به طور کلی تعیین تاریخ برای فعالیت های فرهنگی و هنری باعث توفیق آن می شود، چراکه در دنیای پیشرفته امروز، فعالیت های مختلف در عرصه های گوناگون که بخشی از زندگی مردم را می سازند باید در زمان مشخصی انجام پذیرند. این نکته حائز اهمیت است که تاریخ، در ورود به جریان مورد نظر را هموار می سازد و این مهم تنها با برنامه ریزی دقیق، ممکن می شود. بنابراین تعیین تاریخ و زمان تحت عنوان «دوسالانه» یا هر برنامه دیگری از سوی مدیران قابل درک است.

انتظار می رود، مسئولان ذیربط در هر برنامه ریزی، زمان مناسب را در نظر بگیرند که خوشبختانه درباره دوسالانه خوشنویسی این دقت نظر دیده می شود و اردیبهشت زمان بسیار مناسبی برای برگزاری آن است. چراکه هنرمندان و علاقمندان این رشته می خواهند از چهارگوشه کشور در این رخداد مهم هنری شرکت کنند و بهار فصل خوبی برای سفر است. اگر دوسالانه خوشنویسی در دی ماه یا بهمن ماه برگزار می شد، دشواری سفر به دلیل سرما، ممکن بود گروهی را از شرکت در دوسالانه خوشنویسی منصرف کند. 

بنابراین به طور کلی برنامه های فرهنگی و هنری بر چند عامل تاثیرگذار استوار هستند، اول اینکه جدول زمانبندی آن باید منظم باشد تا هنرمندان شرکت کننده بر اساس تاریخ اعلام شده برای شرکت در آن برنامه ریزی کنند و اطمینان داشته باشند که در موعد مقرر برنامه ها اجرا می شود. عامل تاثیر گذار دیگر موضوع انتخابی است که باید متناسب با فرهنگ و اندیشه آن هنر باشد، به عبارت دیگر موضوع باید آزاد باشد؛ سومین عامل بحث جوایز است که نقش مهمی دارند، برای هنرمندی که در طول سال در حال ممارست و مطالعه و تمرین است و همه وقت و همتش را به کار می برد تا نتیجه مطلوبی را به دست آورد جایزه میتواند به گونه‌ای ایجاد انگیزه کند تا مساعدتی باشد برای معاش هنرمند. چرا که هر اندازه هم انگیزه های معنوی و شوق هنری و سلوک یک هنرمند قوی باشد عوامل خارجی و جنبی برای ادامه‌ این روند بی تاثیر نخواهند بود. هر چند ما در این باره با محدودیت هایی روبرو بودیم، اما انجمن خوشنویسان در جلساتی که با مدیران زیربط برگزار کرد، توافق شد تا در حد امکان جوایز به گونه ای باشد که انگیزه هنرمندان را تقویت کند. در ایجاد انگیزه، علاوه بر جایزه، خرید آثار هنرهای تجسمی هم نقش بسیار موثری دارد. اختصاص بودجه یک دهم درصدی سازمان ها، اتفاق بسیار فرخنده ای است که هرچند بسیار دیر محقق شد، اما اگر منجر به خرید آثار طراز اولی که مورد تایید کارشناسان است، شود، می تواند حرکت موفق و آینده داری باشد. همچنین باید اختصاص بودجه برای خرید اثر هنری، به جریانی تبدیل شود که مستمر باشد و به صورت پراکنده و موردی اتفاق نیفتد. ما در ۱۰ سال گذشته پیگیر این قضیه بودیم و برای مدیران استدلال می کردیم که خرید اثر هنری برای دولت ایجاد هزینه نمی کند، بلکه سرمایه گذاری موفقی است که در طولانی مدت ارزش افزوده ایجاد می کند. همچنین سازمان ها میتوانند آثار خریداری شده را در مکانی دائمی به صورت موزه نگهداری کنند تا کارمندان و حتی مراجعه کنندگان بتوانند از آنها بازدید کنند. متاسفانه آمار بازدید مردم از موزه ها، بسیار ضعیف است و سازمان ها با این کار می توانند به تلطیف افکار و اندیشه مردم در درازمدت کمک کنند. البته این نکته را نباید فراموش کرد که مسئولان زیربط در مزکر هنرهای تجسمی و معاونت هنری زحمات بسیاری در این راستا کشیدند و آنچه در توان داشتند را انجام دادند.
مطلب مهم دیگر در جشنواره ها که می تواند مشارکت همه جانبه هنرمندان خوشنویس را در بر داشته باشد مساله داوری است. داوری باید بدون شائبه و در نهایت عدالت و دقت باشد تا اطمینان همه ی هنرمندان شرکت کننده در جشنواره را فراهم آورد؛ از طرفی آثار برگزیده و مطلوب که عیار هنری بالایی دارند نیز باید مورد حمایت قرار بگیرند و همینطور اتاق فکر و برنامه ریزان دوسالانه باید قول خریداری این آثار را بدهند. برای آثاری که از طرف جوانها در دوسالانه شرکت داده می شوند نیز پیشنهاد می کنم تمهیدی اندیشه شود تا این هنرمندان جوان و مستعد در این راه حرکت کنند و به نقطه ‌ اوجشان در این هنر برسند. عامل مهم دیگر نیز مشارکت هنرمندان خارجی در این جشنواره هاست که می تواند با پشتیبانی جدی تر موجبات اعتبار و اهمیت هنر خوشنویسی ایران در عرصه جهانی را به دست آورد.
خوشبختانه امکاناتی که انجمن خوشنویسان در طول بیش از ۵۰ سال فراهم کرده، باعث شده تا بستر مساعدی ایجاد شود و فعالیت مداوم استادان به ثمر برسد و در نهایت شاهد استقبال همه جانبه روبرو بودیم و آثار جذاب، درخشان برجسته ای به دوسالانه ارسال شدند. همچنین تلاش مسئولان به گونه ای بوده که دوسالانه بسیار آبرومند برگزار شود.