بلموندو بازیگری است که در صحنه های اکشن هم توانایی ایجاد فضای کمدی را دارد. صحنه های بازی این طرفدار تیم فوتبال «پاری سن ژرمن» پر است از شیرینکاری های خودش و لبخندی بی نظیر گوشه لبش. 

ژان پل بلموندو ۹ آوریل ۱۹۳۳ ، در حومه غربی پاریس، در محله نویی از پدری مجسمه ساز که ایتالیایی تبار بود و مادری که در کار حرکات موزون بود بدنیا آمد. کودکی بود شیطان و زبل، که بلد بود با ژست‌ها و اداها و شلوغ‌بازی‌های‌اش، همشاگردی‌های خود را سرگرم کند. فوتبال از سرگرمی های دوره نوجوانی و جوانی اش بود. در سن ۱۷ سالگی علاقه ی فراوانی به ورزش بوکس داشت و رویایش رسیدن به قهرمانی بوکس بوده است. اما بعدا تصمیم گرفت که از این رشته صرف نظر کند. چون می دانست، برایش میتواند خطر آفرین و تا حدی بی نتیجه باشد. دماغ شکسته و خاص او محصول همین علاقه‌است.

اواسط دهه ۵۰ که همه به دنبال چیزهای نویی در هنر، جامعه و سیاست بودند، وارد سینما شد و خیلی زود توانست جای خودش را پیدا کند.کم کم شروع کرد به بازی در نقشهای کوچکی در سینما و تئاتراما هنوز کسی او را نمی شناخت. اما موج نو شروع شده بود و این دریای بزرگ ستاره می خواست و با این ژان صورت زیبایی نداشت،چشمان تیزبین «ژان لوک گدار» را کشف کرد و ژان شد ستاره فیلم «از نفس افتاده». 

بعد از این فیلم بود که بلموندو یک هنرپیشه پرکار حرفه‌ای شد و در فیلمهای مختلفی بازی کرد. او باز هم در فیلم‌های گدار نقش ایفا کرد، مثلا در فیلم « زن زن استم و فیلم «پیروی دیوانه» و همچنین در فیلم‌های لویی مال، فرانسوا تروفو، کلود شابرول و کلود للوش. 

سال بعد او در فیلم فلسفی «ژان پیر ملویل» با نام «لئون مورن» کشیش بازی کرد. ملویل سال ۱۹۶۱ برای این فیلم که یکی از مهم‌ترین فیلم‌هایش تا آن مقطع است برای اولین بار به سراغ یک بازیگر شاخص می‌رود و او کسی نیست جز ژان پل بلموندو. این فیلم بر مبنای رمانی نوشته «بئاتریکس بک» ساخته شده و داستان آن درباره یک کشیش است که درگیر رابطه‌ای عاطفی با یک زن کمونیست می‌شود. او در فیلم های «آلبرتو لاتوادا» و «هانری ورنوی» در نقش‌های کمدی و جنایی ظاهر شد.

از اواسط دهه شصت او کاملا بازیگر سینمای تجاری، کمدی و اکشن فرانسه تبدیل شد. بلموندو هم با دنباله روی از «آلن دلون» کمپانی فیلمسازی خودش را که «سریتو» نام دارد تاسیس کرد، سریتو نام میانی مادربزرگ ژان بود. بلموندو خیلی زود نشان داد که یک بازیگر کارکشته و تمام عیار است که به ایفای هر نقشی تواناست و هر کارگردانی، با هر سبک و سلیقه، مایل به همکاری با اوست. توانایی او در انعطاف از نقش به نقش خیره‌کننده بود. بلموندو در دهه ۱۹۷۰ در فیلم‌های پلیسی پرهیجان ظاهر شد، معمولا در نقش گانگستری قلدر و پرتحرک که برای عملیات پرماجرا و به ویژه صحنه‌های خطرناک آماده است. در این فیلم‌ها او تمام قدرت و توان بدن ورزیده‌ی خود را به نمایش گذاشت.

ژان پل بلموندو در دهه ۱۹۷۰ گران‌ترین و موفق‌ترین هنرپیشه سینمای فرانسه بود. محبوبیت او به ویژه به فیلم‌های کمدی شلوغ و پرهیجان برمی‌گردد. او معمولا نقش یک کلاهبردار زرنگ و حقه‌باز، و در عین حال نیکدل و بامرام و گاهی عاشق‌پیشه و بعضی اوقات ماجراجو و قهرمانی بدبین را بازی می‌کند. او در کمدی ظریف و متعادل است و صحنه‌های کتک‌کاری را استادانه اجرا می‌کند. 

سال ۱۹۷۴ در فیلم کلیدی «آلن رنه» با نام «استویسکی» ظاهر شد که برخی از آن به عنوان فیلمی ضعیف از بلموندو انتقاد کردند. تا اواسط دهه ۸۰ در حالی که او یکی از مهم‌ترین چهره‌های سینمایی فرانسه بود و هر فیلم او موجی عظیمی از مردم را به سینماها می‌کشاند. 

بلموندو، که فرانسوی‌ها او را «ببل» می‌نامند، به دنبال ناراحتی قلبی کمابیش از بازیگری در سینما کنار کشید و به چند کار روی صحنه تئاتر بسنده کرد. او در ۱۲ سال گذشته تنها در یک فیلم ظاهر شد. در فیلم «مردی با سگش» او بار دیگر مرد بیچاره و بی‌خانمانی است که در خیابان‌های پاریس به دنبال لقمه‌ای نان می‌گردد و دیگر جز یک سگ همدمی ندارد.

جشنواره سینمایی کن در سال ۲۰۱۱ با اهدای یک جایزه افتخاری، از این استاد همه فن حریف سینمای فرانسه، تجلیل به عمل آورد. آخرین خبر درباره بلموندو این است که او به زودی در فیلمی تازه ظاهر می‌شود. کلود للوش، سینماگر کهنه‌کار «موج نو» به تازگی به پیرمرد پرشر و شور سینمای فرانسه مراجعه کرده و رضایت او را برای ایفای نقش اصلی آخرین فیلم خود جلب کرده است.