به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری لیلی نیاکان باستان‌شناس و مجری این طرح گفت: تاریخ گذاری محوطه‌های باستانی کشف شده مربوط به دوران آغاز تاریخی و دوران اسلامی است که می‌توان به ۳۵ مکان استقراری مانند روستا‌ها، استقرارگاه‌های موقت، پناهگاه‌های صخره‌ای، گورستان‌ها و چشمه‌ها اشاره کرد.
او افزود: با توجه به اهمیت علمی و پژوهشی این طرح باستان‌شناختی، ارایه اطلاعات به دست آمده به سایر باستان‌شناسان و پژوهشگران ملی و بین المللی می‌تواند برای شناخت بقایای باستانی در این سوی مرزهای فرهنگی موثر باشد. 

نیاکان تاکید کرد: تعیین حدود مرزهای فرهنگی، میان منطقه‌ای و تهیه نقشه‌های گوناگون از توزیع مکانی باستانی از اهداف دیگر این بررسی بود. 

به گفته او این تحقیقات باستان‌شناسی همچنین منجر به ثبت و مستندسازی روستا‌ها، محوطه‌ها، گورستان‌ها و استقرارهای پراکنده در این محدوده جغرافیایی شد. 

این باستان‌شناس چگونگی توزیع فعالیت‌های انسانی، تعیین میزان ارتباط میان انسان و محیط و به طبع آن منابع زیست محیطی و طبیعی آن را از اهداف دیگر این پژوهش دانست. 

کامیاران را دروازه کردستان می‌نامند زیرا رشته کوه زاگرس که امتداد آن از کشورعراق تا جنوب ایران است از فاصله ۱۰ کیلومتری جنوب کامیاران می‌گذردوکوه‌های مرتفع این رشته کوه از نظر جغرافیایی کردستان را از کرمانشاه جداکرده است.
استان کردستان با داشتن شرایط مناسب اقلیمی و زیست محیطی، از دوران پیش از تاریخ به عنوان یکی از استقرارگاه‌های بشری مورد توجه بوده است. 

با وجود شناسایی ۱۲۳۴ اثر باستانی در این استان و ثبت ۵۰۰ اثر در فهرست آثار ملی هنوز محوطه‌های باستانی ناشناخته‌ای در آن وجود دارد که از ویژگی‌های فرهنگی ناشناخته این منطقه حکایت می‌کند.