گروه تئاتر "ویرگول" به سرپرستی آروند دشتآرای برای اجرای نمایش "کمی تاب بخوریم" اولین سالن متحرک تئاتر را در ایران راه اندازی میکند.
به گزارش هنر نیوزبه نقل از مهر، نشست رسانهای نمایش "کمی تاب بخوریم" نوشته محمد چرمشیر و کارگردانی آروند دشت آرای با حضور کارگردان، بازیگران و عوامل دیگر گروه امروز چهارشنبه 12 آبانماه در سالن کنفرانس خانه هنرمندان ایران برگزار شد. دشت آرای در ابتدای این نشست درباره شکلگیری این پروژه گفت: این پروژه بر اساس طرحی که پنج سال پیش دوست داشتم انجام دهم شکل گرفته است.
وی ادامه داد: دوست داشتم به جای اینکه اثری را روی زمین کارگردانی کنم در کلیات فضا کارگردانی و اجرا کنم. سال گذشته این طرح را با آقای چرمشیر در میان گذاشتم و قرار شد بر اساس ایده اجرایی متن را بنویسد. یک سال نگارش متن به طول انجامید و متنی که نوشته شد تجربهای متفاوت بود. این نمایش دارای 9 فیگور نمایشی است که خرده فرهنگهای جامعه ما هستند. این نمایش بیشتر شبیه یک مرثیه است و منطبق بر شیوه اجرایی طراحی شده است.
کارگردان "کمی تاب بخوریم" یادآور شد: این نمایشنامه از سختترین نمایشنامههایی است که آقای چرمشیر نوشته است. ما در این نمایش به سمت ضد بازیگری حرکت میکنیم که در نمایشهایی که متنی برای اجرا دارند این حرکت بسیار سخت است. شیوه روایت این نمایش پیچیده است و تنها در دقایق پایانی نمایش حالت خطی پیدا میکند. ما بازیگران به شدت توانمندی را در این نمایش داریم ولی میخواهیم که تمام توانمندیهای خود را کنار بگذارند تا به سمت ضد بازیگری حرکت کنیم. فیلم مستندی هم از روند شکلگیری این نمایش و بازیهای آن در دست ساخت است که در آینده نمایش داده میشود.
سیامک صفری یکی از بازیگران نمایش "کمی تاب بخوریم"، نمایشنامه موجود را اثری متفاوت به لحاظ ساختار دانست و گفت: تا به حال با نمایشی با این ساختار و نوع روایت مواجه نشده بودم. این تازگی مرا وا میدارد تا با نوع ساختار مورد نظر خود را تطبیق بدهم.
بابک حمیدیان یکی دیگر از بازیگران این نمایش درباره تجربه حضور در "کمی تاب بخوریم" گفت: آروند دشت آرای بازیگر را خلع سلاح میکند و این کار باعث میشود که بازیگر احساس کند تنها و بی دفاع است. در این حالت من به عنوان بازیگر سعی میکنم به تمام گفتههای کارگردان گوش کنم تا از آنها برای خود کنش یا همان بازی را به دست آورم. من در این نمایش نقش یک افغانی را بازی میکنم که به دنبال ساخت جهان ویژه او هستیم.
این بازیگر سینما و تئاتر فرسایش تئاتر را به لحاظ مالی بیش از سینما دانست و یادآور شد: تماشاگر تئاتر در اروپا احترام بسیاری دارد و این امر در مورد هنرمندان تئاتر بیشتر است. من سال 79 کار خود را با بازی در تئاتر "سیاهها" به کارگردانی حامد محمدطاهری آغاز کردم و اگر در آینده بنویسید که حمیدیان یک چهره سینمایی است کم لطفی کردهاید.
حمیدیان با اشاره به شیک کار کردن دشت آرای در حوزه تئاتر گفت: من اینگونه نگاه دشت آرای را دوست دارم. با هر نگاهی که اینگونه تئاتر را تئاتر بورژوازی میداند مخالفم. حواشی استاندارد تئاتر جهان بقدری در تئاتر ایران کم است که وقتی صحبت از تئاتر خصوصی به میان میآید گمان میشود که چند نفر پولدار دور هم جمع شدهاند تا تئاتری را به صحنه ببرند.
سینا رازانی هم که در نمایش "کمی تاب بخوریم" به ایفای نقش میپردازد با اشاره به متفاوت بودن این نمایش به لحاظ ساختار و روایت گفت: اصولا من بعد از ارائه پیشنهادی برای بازی خود را از تمام دانستههای خود خالی میکنم ولی برخی توانایی بالقوه خود را به همراه دارم. به لحاظ نگرشی خود را خالی میکنم تا خود را در راستای خلق اثر قرار دهم.
