دبیر جشنواره هنرهای تجسمی کودک و نوجوان در گفتگو با هنرنیوز؛
وقتی دبیر شدم که کار از کار گذشته بود!
جلیل جوکار دبیر جشنواره هنرهای تجسمی کودک و نوجوان در باره این جشنواره گفت: خوشحالم که رویکرد ما در ارتباط با کودکان منطقی‌تر از دوره قبل بود.
تاريخ : يکشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۳۹
دومین جشنواره هنرهای تجسمی کودک و نوجوان پس از ماه‌ها تاخیر و با تغییراتی در تهران برگزار شد. جلیل جوکار دبیر جشنواره که پیشتر در صحبت های خود از تلاش برای برطرف کردن مشکلات سال قبل جشنواره کودک سخن گفته بود؛ درباره این جشنواره با ما گفتگو کرد.
سال گذشته جشنواره هنرهای تجسمی کودک با دلخوری بچه ها به کار خود پایان داد. و این دوره شما قول مساعد دادید که جشنواره بهتر برگزار شود. فکر می‌کنید این جشنواره رضایت بخش بود؟
جشنواره هنرهای تجسمی کودک و نوجوان با این رویکرد کار خود را آغاز کرد که ما همه کودکان را برنده می‌دانیم. چه افرادی که توانستند در جشنواره شرکت کنند و چه افرادی که آثارشان را ارسال کردند و ما به سبب محدودیت های خود نتوانستیم آن‌ها را در جشنواره شرکت دهیم. من همه هزار و ششصد اثر را زیبا و ارزشمند می‌دانم. به هر تقدیر همه شرکت کننده را برنده می‌دانم.
این موضوع را می‌پذیرم که انتخاب برگزیده از میان کودکان که روح بسیار لطیفی دارند؛ کار درستی نیست. حتی در فستیوال های بزرگسالان روح هنرمند آزرده می‌کند چراکه او در روح خود تلاش وافری انجام داده است. هر کس اثر انگشت خود را دارد و به همین سبب نمی توان به کمال قضاوت کرد و آن را صد درصد عادلانه دانست.
فارغ از بحث های جشنواره ای، تفاوت های کودکان را قابل تمیز می‌دانید؟
تفاوت‌های کودکان میان آن‌ها تمیز ایجاد نمی‌کند. در واقع این تفاوت نشانه متفاوت بودن شخصیت آن‌هاست. این ویژگی ها اگر در جایگاه خود مورد استفاده قرار گیرند قوت و اگر بی جا مورد بهره قرار گیرند ضعف هستند. باید تفاوت بچه ها را بشناسیم و ویژگی های آن‌ها را قوت دهیم.
اما نقطه عطف جشنواره اتصال 14 ساله‌ها به جشنواره جوانان است. اگر روند رشد آن‌ها را بررسی کنیم؛ می‌توانیم آن‌ها را سرمایه بدانیم. به عنوان دبیر جشنواره وظیفه خود می‌دانم که از آن‌ها حمایت کنم. بچه هایی که بیست و سه سال قبل شاگردان من بودند اکنون به مدارج عالی هنری رسیده‌اند. روند رشد آن‌ها را سال‌ها پیگیری کرده‌ام و این کودکان نیز برای ما سرمایه‌اند.
اما امسال نیز از برگزاری جشنواره ایرادات زیادی گرفته شد. فکر نمی‌کنید بهتر بود طبق جدول زمان‌بندی، با این جشنواره هم‌گام می‌شدید؟
البته ما نیز نقص‌های زیادی داشتیم. من منکر این قضیه نیستم. نامه نانوشته بی غلط است. این جشنواره ایرادات متعددی دارد. و البته مسولین برگزاری جشنواره سوم موظفند این جشنواره را آسیب شناسی کنند و مشکلات ما را برطرف کنند. جشنواره قبل هم ایراداتی داشت. به عنوان مثال معرفی کردن یک نفر به عنوان بت هنر و نادیده گرفتن سایر هنرمندان کار خطایی بود در عرصه هنر کودک. ما باید هر بار خطاهای خود را کمتر کنیم تا به وجود خالصی برسیم.
ما سال گذشته شاهد بودیم بسیاری از کودکان آن هنری خود را با تعلیم نابه جا از دست داده بودند. سال قبل به دکتر شالویی پیشنهاد کردیم که بخش مقاله و پژوهش برای والدین بگذارند تا آن‌ها بیاموزند چگونه با هنر کودک ارتباط برقرار کنند.
من زمانی دبیر جشنواره شدم؛ که تمام برنامه‌ریزی ها اتفاق افتاده و بودجه بسته شده بود. من به عناون یک دانشگاهی اسرار دارم که کار پژوهشی بر روی آثار کودکان اتفاق افتد. بنابر این دلم می‌خواست که بخش همایش هنر کودک را داشته‌باشیم. پیشنهاد هم دادم که برای سال‌های آینده چنین روندی در دستور کار قرار بگیرد. من تمام آثار بچه‌ها را در اختیار روانشناسان هنر کودک قرار دادم و حتی آثار رد شده را. و هم چنین بخشی از آثار را در اختیار نشانه شناسان قرار دادم تا با توجه به آن‌ها مقاله‌هایی بنویسند. مقاله‌های علمی – پژوهشی خوبی از این کار حاصل خواهد شد. این نقطه آغاز برای داشتن بخش همایش خواهد بود. شاید قرار نباشد که همه والدین در این همایش شرکت کنند. اما روانشناسان مدرسان هنر کودک ، دانشگاهیان و بسیاری دیگر در این همایش شرکت کنند. فکر می‌کنم بخش همایش شکوه ویژه ای خواهد داشت. و جه بین المللی این جشنواره به یقین در صورت توجه به پژوهش بر این بخش استوار خواهد شد. همایش می‌تواند کارساز باشد. حتی آسیب‌شناسی دوره های قبل جشنواره نیز می‌تواند در این بخش انجام شود.به هر روی اگر متخصصین از زوایای مختلف هنر کودک را بررسی کنند و آنوقت می‌توانیم جشنواره بالنده‌ای داشته باشیم.
متاسفانه وقتی منصوب شدم این برنامه‌ریزی‌ها انجام شده بود و تقسیمات مالی در آن گنجانده شده بود و حد اقل کاری که می‌شد انجام داد؛ دور نریختن پرینت‌های رنگی بود که برای داوری آماده شده بود این پرینت‌ها را در اختیار پژوهشگران قرار دادم تا از میان آن‌ها پژوهش هایی را سامان دهند.
