علی دشتبان/ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دیدار آیت الله مکارم عنوان کرد اجازه ندادیم ۱۰ فیلمی که مضمون نامناسب و ضد ارزشی و فمنیستی داشتند به جشنواره راه یابند. اما در این میان پرسشی اساسی بی پاسخ مانده که چرا در جمهوری اسلامی و در سازمان سینمایی دولت تدبیر و امید فیلم هایی با رویکرد ضد ارزشی، بعضا با حمایت و یا دستور مستقیم دولتی ساخته شده اند و حالا در سکوت توقیف می شوند و یا به حذف آنها از جشنواره افتخار می کنند؟!

سید رضا صالحی امیری روز پنجشنبه ۳۰ دی در دیدار با آیت‌الله مکارم شیرازی گفته است: امسال سعی شد که از فیلم‌های ارزشی و انقلابی که ساخته جوانان متدین بود در جشنواره فجر حمایت شود و رنگ و بوی انقلابی این جشنواره حفظ شود؛ در همین ارتباط اجازه ندادیم ۱۰ فیلمی که مضمون نامناسب و ضد ارزشی و فمنیستی داشتند به جشنواره راه یابند.

این در حالی است که سازمان سینمایی در بنیاد تمام دولتی فارابی تولیداتی را در کارنامه امسال و سال گذشته اش دارد که از این فاکتورهای قید شده توسط وزیر فرهنگ و ارشاد در خود کم نداشتند و برخی از آن ها تا پای توقیف یا توقیف کامل هم رفته اند و برخی دیگر با ممیزی های کم و زیاد مناسب اکران عمومی شده اند که آن هم به نحوی داد و اعتراض متدینین و انقلابیون را درآورده است و حتی کمیسیون فرهنگی مجلس نیز به اکران عمومی آن ها یا سفرهای متعددشان به این جشنواره و آن جشنواره خارجی معترضند. حتی فیلمی با دستور مستقیم رئیس سازمان سینمایی پروانه ساخت گرفت که ظاهرا حرمت شکنی را به بدترین حالت خود رسانده است!



در جشنواره امسال نیز که به نوعی اولین تجربه جشنواره ای ملی وزیر جدید به حساب می آید، تعداد آثاری که هنوز رنگ پرده را به خود ندیده حرف و حدیث پیش آورده اند کم نیستند. در این میان تعداد آثاری که بنیاد سینمایی فارابی متولی بخشی از آن ها یا پرداخت تمام بودجه شان بوده است نیز کم نیستند، آثاری همانند «کاناپه» که به دلیل رعایت نکردن موازین شرعی در ساختار فیلم به مراجع بالاتر ارجاع داده شده است و حتی در سمت مدیران جشنواره نیز نتوانسته اند تدبیری برای این شاهکار فارابی و دولت امید اتخاذ کنند.



همین دست مسائل است که باعث می شود جملات نغز وزیر به حضرت آیت الله مکارم شیرازی در باب جلوگیری از فیلم های ضد ارزشی به جشنواره فیلم فجر کمی عجیب و در عین حال ضد و نقیض بیاید. گویی ایشان از ورود فیلم های خارجی به داخل کشور و اکران غیر مجاز و خصوصی شان در محافل آن چنانی جلوگیری کرده اند! باید پیش از همه این ها پرسید چرا در جمهوری اسلامی و در دولتی که شعارش تدبیر و امید بوده و هست باید آثاری با این دست مضامین از قبیل فمنیسم، نامناسب و ضد ارزشی به مرحله تولید برساند و کسی هم خبردار نشود! آیا تنها جلوگیری از راه یابی آن ها به جشنواره فیلم فجر کافی است؟ آیا فیلمی که با هزار زحمت و با هزار انگیزه شخصی و غیر شخصی و حمایت شده فکری از این سو و آن سو به تولید رسیده است قرار نیست مخاطبش را چه در داخل و چه در خارج از کشور به واسطه صدها جشنواره فیلم بیاید؟ آیا تمام این آثار ضد ارزشی بدون پروانه ساخت و مجوز ساخته شده اند یا آن ها نیز مسیری طبیعی و قانونی را طی کرده اند که دیگر آثار طی می کند و دارای پروانه ساخت قانونی از شورای مربوطه در دستگاه همین وزارت خانه اند که حالا مدیرش با افتخار و گویی با منت جلوگیری از ورود آن ها را کاری شاق می داند!

پس اگر روزی صاحبان آثار به دادخواهی از آثار توقیفی یا اکران نشده شان برخاستند نباید گفت حرفشان لااقل قانونی نیست، که هست! چراکه مدیران و مجریان قانونی ما در سیستم عریض و طویل ارشاد و سازمان سینمایی تا آخرین مراحل تولید آثاری که حتی در برخی موارد خودشان متولی آن بوده اند از مضمون ضد ارزشی و فمنیستی آن ها بی اطلاع بوده اند و به خیالشان گروه فیلمسازی در حال خلق آثاری با مضامین انقلابی و دفاع مقدسی بوده اند!



چه عجیب که همین بنیاد فارابی نیز چندی پیش ادعا کرده بود در تولید آثار دفاع مقدس تجربه ندارد و به همین خاطر خود را در آن دخالت نمی دهد، پس باید شک برد که مشارکت و تولید در آثار ضد ارزشی و نامناسب از همین روست که در ساز و کار تولیدی فارابی رونق دارد.



در انتها باید گفت جشنواره سی و پنجم فیلم فجر نیز با آثار پذیرفته اش آن چنان آش دهن سوزی بار نگذاشته است که بخواهد فخر آن را نزد آیت الله همیشه مطلعی همچون آیت الله مکارم شیرازی بفروشد و به آن ببالد، چراکه کم نیستند آثار ارزشی، انقلابی و با رویکرد های استراتژیک اسلامی که علی رغم تولید فاخر و سطح بالای آن ها پشت چراغ های قرمز هیأت انتخاب فجر سی و پنجم مانده اند و مشخص نیست که چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد.

پیش بینی می شود جشنواره امسال هم مانند سالهای اخیر مملوء است از آثاری که اگر ضد ارزشی هم نباشند اما هیچ نسبت سازنده ای با مناسبات انقلابی و اسلامی و حتی سبک زندگی ایرانی و اسلامی نداشته و ندارند و حتی از پس راضی نگه داشتن مخاطب هم بر نمی آیند تا آن جایی که نه در جشنواره توجهی را بر می انگیزند و نه در اکران مخاطبی را به سالن می کشانند و در واقع به معنای حقیقی خنثی هستند تازه اگر با دید مثبت به اکثریت آن ها بنگریم. پس باید گفت آقای وزیر ارشاد به جای ممانعت از ورود آثار فمنیستی، کمر به همت تولید آثار انقلابی ببندید و چراغ ها را برای ورود آثار ارزشی به جشنواره ای انقلابی سبز کنید تا شبه روشنفکران و زاویه داران با نظام و حکومت در جشن انقلاب مزین به نام فجر این چنین جولان ندهند.