتصاد گردشگری است، اظهار کرد: این اقتصاد از انرژی به‌عنوان یكی از مهم‌ترین اقتصادهای كشور، فراتر و بالاتر است. امروز این دو حوزه در حال رقابت با یكدیگر هستند، توان عظیم گردشگری و میراث فرهنگی و ظرفیت‌سازی ما در آینده‌ی زندگی انسان و جهان باید در این حوزه مورد توجه قرار گیرد.
این عضو ایكوم ایران توضیح داد: در سال ۲۰۱۰ درآمد اقتصاد گردشگری در دنیا ۹۷۰میلیارد دلار بود، در حالی كه حوزه‌ی انرژی، درآمدی حدود دوهزار و ۳۰۰میلیارد دلار داشته است، اما براساس پیش‌بینی‌ها درآمد اقتصاد گردشگری در سال ۲۰۲۰ باید حدود ۱۵هزار میلیارد دلار باشد.
وی خاطر نشان کرد:آنچه اكنون در آیسسكو و یونسكو دنبال می‌شود، تحول عمیق و ژرف نسبت به برنامه‌ریزی برای زیربناهای میراث فرهنگی و تأثیر آن تحولات در بستر میراث فرهنگی است كه می‌تواند متجلی شود و در فرآورده‌ای به نام اقتصاد یا صنعت گردشگری مطرح شود.
خرازی با تاکید بر اینکه گردشگری بدون میراث فرهنگی معنایی ندارد، افزود: اگر گردشگری را یك صنعت بدانیم مفهوم آن به یك عقبه نیاز دارد. تا زمانی كه نگاه علاقه‌مندان به میراث فرهنگی اصلاح نشود، امكان ندارد در كنار تحولات پیش روی جهان، ما نیز جلو برویم.
وی همچنین به آمار به‌دست آمده از ایجاد موزه‌ها تا سال ۲۰۲۰ میلادی توسط سازمان جهانی موزه‌ها اشاره کرد و گفت: یك‌هزار و ۱۰۰ موزه توسط سازمان جهانی موزه‌ها در دنیا به‌وجود می‌آیند كه وظیفه‌ی عرضه‌ی هویت تاریخی ملت‌ها را برعهده دارند.
این عضو قدیمی کمیته ملی موزه‌ها یادآور شد: غفلت بزرگ كه در حوزه‌ی میراث فرهنگی در كشور حاكم است، غفلتی است كه در قرن بیستم همه‌ی دنیا به آن گرفتار شد و همه دچار یك خسران عجیب شدند. در این غفلت، كل دنیا به اقتصاد توجه كرد و از فرهنگ غافل شد. این غفلت و گریز از فرهنگ در صحنه‌ی جهانی مشكلات زیادی را ایجاد كرد.
خرازی تاکید کرد:سازمان ملل متحد در سال ۱۹۸۸ میلادی ایجاد فقر فرهنگی در دنیا رابه شكل آشكار و شفاف تشریح کرد، چنان که با به‌وجود آمدن این وضعیت، بیانیه‌ای در سازمان ملل مطرح شد كه در آن، یك كمیسیون موظف به انجام مطالعات بنیادی برای مدت ۱۰ سال در این حوزه شد.
سفیر پیشین ایران در سازمان ملل متحد ادامه داد: متأسفانه در آغاز قرن بیستم به جای توجه به فرهنگ، دو جنگ بزرگ در دنیا شكل گرفت. یكی از نارسایی‌های فرهنگی غلبه‌ی تبلیغات بر تحقیقات بود كه نگاهی شتاب‌زده را به‌دنبال داشت تا این‌كه در سال ۲۰۰۰ میلادی نامگذاری این سال را به نام گفت‌وگوی تمدن‌ها شاهد بودیم.
خرازی افزود: باور داریم كه نگاه به فرهنگ، انتزاعی است و تا زمانی كه از این وضعیت خارج نشویم، به فرهنگ نگاه نشود، چشمان خود را باز نكنیم، از تحولات جهانی عقب می‌مانیم، و نباید امید به اصلاح داشته باشیم.
وی تصریح کرد:تصور می‌كنم مردم به‌صورت مجزا این تشخیص را می‌دهند، ولی ای كاش اهل فرهنگ و فكر نیز بفهمند كه جهان به كجا می‌رود و بدون پاسداری از میراث مكتوب نمی‌توان در قامت فرهنگ و اخلاق صحبت كرد.
سفیر پیشین ایران در سازمان ملل متحد خاطر نشان کرد:اگر تشخیص ما از میراث فرهنگی و میراث ماندگار درست باشد، به محیط زیست، بحران آب و وضعیت‌های از دست رفته‌ی جامعه‌ی جهانی بیشتر توجه می‌كنیم.
خرازی متذکر شد: توسعه، بدون فرهنگ، عقیم است. اجرای عدالت بدون پایگاه و عنصر فرهنگ سرانجام و فرجامی ندارد و زمانی رستگاری نصیب یك ملت می‌شود كه نخبگان تشخیص درستی از این قضیه داشته باشند.
