به گزارش خبرنگار سینمایی هنرنیوز، شامگاه دوشنبه بیست و دوم دی ماه با حضور «جمشید محمودی» کارگردان، « نوید محمودی» تهیه کننده، «ساعد سهیلی» بازیگر نقش صابر، «نادر طالب زاده» منتقد و «سعید قطبی زاده» مجری کارشناس برنامه در قالب پنجاه و یکمین نشست باشگاه فیلم فرهنگسرای انقلاب اسلامی در سینما فلسطین برگزار شد.
در ابتدای این نشست سعید قطبی زاده گفت: باید به آقای جمشید محمودی به خاطر فیلم خوبی که ساختند و ورود موفقی که به سینمای ایران داشتند تبریک گفت. فیلم ایشان در سال گذشته در جشنواره فیلم فجر، هم ازسوی آرای هیات داوران جشنواره، هم از طرف منتقدین و هم از سوی تماشاگران مورد ستایش قرار گرفت.
دکوپاژ «چند متر مکعب عشق» الگوی مهندسی دوربین است«نادر طالب زاده» نیز به عنوان منتقد در این نشست گفت: من واقعا فیلم را دوست داشتم. به غیر از اینکه این فیلم، یک اثر قوی است حتی معتقدم می شود به دانشجویان فیلمسازی، دکوپاژ آن را به عنوان یک الگوی مهندسی دوربین آموزش داد. ازسوی دیگر، این اثر دارای فیلمنامه قوی است.
پایان فیلم، ژاپنی تمام می شود! طالب زاده ادامه داد: این فیلم درباره اقلیتی به نام مهاجرین افغانی صحبت می کند و علی رغم اینکه ما همیشه شعار حمایت از مهاجرین را داریم اما به آنان بی توجه ای کردیم و حتی با بی عدالتی با آنان برخورد کردیم و این فیلم دراماتیزه کردن یک حقیقت در کشور است. درحالی که ما نباید مشکلات اینگونه در ایران داشته باشیم از این جهت فیلم «چند مترمکعب عشق» فوق العاده بود. البته دوست نداشتم که پایانش به این شکل باشد. پایان فیلم خیلی تراژیک بود. درعین حال، فیلم به زیبایی پایان می یابد و به اصطلاح فیلم ژاپنی تمام می شود. کارگردان و تهیه کننده فیلم نگاه پاک و منزه به موضوع دارند. اینکه بتوان چنین موضوعی را در ایران تولید کرد و به اکران رساند و سروصدای کسی هم در نیاید خودش یک هنر است. البته فیلم خشن است و یک مباحث آن بُرنده است. ولی به جای اینکه کارگردان این موضوع را شعار بدهد آن را به شکل قصه در آورده است. این فیلم به دو بخش اشاره دارد یکی بخش «هنری» است که خیلی جذاب و کامل از کار در آمده و بخش دیگر آن بحث «اجتماعی» است. این فیلمی است که هم می شود درایران آن را خوب دید و هم در خارج می شود روی آن مانور داد که ببینید ما در ایران می توانیم فیلم بسازیم تا خودمان را نقد کنیم و اعلام کنیم که بلد نبودیم چگونه با مهاجرین برخورد کنیم.
اگر سیمرغ نمی گرفتیم حس بدی داشتیم«نوید محمودی» تهیه کننده فیلم «چند مترمکعب عشق» نیز در این نشست در مورد چگونگی تولید این اثر گفت: مهمترین کار برای تولید یک فیلم باور داشتن با آن فیلم است. ما هنگامی که در جشنواره فیلم فجر سیمرغ گرفتیم. یک نفر پرسید چه حسی دارید؟ و من گفتم اتفاقا اگر سیمرغ نمی گرفتیم حس بدی داشتیم. چون ما با این قرار که باید این فیلم دیده شود این فیلم را ساختیم. همه تلاش خودمان را کرده بودیم تا این فیلم دیده شود. ما هنگامی که این فیلم را به دفتر جشنواره فیلم فجر ارائه دادیم. فیلم را به همه لحاظ کامل کرده بودیم تا بعدا افسوس نخوریم که ای کاش این صحنه را تغییر می دادیم. الان هم که فیلم روی اکران است ما همه انرژی خود را صرف کردیم تا این فیلم دیده شود.
قطبی زاده هم گفت: خوشحالیم که دلیل معروف شدن فیلم شما، دلایل فرامتنی نبوده است و تنها بخاطر کیفیت آن بوده است.
