دبیر اکسپو هنرهای تجسمی تهران با بیان اینکه بدهی این نهاد به برخی نگارخانه‌ها باعث توقف شکل‌گیری سازمان خصوصی اکسپو شده‌است تاکید کرد تا زمانی که تسویه حساب‌ها انجام نشود، هنرمندان و نگارخانه‌دار‌ها اعتماد خود را به‌دست نمی‌آورند.
به گزارش هنر نيوز امیر عبدالحسینی، دبیر اکسپو در مورد روند شکل‌گیری این نمایشگاه‌ها و مشکلاتی که در پی تسویه حساب نکردن مرکز هنرهای تجسمی با نگارخانه‌داران پیش آمده است گفت‌گوی مشروحی با مهر انجام داده است.
روند برگزاری اکسپو در این دوره‌ها چگونه بود؟
امیر عبدالحسنی، دبیر اکسپو: پس از برگزاری اکسپوی 87 در بنیاد رودکی مقرر شد هر سال دو اکسپو توسط بخش خصوصی یکی در خانه هنرمندان و دیگری همزمان با نمایشگاه بین‌المللی فرش در کیش برگزار شود. با همین هدف قرار بود سازمان اکسپو به عنوان یک نهاد خصوصی شکل بگیرد. مرکز هنرهای تجسمی به عنوان نهاد دولتی و سیاستگذار هنرهای تجسمی نیز بر روند اقتصاد هنر نظارت و با چنین نیتی حدود دو سال از اکسپوهایی که برگزار می‌شوند، حمایت کند.
این حمایت قرار بود چگونه صورت بگیرد؟
مرکز هنرهای تجسمی قول مساعد داد، برگزاری سالانه اکسپوها را پشتیبانی کند و علاوه صدور بر مجوز برپایی نمایشگاه، اثر هم بخرد.
تشکیل سازمان خصوصی به کجا منتهی شد؟
مقدمات کار فراهم شد و جلساتی برای شروع به کار سازمان اکسپو برگزار کردیم. درنظر داشتیم هیئت امنای سازمان اکسپو را متشکل از دبیر اکسپو، روسای انجمن‌های هنری، نمایندگان نگارخانه‌ها، یک شخصیت دانشگاهی و مدیر خانه هنرمندان را تشکیل دهیم .
این اتفاق چه زمانی بود؟
همزمان با اکسپوی 88. اولین فعالیت این سازمان هم به شکل محدود و کوچک همزمان با همین اکسپو در خانه هنرمندان انجام شد. از آنجاکه سازمان خصوصی اکسپو هنوز مجوز لازم را نگرفته بود و مرکز هنرهای تجسمی برگزارکننده آن نبود، خانه هنرمندان را به عنوان بخش خصوصی اکسپو معرفی کردیم.
مجوز را چه نهادی باید صادر می‌کرد؟
مجوزها از سوی دو نهاد صادر می‌شود. وزارت ارشاد با تایید معاونت هنری وقت (محمدحسین ایمانی خوشخو) مجوز تاسیس سازمان خصوصی اکسپو را صادر کرد اما باید یک مجوز دیگر از سوی وزارت کشور صادرمی‌شد که تا زمان برگزاری اکسپوی 88 هنوز صادر نشده بود. همچنین آیین‌نامه سازمان خصوصی اکسپو، در سال 89 تدوین شد و به این ترتیب به خریدهای انجام شده رسیدگی کرد.
اکسپوی 88 چقدر فروش داشت؟
درکل، 324 میلیون و 700 هزار تومان اثر خریداری شد که دو سوم آن یعنی 198 میلیون و 500 هزار تومان از سوی وزارت ارشاد و مابقی توسط بخش خصوصی مانند بانک‌ها، سفارتخانه‌ها و مردم صورت گرفت.
بعد از اتمام اکسپو، تسویه حساب با نگارخانه‌ها چه زمانی انجام شد؟
بخشی اعظمی از تسویه حساب‌هایی که انجام شد، پیش از اتمام سال و بخش اندکی فروردین 89 بود . تنها حساب مانده از طرف مرکز هنرهای تجسمی است که باید مبالغ خرید را به دبیرخانه اکسپو بدهد تا ما بتوانیم با نگارخانه‌داران تسویه حساب کنیم.
