ایوب آقاخوانی در ارتباط با بازی در نقش افلاطون در نمایش «سقراط» گفت: افلاطونی که در نمایش سقراط با آن روبرو بودیم همان افلاطونی نیست که در ذهن‌ها وجود دارد. ما در این نمایش روز‌های جوانی و شوریدگی افلاطون را می‌بینیم و با آن ذهنیتی که ما از آن به عنوان فیلسوف داریم بسیار متفاوت است. در این نمایش شاهد روز‌هایی هستیم که افلاطون هنوز نزد سقراط شاگردی می‌کند و هنوز با آن چیزی که قرار است بشود فاصله فراوانی دارد، اما به هر حال با توجه به آن‌ها باید زیر بنایی برای آن در نظر بگیریم.
وی در پاسخ به این سوال خبرنگار هنرنیوز که برای پرداخت شخصیت افلاطون چه قدر خود متن به شما کمک کرده است، گفت: طبیعتاً کد‌هایی هم در متن نمایش وجود دارد مانند اینکه او از طبقه اشراف جامعه است و تنها فردی که وابسته به طبقه آریستو گراس (نخبه گرایی) بوده است و همچنین در مشت زنی تبحر داشته و از میان شاگردان سقراط زود‌تر و پر تعصب‌تر به مواردی که او آموزش می‌داد فکر می‌کرده است.
وی در ادامه افزود: در عین حال جدای از این‌ها، یک طراحی شخصی هم توسط شخص خود من انجام شده است که مثلاً از کجا شروع کنم و به کجا بازی ام را ختم کنم. این کار‌ها موجب می‌شود که اگر من افلاطون را بازی کنم یک جور می‌شود و اگر شخص دیگر بازی کند افلاطون هم به نوع دیگری دیده می‌شود. این موارد دیگر امضای شخصی بازیگر پای کارش محسوب می‌شود که ما به آن تالیف در بازیگری می‌گوییم.
آقاخوانی در پاسخ به این سوال که با اینکه خیلی از حرف‌های نمایش شعاری است اما تماشاگر از شنیدن آن دلزده نمی‌شود و آن را پس نمی‌زند دلیل این موضوع چه می‌تواند باشد؛ گفت: شخصیت‌های این نمایش ذاتاً آغشته به فلسفه و اندیشه هستند بنابراین وقتی ما از زبان این کاراکتر‌ها اندیشه می‌شنویم آزار دهنده نخواهد بود. می‌خواهم این را بگویم که این زمینه در نمایش تعریف و فراهم شده است و با پرداختی که نسبت به شخصیت‌ها در متن انجام شده است گفتن دیالوگ‌های شعاری را توجیه پذیر نموده است.
وی در ادامه افزود: رعایت این موارد باعث می‌شود که مخاطب احساس سنگینی نکند و نمایش را پس نزند. قطعاً اگر شخصیت‌های نمایش فیلسوف نبودند گفتن این حرف‌ها آزار دهنده می‌شد اگر شخصیت‌های این چنینی که در این نمایش حرف نزنند چه کسانی باید این مهم را انجام دهند چه کسی بهتر از سقراط برای گفتن حرف‌هایی که امروزه شبیه شعار است. سقراط اولین شهید فلسفه است. شاید تماشاگران کمی خرده بگیرند اما هرگز نمایش را به این دلیل محکوم نمی‌کنند.
ایوب آقاخوانی گفت: شخصیت‌های نمایش «سقراط» دارای اندیشه هستند و فلسفه می‌دانند در نتیجه گفتن حرف‌های شعاری از جانب آن‌ها شعار گونه به نظر نمی‌رسد.
بازیگر نمایش «کابوس‌های یک پیر مرد بازنشسته خائن ترسو» در باره رادیو تئاتر نیز گفت: رادیو تئاتر افتتاحیه پرشوری داشته است و تا به امروز چند اثر نمایشی را تقدیم مخاطبان کرده‌اند. امیدوارم نمایش‌ها برای مخاطبان پرشور جذاب و راضی کننده باشد.
بازیگر نمایش «متابولیک» در باره سطح کیفی این سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر گفت: من زمانی می‌توانم به این سوال پاسخ دهم که تمام نمایش‌ها را دیده باشم و طبیعتاً به دلیل حضورم در نمایش سقراط و بخش رادیویی تئاتر در جشنواره نرسیدم که نمایش دوستان را ببینم. اما این را با دیدن چند نمایش می‌توانم بگویم که نسبت به سال گذشته وضعیت بهتری داریم اما ضعیف‌تر از سال‌های قبل‌تر جشنواره تئاتر فجر؛ چراکه در واقع سال گذشته جشنواره تئاتر فجر به قدری از سطح کیفی پایینی برخوردار بود که به نظرم هر دوره‌ای می‌تواند از آن بهتر باشد.
وی در ادامه افزود: مثلاً سال گذشته بخش بین الملل مایه شرمساری ما بود اما امسال بهتر از سال گذشته است. سال گذشته حضور چند کشور در جشنواره تئاتر فجر برای ما تعجب بر انگیز بوده است. ایتالیا سال پیش با یک کار ضعیف حضور داشت و امسال هم با یک کار ضعیف دیگری حاضر شده است لذا باید به سمتی برویم که جشنواره قابل قبولی را ارائه دهیم.