آرمان جعفری تهیه کننده نمایش "کمی تاب بخوریم" هم که در این نشست حضور داشت معتقد است وقتی صحبت از بازاریابی تئاتر و اقتصاد فرهنگ و هنر به میان میآید باید تفاوتهای آن را با بازاریابیهای اقتصادی دیگر دانست. وی ادامه داد: این دومین تجربه من بعد از "سگ سکوت" با آروند دشت آرای است. احساس میکنم خیلی از مبانی درست تهیه کنندگی در تئاتر دنیا دور هستیم و وقتی این نام را میشنویم تنها به یاد پول میافتیم. کنار هم قراردادن تهیه کننده و سرمایه گذار کار اشتباهی است. این امر باعث میشود عدهای تنها به واسطه پولی که دارند وارد این عرصه شوند در حالیکه تهیه کنندگی مؤلفههای مختلف دارد که یکی از آنها پول است.
فرشید مصدق طراح نور با سابقه تئاتر هم درباره حضور خود در پروژه نمایشی "کمی تاب بخوریم" گفت: من این نمایشنامه را حدود 10 بار و نیم خواندم. کار بسیار متفاوتی است و معتقدم باید دیالوگهای نا گفته اثر را به فضا و دیالوگهای مفهومی تبدیل کنم. این تئاتر چهار سویه است و نورپردازی آن بسیار سخت است. باید نورپردازی به گونهای طراحی شود که حتی یک تماشاگر هم آزار نبیند. زوایای نورپردازی در این اثر بسیار مهم است.
وی با اشاره به اینکه تماشاگر تئاتر ایران عادت کرده تنها نمایش را روی زمین ببیند تأکید کرد: ویژگی مهم نمایشنامه این است که بسیار قدرتمند نوشته شده است. مطمئن هستم در کنار این قدرت با کارگردانی و بازیگری و طراحیهای لازم میتوانیم با تماشاگر ارتباط برقرار کنیم. همه هراسم این است که بعد از 37 سال کار نتوانم در اختیار هدف غایی نمایش باشم. معتقدم هدف رسالت نیست اما باید دگرگونی حتی در یک تماشاگر هم رخ دهد. هر کدام از ما با تحلیل قدرتمندی که باید از متن داشته باشیم و با استفاده از ابزار خود قادر خواهیم بود کاری مؤثر را ارائه دهیم.
لیلا مدنپور دستیار کارگردان پروژه "کمی تاب بخوریم" هم در این نشست برنامه ریزی را یکی از ویژگیهای این پروژه دانست و اظهار امیدواری کرد که از این پس فعالیتهای تئاتر بتوانند با یک برنامه ریزی درست به یک پروژه تئاتری تبدیل شوند.
در بخش پایانی این نشست آروند دشت آرای سرپرست گروه تئاتر "ویرگول" و کارگردان پروژه نمایشی "کمی تاب بخوریم" با اشاره به نبود سالن مناسب برای اجرای چهارسویه نمایش "کمی تاب بخوریم" از طراحی و ساخت اولین سالن متحرک تئاتر ایران برای اجرای این نمایش خبر داد.
وی تأکید کرد: ایده تمرکز زدایی از تئاتر شهر و بردن تئاتر به شهرستانهای مختلف از جمله برنامههای گروه تئاتر "ویرگول" است. یکی از مهمترین اهداف گروه تئاتر "ویرگول" برقراری ارتباط با شهرستانها و بیرون بردن تئاتر از تهران است. البته در کنار اجرای نمایش آموزشها و کارگاههای لازم هم برای علاقهمندان هر شهرستان برگزار میشود. نمایشها هم به لحاظ فضای هر شهرستان دراماتورژی و به نوعی بومی میشوند.
جعفری تهیه کننده این پروژه هم درباره طراحی و ساخت اولین سالن متحرک تئاتر در ایران یادآور شد: طراحی و ساخت این سازه در خارج از ایران و واردات آن هزینه بسیار بالایی را نسبت به تئاتر ایران شامل میشد. با داشتن طراحان و مهندسان مستعد داخلی کار طراحی و تولید این سازه را با یک ششم نرخ ارائه شده توسط شرکتهای خارجی در داخل کشور آغاز کردیم. این سازه با استفاده از تکنولوژی سازههای فولادی سبک تولید میشود و مبتنی بر استانداردهای روز جهان است.
وی با اشاره به مونتاژ 15 روزه این سازه برای نصب در مکانهای مختلف گفت: این سازه نیاز به 500 متر مربع فضا برای مونتاژ و استفاده دارد. فاز دو طراحی و مهندسی سازه انجام شده و همزمان با بیست و نهمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر باید سازه راهاندازی شود تا گروه علاوه بر تمرین نمایش آن را در جشنواره هم اجرا کنند. هزینه ساخت و راهاندازی این سالن باعث بالا رفتن بهای بلیت نمیشود و طبق برآوردهای انجام شده بهای بلیت این نمایش پایینتر از 15 هزار تومان خواهد بود.
رویا تیموریان، پانتهآ بهرام و علی سرابی دیگر بازیگران این نمایش هستند. حسن جودکی مدیر تولید و مینا اکبری مدیر بخش رسانهای پروژه نمایشی "کمی تاب بخوریم" هستند.