به شدت عاشق بازیگری هستم«ساعد سهیلی» بازیگر نقش صابر در این فیلم در مورد نحوه ورودش به سینما یاد آور شد: من قبل از اینکه وارد فیلم های پدرم بشوم. تئاتر کار می کردم. گاهی اوقات نقش های کوچکی در تله فیلم ها و سریال ها بازی می کردم اما زمانی که در یک تله فیلم به کارگردانی آقای بهروز شعیبی نقش اصلی را برعهده داشتم و جایزه بازیگری گرفتم. آنگاه بود که پدرم به من اعتماد کرد و یکی از نقش های اصلی فیلم «گشت ارشاد» را به من سپرد. من به شدت علاقه مند به بازیگری هستم ولی دوست دارم در فیلم های مثل «یک مترمکعب عشق» که کارگردان و تهیه کننده آن به فیلمشان باور دارند بازی کنم.
چند مترمکعب عشق، سومین فیلم پرفروش سینماهای تهران است«جمشید محمودی» کارگردان این فیلم نیز در این نشست در پاسخ به قطبی زاده که در مورد انتخاب «نادر فلاح» بازیگر نقش عبدالسلام پرسید و اینکه آیا شما از اینکه فیلمتان فاقد بازیگر معروف بود نگران فروش آن نبودید گفت : آقای نادر فلاح همیشه مظلوم واقع می شود یک مصاحبه از او خواندم که گفته بود با وجودی که ۱۰ ساله بازی می کنم اما همه او را همچنان نابازیگر می پندارند. ما اول یک افغانی را برای نقش عبدالسلام در نظر گرفتیم و حتی سه روز هم با او سرصحنه رفتیم ولی او نتوانست نقش را در بیاورد و زمانی که فیلم چند روزی متوقف شد ما برای نقش عبدالسلام به سراغ نادر فلاح رفتیم. من معتقدم خود فیلمنامه آدم هایش را انتخاب می کند.
وی اضافه کرد: ما حتی به فروش این فیلم هم فکر نکرده بودیم. فقط به این فکر کرده بودیم که یک فیلم خوب ساخته بسازیم. این فیلم اگر چه با تعداد سالن سینما کم، اکران شده و سرگروه ندارد. اما هفته گذشته؛ سومین فیلم پرفروش سینماهای تهران بوده است. این درحالی است که ساعد سهیلی هم اکنون تبدیل به چهره شده وهمه او را می شناسند و حتما یکی دوسال آینده ستاره سینما خواهد شد. ولی ما به جز ساعد سهیلی که معروف تر است کسی را در فیلم نداشتیم. اما باز هم از فروش خوبی برخوردار است.
مجری و کارشناس نشست با اشاره به اسکار اظهار داشت: چند سالی است که فیلم هایی به نمایندگی از ایران به اسکار معرفی می شود که خیلی این فیلم ها چهره ایران امروز را به نمایش نمی گذارند. یعنی معرفی کننده فرهنگ ایران نیستند. درحالی که فیلم خوب «چند مترمکعب عشق» می توانست از سوی ایران به اسکار معرفی شود.
من و برادرم افغانی الاصل هستیموی از کارگردان فیلم سوال کرد دلیل اینکه این فیلم به عنوان نماینده کشور افغانستان به اسکار معرفی شده است چیست؟ و «نوید محمودی» در پاسخ تصریح کرد: باید اعلام کنم که من و برادرم محمود جمشیدی افغانی الاصل هستیم. ما سی سال است که در ایران مهاجر هستیم و شاید علت این که ایرانی ها این فیلم را دوست دارند به این خاطر است که این فیم یک فیلم واقعی است. ما هم دوست داشتیم که این فیلم، نماینده ایران به اسکار باشد و حتب با آقای ایوبی هم دراین مورد صحبت کردیم. ایشان گفتند که فیلم شما یکی از کاندیداها برای اسکاراست. اما اطمینانی به ما ندادند که حتما باشیم. مشکل دیگری که ما به لحاظ قوانین اسکار داشتیم این بود که فیلم بایدحتما در هفته اول مهرماه اکران شده باشد. ولی متاسفانه ما به هردری زدیم نتوانستیم فیلم را در این ایام اکران کنیم. ضمن اینکه الان هم فیلم در بدترین وضعیت اکران شده است. ای کاش عجله نمی کردیم و فیلم در فرصت بهتری اکران می شد.
