محمد فوقانی عکاس فیلم‌های سینمایی در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز افزود: قدمت عکس خیلی قدیمی‌تر از قدمت آنونس است. این درحالی است که پوستر فیلم نیز همیشه از روی عکس طراحی می‌شود. لذا اصالت عکس خیلی بیشتر از بخش‌های پوستر و آنونس است. اما متاسفانه سیاست‌های جشنواره فیلم فجر در اقلام تبلیغاتی بدین گونه بوده که همیشه عکس را به همراه پوستر و آنوس مورد قضاوت قرار می‌داده است. درحالی که اگر بخش عکس از بخش‌های پوستر و آنونس جدا شوند ما می‌توانیم هر ساله همراه با حضور فیلم در جشنواره فیلم فجر، عکس همان فیلم را هم در بخش عکس ارائه دهیم. لذا معتقدم این کار خیلی بهتر است تا اینکه عکس فیلم‌های امسال، در سال بعد مورد داوری قرار بگیرند.
وی اضافه کرد: سال‌ها است که پیشنهاد عکاسان فیلم به دست اندرکاران جشنواره فیلم فجر این بوده که بخش عکس را به تنهایی مورد داوری قرار دهند اما هیچگاه این پیشنهاد مورد پذیرش قرار نگرفته است. حتی ما به مسئولان جشنواره پیشنهاد کردیم که جوایز و سیمرغ‌های بخش عکس را در مراسم اختتامیه جشنواره مثل بقیه کاندیدا‌ها اهدا کنند اما آنان موافقت نمی‌کنند و این جوایز را در مراسم افتتاحیه اهدا می‌کنند که به هیچ عنوان دیده نمی‌شود. من خودم دو دوره موفق به دریافت کسب سیمرغ در بخش عکس فیلم شدم اما چون این جوایز در مراسم افتتاحیه داده می‌شود بنابراین هیچ بُردی نداشت. حتی بچه‌های انجمن عکاسان فیلم هم متوجه این جوایز نمی‌شوند چرا که در افتتاحیه اصلا چیزی دیده نمی‌شود.
عکاس فیلم سینمایی محمد (ص) ادامه داد: متاسفانه مسئولین جشنواره فیلم فجر در هر دوره‌ای، عکس فیلم را جدی نمی‌گیرند و اوج این کار به سال قبل برمی گردد. به طوری که عکس‌های سال گذشته اصلا در حد دریافت سیمرغ نبودند. من امسال به دبیر جشنواره فیلم فجر پیشنهاد کردم اگر امکان دارد ما عکس‌های سال گذشته را دوباره امسال در جشنواره شرکت دهیم چون ما به داوری بخش عکس اعتراض داشتیم اما ایشان قبول نکردند.
محمد فوقانی با تاکید بر اینکه باید در هیات داوری بخش اقلام تبلیغاتی، حتما یک عکاس فیلم هم حضور داشته باشد تصریح کرد: فقط عکاسان فیلم متوجه زحمات یک عکاس فیلم می‌شوند. بنابراین اگر هنرمندان دیگری مثل کارگردان، مونتور یا حتی فیلمبردار هم در هیات داوران این بخش حضور داشته باشند باز هم نمی‌توانند بخش عکس را به خوبی داوری کنند. لذا معتقدم باید یکی از اعضای داوری بخش اقلام تبلیغاتی، حتما یک عکاس فیلم هم حضور داشته باشد.
برنده سیمرغ عکس فیلم «دموکراسی در روز روشن» در مورد سختی‌های عکاسی فیلم یادآور شد: تمام سختی‌های یک عکاس فیلم به تهیه کننده فیلم برمی گردد. به عبارت دیگر، یک تهیه کننده غیر حرفه‌ای می‌تواند این سختی‌ها را برای عکاس فیلم، دو برابر کند. سال‌ها قبل هم که ما به عنوان عکاس فیلم کار می‌کردیم همین سختی‌ها وجود داشت اما آن زمان این سختی‌ها شیرین بود چون احساس می‌کردیم یک نفر به عنوان تهیه کننده قَدَر، پشت عکس‌های فیلم ایستاده است اما متاسفانه این آدم قدَر الان دیگر وجود ندارد و تهیه کنندگان امروزی - البته برخی از آنان – برایشان فرقی نمی‌کند که چه کسی عکاسی فیلم را برعهده بگیرد چرا که او فقط به دنبال آن است که دستمزد کمتری به عکاس بدهد. البته ناگفته نماند که برخی از تهیه کنندگان هنوز هم وجود دارند که پشت عوامل تولید فیلم می‌ایستند چون می‌دانند یک فیلم حرفه‌ای، نیازمند عوامل حرفه‌ای و حمایت از آنان است چون سینما یک کار گروهی است و اگر همه گروه کارشان را به خوبی بلد باشند اثر مستقیمی بر تولید فیلم خواهد داشت.
عکاس فیلم سینمایی «پارک وی» با بیان اینکه جایگاه عکاس فیلم همچون جایگاه مدیر فیلمبرداری است گفت: بر این باورم که عکاسان فیلم باید همواره قدر و منزلت کار خودشان را حفظ کنند. یعنی باید به عنوان یک نیروی حرفه‌ای به یک پروژه سینمایی معرفی شوند. اگر قرار باشد عکاس فیلم خودش را پشت دیگر عوامل پنهان کند یا اینکه کارش را بلد نباشد باید هر روز شاهد سقوط عکاسی فیلم باشیم. شما اگر مجله‌های سینمایی را تورق کنید خیلی عکس‌های حرفه‌ای در آنان نمی‌بینید. چون هر کسی که به یک دوربین عکاسی دسترسی داشته است وارد این حرفه شده و خودش را عکاس فیلم معرفی کرده است.
