در آستانهي نخستين سالمرگ نقاش؛
نكوداشت «هانيبال الخاص» در خانه هنرمندان برپا ميشود
تاريخ : دوشنبه ۴ مهر ۱۳۹۰ ساعت ۱۳:۱۰
نكوداشت زنده ياد هانيبال الخاص در آستانهي نخستين سالمرگ اين هنرمند نقاش در خانه هنرمندان ايران برگزار ميشود.
به گزارش هنرنیوز، هانيبال الخاص ـ هنرمند نقاش و مجسمهساز ـ صبح روز 23 شهريور ماه سال 89 در سن 80 سالگي در يكي از شهرهاي ايالات «كاليفرنيا» از دنيا رفت.
اين در حالي است كه سال گذشته با فاصله كوتاهي از درگذشت هنرمند، نمايشگاه بزرگ مرور آثار او همزمان با سالروز تولدش به همت جمعي از شاگردان و دوستانش در تمامي گالريهاي اين مجموعه برگزار شد، اما اين بار در نبود هنرمند قرار است بار ديگر نمايشگاه و يادبودي براي او به همت خانواده ،شاگردان و دوستانش با همكاري دوباره خانه هنرمندان ايران برگزار شود.
برنامه نكوداشت زنده ياد هانيبال الخاص روز جمعه - هشتم مهر ماه - در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان از ساعت 16 آغاز ميشود و اين برنامه با افتتاح نمايشگاه آثار او همراه خواهد بود.
اين در حالي است كه در حال حاضر جزييات اين مراسم مشخص نيست.
بر اساس اين خبر،هانيبال الخاص سال گذشته و درسالروز تولد هشتادسالگياش بدون هراس از مرگ گفته بود:«خلاصه بگويم كه خوبم و با شادي به استقبال هشتاد سالگي ميروم. بارها انديشيدهام يا از خود پرسيدهام كه بين سن چهارده تا بيستوچهار سالگي چه آموختهام؟ يادم نميآيد. پس نبايد مهم باشد. انسان هميشه تجريد را به تصوير درآورده است، مثل كاغذ سفيد يا سنگ بيشكل جز خودش همت ما اين همه است كه از تقدير و جبر بكاهيم و به اراده برسيم.»
الخاص آغازگر طراحي فيگوراتيو در نقاشي نوگرا بود؛ نوع زندگياش هم آنقدر متنوع و پيچيده بود كه بسياري از منتقدان و اهالي هنرهاي تجسمي باور دارند وجوه شخصيت او را هرگز نميتوان بهطور كامل تصوير كرد،در حالي كه او در نقاشي ايران جريانسازي با اصالت بود.
هانيبال از پدر و مادري آشوري در كرمانشاه به دنيا آمد. 35 سال نقش هنر را به كساني آموزش داده كه خود اكنون مدرسهايي در دانشگاههاي معتبر ايران بهشمار ميرفت.
الخاص دورههاي كاري خود را در ايران بهصورت بزرگداشتها، چون بزرگداشت پدرش، نيما يوشيج و جلال آلاحمد، زماني كه درها و پنجرههاي قديمي را ميگرفت و به بوم تبديل ميكرد و اعتقاد داشته، نقاشي با ادبيات رقابت ميكرد.
زماني كه بيشتر پرتره ميكشيد، لقب فتو عكاس گرفت؛ بعدها نيز بر تابلويي بزرگ از پرترههاي شاعران دوران عارف قزويني تا شاعران امروز را كشيد. او تاكنون بهجز هزاران تابلوي كوچك و بزرگ، 300 مترمربع نقاشي ديواري را نيز آفريده و يكصدو50 غزل حافظ را به زبان آشوري، با حفظ وزن و قافيه، معنا و طنز، ترجمه كرد.