مجید محرابی در تازه‌ترین نمایشگاه خود با عنوان "قراضه‌ها" داستانی از ماشینهایی را به تصویر کشیده است که روزگاری نو بوده‌اند و بعد از سالها استفاده از رده خارج شده‌اند.

به گزارش هنر نيوز به نقل از مهر، محرابی با فرمهایی انتزاعی و رنگهایی شاد، خاطرات هریک از ما را با ماشینهای دوران کودکی‌مان زنده می‌کند. وی در دومین نمایشگاه انفرادی خود 12 عکس را که منتخبی از 20 فریم بوده‌اند از 23 مرداد در کافه گالری ایرانشهر به نمایش گذاشته است. کاتالوگ این نمایشگاه نیز روایتی را در کنار هر عکس نشان می‌دهد تا شاید داستانهای مشترک هریک از بازدیدکنندگان را نسبت به دوران کودکی خود یادآوری کند.هریک از این عکسها 300 هزار تومان قیمت دارند و تاکنون پنج تابلو به فروش رفته‌اند. این نمایشگاه تا 12 شهریور ادامه دارد.

این عکاس اولین نمایشگاه انفرادی خود را در سال 84 با سه مجموعه "شهرمن"، "برگ" و "فرمهای لوله‌ای" در نگارخانه برگ به نمایش گذاشت. وی علاوه ‌بر این در چندین نمایشگاه گروهی در خانه عکاسان، حلبچه و..نیز شرکت کرده است. وی که در رشته کامپیوتر تحصیل کرده از سال 80 به صورت مستمر عکاسی کرده است. گفتگوی زیر در مورد آثار این نمایشگاه است.

موضوع قراضه‌ها از کجا آمد؟

مجید محرابی، عکاس: قبلا یکسری عکس گرفته بودم که چند تن از دوستانم با دیدن آنها پیشنهاد برپایی نمایشگاه را دادند. یکی از آنها به واسطه آشنایی با این کافه گالری توانست زمانی برای برگزاری نمایشگاه بگیرد و بعد از آن مقدمات اجرای کار شروع شد. عکسها در وهله اول یک دلمشغولی در مورد خاطرات همه ما از ماشینهای قدیمی است که روزگاری نو بودند و به مرور زمان به قراضه تبدیل شده‌اند. به نوعی دوست داشتم به گذشته بازگشت پیدا کنم و به همین خاطر به سراغ چنین موضوعی رفتم. البته ویرایشهایی نیز روی آنها انجام دادم تا به وضعیت فعلی درآیند.

این ویرایشها تا چه حد بود؟ چون عکسهایی که در نمایشگاه می‌بینیم دارای رنگهای جذاب و شاد هستند تا آنجا که شاید فکر کنیم بیشتر با نقاشی مواجه هستیم تا عکس.

دقیقا. سوژه عکسها ماشینها و اشیا قدیمی و بدردنخور بودند که شاید در نگاه اولیه حرفی برای گفتن نداشتند اما من می‌خواستم آنچه را در دل عکسها بود، بیرون بریزم و نشان دهم. برای همین رنگ عکسها را دستکاری کردم تا به نوعی آنها را بزک کرده باشم. به همین واسطه ، عکسها یک جان دوباره گرفتند تاجایی که می‌توانستند در ذهن ماندگار شوند. وقتی شما از نمایشگاه بازدید می‌کنید، عکسها در ذهنتان می‌ماند و رنگها برایتان جذاب است. با این ویراشها قصد داشتم عکسها را ماندگار کنم.

این عکسها مربوط به چند وقت قبل هستند؟

خیلی به گذشته مربوط نمی‌شوند. از سال قبل عکاسی آنها را شروع کردم.

مجموعه‌های دیگری هم دارید؟

عکسهای دیگری هم دارم که مجموعه‌های ناقصی هستند و هنوز کامل نشده‌اند. هنوز آنها را کامل نکرده‌ام و مشغول پرورش این عکسها هستم. البته یکی دو بار روی آنها کارهایی انجام دادم اما هنوز قابل نمایش نیستند.

موضوع آنها چیست؟

بیشتر پرتره‌هایی هستند که به شخصیتهای مشهور مربوط نمی‌شوند بلکه افراد عادی مثل خود ما را که در زندگی روزمره با آنها برخوردهای زیادی داریم، شامل می‌شوند اما در بیشتر مواقع نمی‌توانیم حالتها و احساسات آنها را ببینیم. درعکسها می‌خواستم در افراد نفوذ کنم و حالتهای آنها را که در مواقع عادی پوشیده است، نشان دهم. قصد دارم بعد از این نمایشگاه کار روی چنین پرتره‌هایی را آغاز کنم تا در آینده آنها را هم نشان دهم.