خودی و غیر خودی‌های ایوبی در آستانه سال نو!
هنوز هم در جمع‌های دوستانه، جای برخی از سینماگران خالی است. هنوز هم - شاید - پشت در‌های بسته برخی از اتاق‌ها، نقشه‌هایی برای راندن جناح مقابل طرح ریزی می‌شود که همه این اتاق‌ها باید گرد گیری و خانه تکانی شوند و دکوراسیون آنان باید به گونه‌ای چیده شوند تا صندلی برای همه جناح‌ها به اندازه کافی وجود داشته باشد.
تاريخ : شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۳۷
رسم ما ایرانی‌ها این است که همزمان با شروع فصل بهار، خانه و دل‌های خود را هم «خانه تکانی» می‌کنیم تا کدورت‌ها و رفتارهای غلط و شاید ناشایست گذشته از دلمان رخت برکند و فضای بهتری همچون بهار دل انگیز در آن خانه کند.
خانه تکانی رسمی است که باید هر کسی از مسئولین ارشد مملکت تا یک کارمند ساده و همه اقشار جامعه پیشه خود کند. اینک که نزدیک سال نو است چه خوب است که خانه تکانی هم در مورد «سینما» داشته باشیم تا این رسانه مهم جهانی که معمولا پیشانیِ کارفرهنگی هر کشوری است بتواند نفسِ تازه‌ای بگیرد و سال ۹۳ را با شادابی آغاز کند. این خانه تکانی می‌تواند در زمینه‌های مختلفی که هم اکنون سینمای ایران با آن دست به گریبان است باشد از جمله فیلم‌های بی‌مخاطب و کم مخاطب، سوژه‌هایی به دور از دغدغه‌های مردم، مشکل اکران بویژه اکران نوروزی که همواره سرش دعواست، توجه به زیرساخت‌های سینما مثل: ارتقای سیستم تصویری و صوتی سالن‌های نمایش، گسترش سالن‌های سینما به خصوص در شهرستانهایی که هیچ تفریحی ندارند. بازسازی سالن‌های سینما و از همه مهم‌تر جذب حداکثری اهالی سینما است. متاسفانه هنوز کدورت‌ها و دلخوریهایی ما بین سینماگران از بعد از روی کار آمدن دولت جدید وجود دارد که این شکاف در زمان بازگشایی خانه سینما به شکل آشکارتری نمایان شد اگر چه بازگشایی خانه سینما برای برخی از اهالی سینما خوشایند بود اما موجب رنجش خاطر بعضی دیگر از همین اهالی شد. قول و قرارهایی که باید رعایت می‌شد که نشد. هنوز برخی از صنوف سینمایی همچنان دو شقه هستند و هر گروه، گروه دیگری را قبول ندارند. قانونی شدن صنوف که این همه بر سرش دعوا بود به کجا انجامید؟ چرا مسئولین دوره پیشین سینمایی با توجه به جو سنگینی که به ناحق علیه آنان با روی کار آمدن دولت جدید صورت گرفته باید از سینما بدور باشند.
امسال که دولت یازدهم برسر کار آمده است شاید این خانه تکانی باید اساسی‌تر باشد چرا که این دولت با شعار اعتدال و امید آمده است. اما آیا تا کنون این شعار در عرصه سینما محقق شده است؟
آقای ایوبی! شما وظیفه سنگینی در این خانهتکانی سینما بر دوش دارید. شما باید سنگ زیرین آسیاب باشید و همه سینماگران را به یک چشم ببینید. خدایی نکرده نباید بحث خودی و غیر خودی ذهن شما را مشغول کند – هر چند که به نظر می‌رسد این اتفاق در این چند ماه اخیر اتفاق افتاده است – امیدواریم در سال آینده، دایره دوستان سینما را در این خانه تکانی گسترش دهید و اجازه ندهید برخی از دوستان نزدیک و تاثیرگذار، با زمزمه‌هایی از سر رفاقت، موجب افزایش فاصله بین اهالی سینما و شادی دشمنان سینمای ایران شوند.
بی‌تردید، کدورت‌ها با محبت، همدلی، عدالت و خوشرویی مسئولین سینمایی، رنگ خواهد باخت و در عوض رنگین کمانی از یکرنگی از پنجره سینمای ایران، برای همه سینماگران دست تکان خواهد داد.
سینمای ایران نیازمند یاری مسئولین و سینماگران است تا دوباره بدرخشد و برافق‌ها نورافشانی کند.
سینماگران هم البته باید دل‌های خود را خانه تکانی کنند. هنوز به نظر می‌رسد آثار دلخوری‌ها و کدورت‌ها در چهره آنان دیده می‌شود. هنوز هم در جمع‌های دوستانه، جای برخی از سینماگران خالی است. هنوز هم - شاید - پشت در‌های بسته برخی از اتاق‌ها، نقشه‌هایی برای راندن جناح مقابل طرح ریزی می‌شود که همه این اتاق‌ها باید گردگیری و خانه تکانی شوند و دکوراسیون آنان باید به گونه‌ای چیده شوند تا صندلی برای همه جناح‌ها به اندازه کافی وجود داشته باشد.
