پیام دکتر فیروز باقرزاده در رثای مرحوم عدل
بر سر گور شهریار، برای صیانت میراث فرهنگی عهد وحدت و حذر از افتراق بندید
امروز بر باستانشناسان و پژوهشگران جوان و تازه نفس است که زیر نظر شما استادان بزرگوار و کارآمد، بنیادی به نام فخیم معلم از دست رفته و در شأن دید جهان شمول او برپا ساخته چراغ مکتب آن زنده یاد را روشن و فروزان نگاه دارند.
تاريخ : يکشنبه ۷ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۴۵
به گزارش هنرنیوز، در مراسم وداع با شهریار میراث فرهنگی ایران زمین، پیام مکتوبی هم از دکتر فیروز باقرزاده، نخستین رییس کمیته ثبت میراث جهانی یونسکو و مدیر تشکیلات باستان شناسی ایران بین سالهای۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶ در سوگ پروفسور عدل قرائت شد. در متن این پیام خطاب به حمیده چوبک – رییس پژوهشکده باستانشناسی – آمده است:
پاریس، سحرگاه یکشنبه هفتم تیرماه ۱۳۹۴/۲۸ ژوئن ۲۰۱۵
همکار ارجمند
استاد حمیده خانم چوبک،
رئیس گرانقدر پژوهشکده باستانشناسی،
تهران- ایران
همی گفتم که خاقانی دریغاگوی من گردد / دریغا، من شدم آخر دریغاگوی خاقانی
بیگمان در جریده باستانشناسی ایران و خاطر قاطبه همکاران حرفه، هفتم تیرماه ۱۳۹۴ به عنوان یکی از «روزهای عزای بزرگ ملی» ثبت خواهد شد و از آنجا که امروز، در این رهگذر، شما، فرزند برومند، نماینده اصلی پژوهندگان این رشتهاید، بار سنگین مراسم سوگواری شهریار عدل و غمگساری با یکایک همکاران، در سراسر خاک وطن غمزده و نیز در عرصه جهان بعهده با کفایت شماست.
چشم اشکبار این بنده نیز که دور از یار و دیار، در سوگ رفیق شفیق دیرینه و همکار عزیز پنجاه سال، دقمرگ گرفتهام، بسوی شما دوخته است و از یکایک سروران، استادان و دانش پژوهان رشته، تمنای عاجزانه دارم که برای حفظ و صیانت میراث فرهنگی وطن مألوف بر سر گور شهریار، عهد وحدت و یکپارچگی و حذر از افتراق بندند.
شهریار عدل با توشه بیش از نیم قرن طلبگی و کسب تجارب استثنائی، به اجرای دهها طرح حیاتی در امر پژوهش، معرفی و نجات آثار ایران بزرگ، از دامغان و ری و بسطام گرفته تا قفقاز و هرات و بامیان توفیق یافت.
هزار افسوس که صاعقهای ناگهانی برنامههای اساسیِ متعددِ دیگرِ شهریار را عقیم گذاشت. امروز بر باستانشناسان و پژوهشگران جوان و تازه نفس است که زیر نظر شما استادان بزرگوار و کارآمد، بنیادی به نام فخیم معلم از دست رفته و در شأن دید جهان شمول او برپا ساخته چراغ مکتب آن زنده یاد را روشن و فروزان نگاه دارند.
اما بعد: گذشته از آثار بیشمار فرهنگی و علمی دوست شفیق و همکار بلندآوازه، چگونه میتوان از یادآوری نکته اساسی زندگانی خصوصی پر سعادت او خودداری نمود. عزیزترین یادگارهای خانوادگی شهریار عدل، مریم نازنین، همسر ارجمند او و فرزند یگانهاش همایون دردانه هستند که کلیه همکاران آن زندهیاد قدرشان را نیک میشناسند و برای همیشه جایی بلند در خانواده باستانشناسان ایران خواهند داشت.
تصدقتان
فیروزه باقرزاده»