محمد تقی فهیم در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز در مورد « اکران ویژه ماه رمضان» افزود: ابتدا لازم است برای ورود به بحث اکران ویژه ماه رمضان، دو موضوع را بررسی کنیم اول بحث «مخاطب سینمای ایران» واقعا فیلمهای امروز سینمای ما چقدر توانایی قدرت جذب مخاطب را دارند؟ هنگامی که ما شاهدیم فیلمها حتی در طول سال هم در جذب مخاطب ناموفقند دیگر نمیتوان خیلی بر روی طرح هایی مثل طرح مخاطب خاص یا طرح اکران ویژه ماه مبارک رمضان حساب باز کرد.
وی ادامه داد: البته من فی نفسه با اکران فیلم در تمام فصول سال موافقم؛ حتی معتقدم ما باید برای ایام سوگواری هم، فیلمهای مناسب داشته باشیم و سینماها را تعطیل نکنیم؛ اما بحث اساسی این است که متاسفانه فیلمها، خیلی در جذب مخاطب به داخل سالنهای سینما موفق نیستند و هرروزه شاهدیم فیلمها در حالی که نتوانستند به فروش مناسبی دست پیدا کنند از پرده های سینما پایین کشیده میشوند.
این کارشناس مسائل فرهنگی و سینما اضافه کرد: ما بویژه در ایام ماه مبارک رمضان باید فیلمهایی را اکران کنیم که از جاذبههای ویژه ای برخوردار باشد تا بتواند مردم را از پای تلویزیون به سالن سینماها بکشاند وقتی تلویزیون در این ایام مبادرت به پخش چندین سریال می کند که به مراتب مفرح تر از فیلمهای روی پرده هستند آیا تماشاگر رغبتی به سینما رفتن خواهد داشت؟
فهیم تصریح کرد: موضوع و معضل دوم سینمای ایران این است که متاسفانه فضای سینما و بخش فرهنگی ما به شدت با سیاست عجین شده است به عبارت بهتر، جستجوی سیاستمداران برای پیدا کردن موقعیت های بهتر از طریق فرهنگ، هنر وسینما یکی از معضلاتی است که سینما ما را گریبانگیر خود کرده است. اگر چه تنوع و تکثر احزاب مختلف قابل دفاع است و موجب شادابی جامعه و تداوم بهتر نظام خواهد شد اما باید بپذیریم ورود جریانات سیاسی به عرصه هنر و فرهنگ به ضد خودش تبدیل خواهد شد - هرچند که فرهنگ، کارکرد سیاسی دارد و آدمهای سینما نیز می توانند سیاسی باشند - اما سیاسی کاری دامن هنر را گرفتار خواهد کرد البته این مساله مربوط به امروز و فردا نیست و متاسفانه خیلی از سیاستمداران؛ عرصه فرهنگ را پله ترقی خویش قرار داده و همواره در صدد سوار شدن بر شانه های سینما برای کسب موقعیت سیاسی بهتر در جاهای دیگر هستند.
وی با بیان اینکه قطبی کردن سینما ضرر کلان به نظام خواهد بود یاد آور شد: در حالی که در دنیا نیز فعالیت احزاب سیاسی وجود دارد ولی در حوزه فرهنگ و هنر بسیاری از مدیران این کشورها، سالها ست که در سمت های خود فعال هستند و در چارچوب سیاستهای کلان کشور فعالیت می کنند اما از سیاسی کاری فاصله دارند ولی ما در کشورمان همواره نگرانیم که مبادا با آمدن مدیری همه چیز به هم بریزد و فعالیتهای فرهنگی قبلی ، متوقف و معلق شود و به همین جهت است که هیچ مدیری نمی تواند طرح دراز مدتی ارائه دهد و بیشتر طرح ها در حوزه هنر و فرهنگ با نگاه کوتاه مدت تبیین می شود و نمی توان شاهد استراتژی بلند مدت در حوزه سینما و فرهنگ و هنر بود.
این منتقد پیشکسوت سینمایی با بیان اینکه جناح بندی و گروه بازی در فعالیتهای فرهنگی و سینمایی سهم مهلکی خواهد بود گفت: متاسفانه در چند سال اخیر شاهد انشقاق های زیادی در بدنه سینما بودیم و باید فکر اساسی کرد تا سیاسیون؛ فعالیتهای سیاسی خود را در عرصه سیاست و اجتماع انجام دهند و حوزه فرهنگی را به فرهنگیان و مدیران سینمایی واگذار کنند.
وی در مورد عدم مشارکت حوزه هنری در طرح اکران ویژه ماه رمضان خاطر نشان کرد: من همواره یکی از کسانی بودم که در زمان اصلاحات و در زمانی که آقای زم مدیریت حوزه هنری را برعهده داشت مطالب و تحلیل های زیادی را در مطبوعات منتشر کردم مبنی بر اینکه باید حوزه هنری از سیستم توزیع و نمایش خود به نفع سینمای ارزشی استفاده کند حتی در هالیوود هم از طریق سیستم توزیع است که ممیزی هایشان اعمال می کنند به عنوان مثال: فیلم مایکل مور را به جای اینکه در ۳ هزار سینمای امریکا اکران کنند در ۱۲۰۰ سینما اکران می کنند و از این طریق، کمر فیلم را می شکنند. بنابراین من در دوران اصلاحات معتقد بودم حوزه هنری باید در دست جریانی باشد که بتواند از شبکه توزیع خویش به نفع سینمای ارزشی استفاده کند اما امروز بعد از گذشت سالها، تازه شاهد این امر از طریق حوزه هنری هستیم این در حالی است که امروز، نه دوره اصلاحات است و نه اصلاح طلبان بر سینمای کشور حاکمند بلکه دوره ای است که همه موافق به یک اصولی هستند لذا بکار گیری این روش از سوی حوزه هنری نه تنها مناسب نیست بلکه می تواند به سینمای کشور نیز آسیب وارد سازد.