مرتضی احمدی در گفت و گو با هنرنیوز با اشاره به این که بر اساس اعلام سازمان جهانی گردشگری، تعداد گردشگران بین‌المللی با تداوم رشد در سال ۲۰۱۲ رکورد یک میلیارد نفری را شکست، افزود: در سیزدهم دسامبر ۲۰۱۲ با ورود گروه گردشگران انگلیسی به مادرید، تعداد گردشگران بین‌المللی به تعداد یک میلیارد نفر در سال ۲۰۱۲ رسید و به همین دلیل سازمان جهانی جهانگردی با ابراز خرسندی از عدد نمادین یک میلیارد نفر، شعار« یک میلیارد گردشگر، یک میلیارد فرصت » را طرح نمود و تبلیغات گسترده‌ای را برای آن شروع کرده است.
عضو انجمن علمی گردشگری ایران اعلام کرد: گردشگری در اقتصاد جهانی به جایگاهی رسیده است که از هر ۱۲ شغل در دنیا یک شغل را به خود اختصاص داد است و ۳۰ درصد از کل خدمات و ۹ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را شامل می‌شود.
به گزارش بانکوک پست، چین در صورت ادامه روند کنونی رشد اقتصادی و فرستادن بیش از ۵۷.۳۹ میلیون توریست عمدتا ثروتمند در سال گذشته تا سال ۲۰۱۳، دومین بازار گردشگری جهان پس از آمریکا می‌شود. چندی پیش چین عنوان سومین مقصد توریستی جهان را نیز به خود اختصاص داده بود.همزمان با کسب رتبه سوم مقاصد توریستی برای کشور چین در سال ۲۰۱۱ جهان، این کشور به دومین کشور جهان مبدل می‌شود که بیشترین تعداد توریست خارجی را به مقاصد گردشگری مختلف می‌فرستد. اکنون این پرسش مطرح است سهم ایران از بازار گردشگری بین‌المللی چیست؟
احمدی در پاسخ با بیان این که سهم مناطق و کشورهای مختلف جهان از بازار گردشگری بین‌المللی متفاوت است، اذعان کرد: آسیا با جذب حدود ۳۰ درصد از گردشگران بین‌المللی در مقام دوم جهان بعد از اروپاست. از کشورهای عضو کنفرانس اسلامی، ترکیه با جذب ۲۹ میلیون گردشگر خارجی و مالزی با جذب ۲۵ میلیون گردشگر با کسب رتبه‌های ششم و نهم جزوه ده مقصد برتر گردشگری جهان در سال ۲۰۱۱ بوده‌اند.
وی خاطر نشان کرد: اگر ما یک درصد از گردشگران بین‌المللی را جذب کرده بودیم الان باید ۱۰ میلیون گردشگر ورودی در سال داشتیم که درآمدی بیش از ۱۰ میلیارد دلار نصیب کشورمان می‌شد و برای بیش از ۳ میلیون نفر شغل ایجاد می‌شد.
او با طرح این پرسش که چقدر با این اهداف فاصله داریم؟ توضیح داد: در جدول آمارهای گردشگری بین‌المللی سازمان جهانی گردشگری، متاسفانه برای کشور ما رقمی ذکر نشده و جای آن خالی است که نشان می‌دهد سازمان متولی این صنعت در کشور ما، آماری را به سازمان جهانی ارائه نکرده است. آمارهایی هم که در داخل کشور اعلام می‌شود عجیب و با اختلاف بسیار زیاد است.
عضو انجمن علمی گردشگری ایران با تاکید بر این که برخی صاحب نظران و تشکل‌های صنفی گردشگری، تعداد گردشگران ورودی را حدود ۵۰ هزار نفر در سال اعلام می‌کنند، تشریح کرد: البته منظورشان تعداد گردشگرانی است که در قالب تور از دفاتر خدمات مسافرتی و تورگردانی وارد کشور می‌شوند. درحالی که آمارهای ۳ و یا ۴ میلیون نفر گردشگر ورودی در سال نیز از مسوولین شنیده می‌شود.
وی این پرسش را مطرح کرد که به فرض ۳ میلیون گردشگر، سهم ما از یک میلیارد گردشگر چند درصد است؟ فاصله ما با کشور همسایه‌مان ترکیه، از نظر جذب گردشگران چقدر است ؟ با جذب یک درصد از گردشگران بین المللی و ۱.۵ درصد از درآمد گردشگری که در چشم انداز ۲۰ ساله کشور تکلیف شده است چقدر فاصله داریم؟
احمدی ادامه داد: برای رسیدن به اهداف برنامه پنجم توسعه در بخش گردشگری چه باید کرد؟ چرا طرح جامع و برنامه ملی گردشگری اجرا نشد؟ موانع توسعه گردشگری در کشور ما چیست؟ نقش بخش‌های دولتی، خصوصی، انجمن‌ها و تشکل‌های صنفی، دانشگاه‌ها و سایر نهادهاچیست؟
او متذکر شد: این سوالات نیاز به تجزیه و تحلیل علمی دارد و ضروری است مسوولین ذیربط در این زمینه پاسخگو باشند. اما آنچه مسلم است این که طبیعت، تاریخ و فرهنگ ما بسیار غنی است. از منابع گردشگری نظیر جاذبه‌های طبیعی، میراث فرهنگی و غیره هر آنچه لازم بوده خداوند به ما عطا فرموده است. آنچه که طبیعت سخاوتمندانه در اختیار ما گذاشته است در کنار تاریخ ، تمدن و فرهنگ غنی که نیاکان ما به ارث گذاشته‌اند کم نظیرند.
عضو انجمن علمی گردشگری ایران با اشاره به این که ظرفیت‌های لازم در بخش سرمایه‌ها و منابع انسانی کارآمد نیز در این بخش کم نیست، یادآور شد: تنها برنامه‌ریزی و مدیرت صحیح برای بهره مندی از منابع برای توسعه گردشگری، که وظیفه سیاست‌گذاران در سطح کلان و متولیان گردشگری است می‌تواند در تحقق اهداف کوتاه‌مدت، میان مدت و بلند مدت گردشگری راهگشا باشد.
او خاطر نشان کرد : در کشورهای موفق در زمینه گردشگری، ابتدا تصمیم جدی در سطح کلان برای این امر اتخاذ می‌شود و آنگاه نقشه راه و برنامه جامع به صورت علمی تدوین و با عزم ملی اجرا می‌شود. البته امید است به زودی شاهد دستیابی به سهم شایسته خود از یک میلیارد فرصت در گردشگری بین المللی باشیم.