دوست داشتیم فیلم از طرف ایران به اسکار معرفی شوداین تهیه کننده سینما افزود: بعد از اینکه فیلم ما ازطرف ایران به اسکار معرفی نشد به آقای ایوبی گفتیم ما می توانیم فیلم را از طرف کشور افغانستان به اسکار بفرستیم و ایشان هم از این پیشنهاد بسیار استقبال کردند. لذا من فیلم را به افغانستان بردم و طی ۹ روز فیلم را اکران کردیم و مردم افغانستان به شدت از فیلم استقبال کردند. البته ما در افغانستان یک رقیبی داشتیم و آن یک فیلم محصول افغانستان و هند بود و این فیلم با لابی هایی که انجام داده بود خیلی مصمم بود که حتما به اسکار برود. اما هنگامی که ما فیلم خودمان را در افغانستان نمایش دادیم و آن هیاتی که باید فیلم را برای اسکار انتخاب می کرد فیلم را دید من متوجه شدم که این فیلم ماست که به اسکار خواهد رفت. ولی آن چیزی که برای ما مهم بود این بود که خیلی دوست داشتیم فیلم از طرف کشور ایران به اسکار برود.
باید مسئولین شجاعت به خرج می دادند تا فیلم به اسکار معرفی شود طالب زاده افزود: باید مسئولین شجاعت به خرج می دادند و این فیلم را از ایران به اسکار می فرستادند درحالی که فیلم به لحاظ مضمونی کاندیدای خوبی برای اسکار است. این فیلم نشان می دهد که درایران آزادی وجود دارد که می توان چنین فیلم هایی ساخت.
«چند مترمکعب عشق» فیلم پر اتفاقی نیستکارگردان فیلم «چند مترمکعب عشق» در مورد ریتم کُند برخی از صحنه ها اظهار داشت: فیلم ما خیلی فیلم پُراتفاقی نیست و یک جاهایی که قصه در عرض پیش می رود به این دلیل است که روی شخصیت عبدالسلام تمرکز دارد و این ریتم کند در صحنه هایی که عبدالسلام حضور دارد آگاهانه انتخاب شده است.
برای رسیدن به نقش با کارگردان خیلی گپ می زنمساعد سهیلی در مورد نقش خودش که چگونه به این شخصیت نزدیک شده اظهارداشت : هر بازیگر برای رسیدن به نقش، شیوه های خاص خودش را دارد. من معمولا با کارگردان خیلی گپ می زنم تا به یک خط فکری مشترک برسیم. البته راههای مختلف تحقیق یا استفاده از خاطرات خود بازیگر در گذشته نیز می تواند به نزدیکتر شدن بازیگر به نقش کمک کند.
وی درپاسخ به اینکه شما با دو طیف بازیگر روبرو بودید یکی بازیگر حرفه ای مثل نادر فلاح و دیگری، نا بازیگران، خودت را چگونه با آنان هماهنگ می کردید گفت: خوشبختانه من با آقای نادر فلاح خیلی راحت بودم و سریع با هم هماهنگ شدیم. درمورد نابازیگران افغان هم، باید بگویم که این افراد آنقدر دلی وارد صحنه شده بودند که همین انرژی به بازی آنان خیلی کمک می کرد.
کارگردان فیلم هم در پاسخ به این سوال که چرا در فیلم شما فقط یک شخصیت اصلی زن وجود دارد افزود: فکر می کنم باید قصه نیاز به شخصیت های دیگر زن می داشت تا ما شخصیتی را وارد قصه می کردیم در حالی که این نیاز در قصه احساس نمی شود. البته شاید تنها شخصیتی که می توانست وجود داشته باشد «مادر» یا «خواهر» مرونا بود.
در حوزه بازیگری با پدرم اختلاف سلیقه دارم
ساعد سهیلی در پاسخ به این سوال که چرا شما در فیلم های دیگران بهتر از فیلم های پدرتان بازی می کنید اظهار داشت: من این گفته را قبول ندارم. من از بازی در فیلم «گشت ارشاد» راضی هستم و به عوامل این فیلم هم مدیون هستم چرا که با این فیلم، به مخاطب معرفی شدم. در «کلاشینکف» هم یک نقدهایی به بازی من وجود دارد که طبیعی است. شاید این امر برمی گردد به اینکه من شخصیت جوانی های پدرم را در این فیلم بازی می کردم و این شخصیت از من دور بود. اما مجبور بودم یک جاهایی کاملا کپی بازی پدرم را اجرا کنم. شاید غریزه و احساس داخل آن نقش کم بوده باشد. من معمولا در بازیها با پدرم اختلاف سلیقه دارم که در نهایت یا ایشان من را توجیه می شود یا من ایشان را قانع می کنم.