مگر شرط خرید و فروش اثر، ارائه وجه نقد و قرارداد حقوقی معتبر به منظور پرداخت هزینه خرید به مدت یک ماه نبود؟
شرط ما حتی در اکسپوی 87 هم نقدی خریدن آثار بود. در همان دوره وزیر ارشاد (محمدحسین صفار هرندی) و مرکز هنرهای تجسمی خرید نقدی کردند و پایان سال، تسویه حساب‌ها با نگارخانه‌داران صورت گرفت. در این دوره اکسپو هم علاوه‌بر خرید نقدی، قرارداد حقوقی معتبر که مبلغ خرید تا یک ماه بعد از فروش پرداخت شود هم از شرط‌های اکسپو بود. مدیر مرکز هنرهای تجسمی نیز در زمان اکسپو، پایین صورت جلسه شورای خرید را امضا کرد . منتهی براساس پیگیری‌هایی که ما انجام دادیم، ظاهرا به دلیل اینکه اکسپو نزدیک به پایان سال برگزار شد و مسئله بودجه مطرح شده بود، توافق شد اوایل سال 89 مبالغ اکسپو پرداخت و با نگارخانه‌ها تسویه حساب شود.
سازمان اکسپو در بدو تاسیس بلاتکلیف مانده و منتظر تصمیم‌های معاونت هنری است تا پس از تسویه حساب، جلسات هیئت امنا از سرگرفته و مراحل قانونی طی شود.
این توافق کتبی انجام شد یا شفاهی؟
به صورت شفاهی.
حال سه ماه از شروع سال جدید گذشته، براساس پیگیری‌های شما مرکز هنرهای تجسمی چرا تاکنون پول را نپرداخته است؟
یکی از اتفاق‌ها، انتصاب آقای شاه آبادی به جای ایمانی خوشخو (معاون هنری وزارت ارشاد) بود و باعث شد ادامه این روند با کمی تاخیر مواجه شود. ضمن اینکه مرکز هنرهای تجسمی خود را در پرداخت مبالغ خریداری شده بدهکار و براین اساس ملزم به پرداخت هزینه‌های خرید از اکسپو می‌داند. اما ضرورت دارد معاون هنری اقدامات لازم را انجام دهد.
این مسئله چه تاثیری در شکل‌گیری سازمان خصوصی اکسپو دارد؟
سازمان اکسپو در بدو تاسیس بلاتکلیف مانده و منتظر تصمیم‌های معاونت هنری است تا پس از تسویه حساب، جلسات هیئت امنا از سرگرفته و مراحل قانونی طی شود. چون تا زمانی که تعهدات مالی پرداخت نشود، نگاه هنرمندان و نگارخانه‌داران به تاسیس سازمان خصوصی اکسپو مثبت نیست و به همین دلیل آنها از شکل‌گیری این سازمان حمایتی انجام نمی‌دهند.
علاوه‌‌برتسویه حساب‌نکردن مبالغ خریداری آثار از سوی مرکز هنرهای تجسمی با برخی نگارخانه‌ها، حرف‌هایی نیز در مورد تسویه حساب‌نکردن دبیرخانه اکسپو با نگارخانه‌های دیگر نیز شنیده می‌شود. شما به عنوان دبیر اکسپو چه پاسخی به چنین نقل قول‌هایی دارید؟
آنچه برای من اهمیت دارد، پشتوانه نگارخانه‌داران و هنرمندان است. برای همین، هدف من حمایت از آنها است. کمااینکه در اکسپوی قبلی، 60 نگارخانه‌دار با رضایت از دبیرخانه بیرون رفتند و هر پولی به دبیرخانه تزریق شده بود، بعد از نقد شدن بلافاصله تسویه شد. اسناد آن موجود و رسیدهای ارائه شده به نگارخانه‌ها و هنرمندان نیز موجود است. سازمان اکسپو در واقع حلقه واسط هنرمندان و خریداران است و تنها در این میان درصدی برای فروش آثار برای خود برمی‌دارد.
میزان این درصد چقدر است؟
در اکسپوی 87،مبلغی به عنوان ورود به اکسپو از نگارخانه‌ها گرفته می‌شد اما در این دوره تنها 10 درصد هزینه فروش از نگارخانه‌ها گرفته شد.
گفت‌وگو از : سحر آزاد
