مهری کثیری در باب نمایشگاه خود این گونه نگاشت: «آندره ژید ۱، سال ها پیش در مورد داستایوفسکی ۲ نوشت: «شبح عظیم تولستوي ۳» هنوز در برابر دیدگان پدیدار است و سراسر افق را در بر گرفته است. اماشاید تنها چند تن ، از پیش بین ترین مردم فرزانه، می دیدند که پشت تولستوي غول آسا، شبح داستایوفسکی پدیدار می شود و عظمت می گیرد، هم چنانکه در کوهستان، آن گاه که اندك اندك، از رشته کوه دور می شویم ، دربالاي نزدیکترین قله ي بلند، مرتفع ترین آن را می بینیم ، حال آنکه قلل مرتفع دیگر از نظر پنهان است ، داستایوفسکی همان قله نیمه پوشیده بود».
در تئاتر امروز، یوجینو باربا ، همچون داستایوفسکی ، همان قله ي نیمه پوشیده است که گروتوفسکی غول آسا ، و حتی پیتر بروك ، تا اندازه اي او را پوشانده اند و او کمتر از این دو، مورد توجه قرار گرفته است. نام یوجینو باربا، همیشه در کنار گروتوفسکی آمده است؛ از این روي که در کار با بازیگران تمریناتی مشابه او دارد ، در مصاحبه ها از دوران کاري اش با گروتوفسکی سخن می گوید و آن چه فراموش می شود و یا مورد توجه قرار نمی گیرد تفاوت هاي بنیادینی است که در زیر بناي کاري او(نظریاتش در اصول بازیگري) با گروتوفسکی دیده می شود. ایان واتسون ۵ در کتاب «به سوي تئاتر سوم» به این تفاوتها اشاره می کند و به نقل از گروتوفسکی می نویسد؛ به رغم همکاري باربا و گروتوفسکی از ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۳ ، باربا بطور کلی و از ابتدا مهارت هاي تکنیکی خاص خودش را گسترش داد.
-۱ آندره ژید: نویسنده ي فرانسوي و صاحب آثاري چون؛ مائده هاي تازه ، مائده هاي زمینی ، پرو مته ي سست زنجیر
-۲ فئودور داستایوفسکی: نویسنده ي روس ، از آثار او ؛جن زدگان ، جنایت و مکافات ، برادران کارامازوف
-۳ لئو تولستوي: نویسنده ي بزرگ روس ، از آثار او ؛ آناکارنینا ، جنگ و صلح
- ۴ قسمتی از ضمیمه ي کتاب جن زدگان با ترجمه ي دکتر علی اصغر خبره زاده Ian Watson است که با تئاتر آزمایشگاهی لهستان متفاوت بود و هم چنین در دورانی که گروتوفسکی نامی ناشناخته بود، باربا با کتاب «در جستجوي تئاتر گمشده» او را به جهانیان معرفی کرد.
از طرفی می توان گفت، علت اصلی عدم آشنایی با کسانی چون باربا ، گروتوفسکی ، پیتر شومان ۱ آناهلپرین ۲ و ... عدم منابع کافی و ترجمه شده در این زمینه است . به طور مثال ، یوجینو باربا، کتاب ارزشمندي چون آناتومی بازیگر دارد؛ که راهنماي معتبري براي واژه شناسی تئاتر اودین و آنتروپولوژي تئاتر است و یا آخرین کتابش به نام «سوزاندن خانه؛ اصول کارگردانی و دراماتورژي» که حاصل سال ها تجربه ي او در کارگردانی است و اینجا نه توجهی به آثار او می شود و نه لزومی بر ترجمه صحیح و نه پر اشتباه؛ آثاري از این دست دیده می شود. تنها کتاب معتبري که می توان از آن نام برد،کتاب «تئاتر؛جزیره ي کوچک آزادي» نوشته ي ناصر حسینی مهر است،که ترجمه مقالاتی از باربا و چگونگی کارش و همچنین مقالاتی در باب آنتروپولوژي تئاتر است»
ترکیب تازگی و قدمت؛ انسان را از فضای معنایی خاصی آگاه می کند. از همین رو حس نوستالژی حاکم بر آثار عکاسی در نمایشگاه حاظر؛ حکایت از توجه به گذشته تاریخی دارد. گذشته ای که نیازمند توجه بیشتر است و هنرمند به واسطه نزدیکی به ذهن مخاطب این گذشته را یادآوری می کند. ازین رو مسولیت هنرمند مشخص و واضح است. در آثار این نمایشگاه یادآوری فرهنگ گذشته و تاریخ این سرزمین به وضوح مشهود است. ازین رو توجه به فرهنگ ایرانی به مخاطب یادآوری می شود.
نمایشگاه عکس های مهری کثیری؛ هفته گذشته در نگارخانه شیث برپا شد.