وقتی هنرمند و رسانه ملی از ترکش های اعتراضی گروهی از جامعه که به درستی و در قالب طنز به نقد کشیده می شوند پا پس می کشد و کار را برای مدتی متوقف و در نگارش متن ها دست کاری می کنند تا مبادا به کسی بر بخورد. هنگامی که حتی قشر روشنفکر ما همچون طبقه پزشکان ، تحمل یک انتقاد خشک و خالی یک سریال که با چاشنی طنز روایت می شود را ندارد و دست به دامن اعتراض ، تحصن و دادگاه می شود آیا ما نباید انتظار وقوع حادثه ای از سوی پزشکی باشیم که به خاطر مبلغ 150 هزار تومان بخیه لب کودک معصومی را مقابل دیدگان پدرش می کشد! آن پزشکانی که مدعی بودند نگاه حاشیه 1 به پزشکان غلو آمیز است و تاب تحمل انتقاد را نداشتند و سریعا اعتراض کردند آیا به هنگام رخ دادن حادثه تلخ کشیده شدن بخیه از لب کودک ؛ آمدند در بیانیه ای از مردم عذر خواهی کنند؟

بی شک تا نگاه انتقادی به موضوعی نباشد و تا زمانی که خودمان را همواره پاک و بی عیب نشان دهیم و در واقع خودمان را گول بزنیم و در مقابل کوچکترین انتقادی گارد بسته بگیریم شاهد بالندگی نخواهیم بود.

در حاشیه 1 که روزی تلنگری به برخی از سودجویی های جامعه پزشکی می زد و به خاطر طبع نقادانه خود در میان اقشار مردم طرفداران پرو پا قرصی پیدا کرده بود اما با عقب نشینی رسانه ملی از ترس اعتراض ها، اینک به یک کار خنثی ای تبدیل شده است که دیگر برای کسی آزار دهنده نیست. این درحالی است که ذات هنر ، نقادی است.

با مشاهده در حاشیه 2 به خوبی میشود احساس کرد که ترس از انتقادهای احتمالی و حاشیه هایی که برای در حاشیه 1 اتفاق افتاد کار خودش را کرده به گونه ای که اینک مخاطبین شاهد یک کار بی خاصیت، خنثی و گاها بی نمک آن هم از گروهی حرفه ای که دستمزدهای کلان طلب می کنند و حاصل کار یک کار ساده ، خالی از خلاقیت و کاملا بی حاشیه که آدم را یاد کارهای سطحی می اندازد که به هیچ عنوان نه توقع تماشاگر را از مهران مدیری بر می آورد و نه از گروهی که با او همکاری می کنند.

گروهی زندانی که در چند نمای بسته و کم خرج با بازیگران محدود و متکی بر خوش مزه گی چند بازیگر که فقط صرفا برای خنده و وقت تلاف کردن ساخته شده و نشان دادن پشت صحنه این کار نشان می دهد که چقدر کار ول شده است. در حاشیه 2، فاقد هر نوع خلاقیت کارگردانی و میزانسن است و به قول معروف اگر این چاه آب نداشته باشد برای بعضی ها نان خواهد داشت.