امیر حسین مکاریانی: برای حوزه‌های مختلف هنر، مجموعه جشنواره‌های فجر حکم آغاز سال و عید این هنرها را دارد و اگر این اعیاد توسط بزرگان آن حوزه‌ها حمایت نشود رسیمیت خود را از دست می دهد.
سالهاست که مسئولین برگزاری جشنواره‌های فجر سعی داشتنه‌اند تا در راستای اعتبار بخشی به این جشنواره‌ها از تمام تلاش و پتانسیل‌های موجود استفاده کنند، این تلاشها از تبلیغات و اعلام فراخوان دوره‌های مختلف گرفته تا دعوت از هنرمندان بزرگ داخلی و خارجی در آن حوزه از هنر انجام شده‌است.
همواره رسم بر این بوده که وقتی در هر نقطه‌ای از جهان جشنواره‌ای برگزار می‌شود در ابتدا حمایت‌های لازم توسط مسئولین انجام میشود و با گذشت سالها و افزایش سابقه‌ی آن جشنواره خاص اعتبار و فراگیری آن نیز افزوده می شود و کم کم آن جشنوراه خاص تبدیل به منبع و مرجع می شود. تا جایی که جشنواره به درجه ای از اعتبار می رسد که هنرمندان بزرگ، خود درخواست حضور در جشنواره را ارسال می‌کنند و هرچه میزان این اعتبار بیشتر باشد هنرمندان بزرگتری درخواست حضور خواهند داشت.
حال با این تفاسیر جای بسی تعجب است که با گذشت بیست و هفت دوره از جشنوراه موسیقی فجر هرسال نه تنها بر اعتبار این جشنواره افزوده نشده بلکه حمایت های لازم هم از این جشنواره کمتر شده است. که این موضوع در بودجه جشنواره هم تبلور یافته است. البته حضور بزرگان در بخشهای جنبی جشنوراه دیده می شود؛ مانند فرهنگ شریف، حسن ناهید، مجید ناظم پور، جواد بطحایی، هادی منتظری که نشانگر حمایت پیشکسوتان عرصه موسیقی از این حرکت فرهنگی هنری به شمار می‌رود. اما این سؤال مطرح می شود که دلیل عدم حضور بزرگان در بحش مسابقه جشنوراه چیست؟! آیا این موضوع تنها برای حمایت از جوانان است؟ اگر به جشنواره‌های مشابه نگاه کنیم به عنوان مثال جشنواره فبلم فجر، می بینیم که تمام هنرمندان بدون نگاه به سابقه و سن وسال در بخش مسابقه شرکت می کنند، البته زمینه‌های دیگر و بخشهای دیگر برای حمایت از جوانان نیز وجود دارد. اما در حوزه موسیقی، بزرگان، مرحله اصلی رقابت را خالی گذاشته و برای حمایت خود در بخش جنبی جشنواره حضور پیدا کرده اند.
در هر جشنواره ای رقابت است که موجب رونق می شود و این رقابت به حضور کسانی احتیاج دارد که تا حدودی شناخته شده باشد زیرا این شناخت به حضور مخاطبان و تعقیب اخبار جشنواره توسط آنها منجر می شود. این توجه به مرور زمان به اعتبار جشنواره می افزاید. حال چرا گروه ها و افرادی که در حوزه موسیقی نامی آشنا دارند سعی می کنند از دور برای حمایت جشنوراه اقدام کنند. باید ریشه‌یابی و بررسی شود.
البته اقدامات اخیر صورت گرفته، از جمله دبیری استاد حسن ریاحی و همین حضور دورادور هنرمندان بزرگ موسیقی در جشنواره توانسته تا حدودی بر جذب محاطب تأثیر داشته باشد، اما تا وقتی این حضور و مشارکت در بخش رقابتی جشنواره صورت نپذیرد نباید انتظارا داشت جشنواره دچار تحول شود و ورویکردها نسبت به آن تغییر کند. درکنار این موضوع باید به گروه‌هایی هم که در حال مشارکت با جشنواره هستند توجه شود و با حمایتهای لازم از آنها این تعداد شرکت کننده هم نباید از دست برود بلکه این حمایتها باید به شکلی باشد تا در دیگر هنرمندان هم انگیزه ایجاد کند.