مجسمه‌ساز شیلیایی در گفتگو با هنرنیوز؛
اهمیتی به اخبار ضد ایرانی امریکا نمی دهم
مارسیو گوا خارودوبیو هنرمند شیلیایی درباره اخبار ضد ایرانی گفت:به اخبار ضد ایرانی امریکا اهمیت نمی دهم.
تاريخ : چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۱۴
مارسیو گوا خارودوبیو هنرمند شیلیایی یکی از هنرمندان شرکت کننده در پنجمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران است. وی مجسمه‌سازی را با متریال های مختلف تجربه کرده است. او هم‌چنین دانش آموخته مجسمه سازی از دانشگاه مانتیاگو در سال 1999 است. وی در سمپوزیوم‌های مخاتفی از جمله پرو، کرواسی، چک، ترکیه، مجارستان، یونان، مکزیک، ایالات متحده، چین، انگلستان، اسپانیا، فرانسه، سوییس، روسیه، استرالیا، ایتالیا، نیوزلیند، ژاپن و کره جنوبیشرکت کرده است. وی درباره اثرش و هم‌چنین زمینه ذهنی اش از شرکت در سمپوزیوم ایران به سوالات ما پاسخ داد.
می‌خواهم درباره اثرتان بیشتر بدانم. معنای این اثر جیست؟
من همیشه به متریال‌هایی ازین دست علاقمند بودم. این متریال چوب است. من تعدادی پنجره در این تنه درخت ایجاد کردم. چرا که به ایجاد نور و سایه و تأثیرات آن در کارم بسیار علاقمندم. من فکر می کنم آن‌چه در بیرون چوب اتفاق می افتد؛ همیشه در سطح چوب قابل دیدن است. شما می توانید درخت را ببینید. اما داخل آن همیشه پنهان است و به همین سبب است که در آن پنجره‌هایی ایجاد کرده‌ام تا شما بتوانید داخل آن را ببینید.
متریال اصلی شما در کارتان چیست؟
به طور کلی من بر روی گرانیت کار می‌کنم. در واقع ماده اصلی کار من سنگ است. اما گرانیت‌ها را در رنگ‌های مختلف مورد استفاده قرار می دهم و با یکدیگر ترکیب می‌کنم. اما شکل کاری من به همین نحو است که با چوب کار می کنم. سطح سنگ با چوب متفاوت است.
به طورکلی با چند متریال کار می کنید؟
عمدتاً گرانیت. اما در رنگ های مختلف. آن‌ها را با هم ترکیب می کنم. من بر روی سنگ های بزرگ کار می‌کنم. سایز های متلف را با هم ترکیب می‌کنم.
آیا اثرتان به فرهنگ بومی شیلی مربوط است و برگرفته از فرهنگ شیلیایی شماست؟
بله. اثر من به یک بازی برمی‌گردد که نخست استانبولی دارد و بعدها به شیلی منتقل شده. این بازی بریدن کاغذ تا شده و تکثیر شکل آن پس از باز شدن تاهای کاغذ است. من این بازی را بسیار دوست دارم. این فرم به کاغذهای بریده شده باز می‌گردد و تدائی کننده آن است. علاوه بر آن این برش‌ها امکان می‌دهد تا فرد پشت آن را ببیند.
در دانشگاه چه خواندید؟
چهار سال مجسمه سازی خواندم. در سال سوم دانشگاه برای اولین بار در سمپوزیوم در کانادا شرکت کردم. در کوبا و در لابانا به عنوان مدرس مشغول به آموزش مجسمه شدم. اما امروزه بیشتر روی سنگ و استیل کار می‌کنم. ولی صدای کارکردن با سنگ را بیشتر می‌پسندم.
ذهنیت شما نسبت به هنر ایران پیش از حضورتان چگونه بود؟
ایران تمدنی هزاران ساله دارد. قدیمی‌ترین تمدن ها از این جا شروع شده و همه چیز درباره ایران برایم جالب است. فرهنگ، غذاها، با آن‌چه در شیلی هست بسیار متفاوت است. پیش از حضورم در ایران ذهنیتم مثل یک فنجان خالی بود و امروز ذهنیت من مثل یک فنجان پر شده است.
دوست دارید دوباره به ایران برگردید و آن را ببینید؟
ایران بسیار بزرگ است و مکان‌های بسیاری برای دیدن دارد.
درباره ایران اخبار زیادی شنیده می‌شود. این اخبار شمارا برای حضور در ایران دچار تردید نکرد؟
اخبار ضد ایرانی از جانب امریکا ترویج می‌شود وما از امریکا دل خوشی نداریم. بنابراین حرف‌های منتشر شده از سوی آن‌ها برایمان اهمیت ندارد. برای چند ماهی که به امریکا سفر کرده بودم؛ همه می گفتند که مردم امریکای لاتین دزد هستند. اما من به عنوان یکی از این مردم ادعای آن ها را دروغ می پندارم. در مورد ایران نیز به نظرم این موضوع صدق می کند.
