صدا و سیما در روزهای پایان هفته اقدام به پخش فیلم هایی با مضامین خانوادگی می کند.

در ارائه مضامین این چنینی، پاره ای مسائل مهم وجود دارد؛ نخست آنکه خانواده به عنوان رکن بنیادین ساختار اجتماعی دارای جایگاه ویژه ای است که این جایگاه اجتماعی می بایست در رسانه ملی با رعایت شئونات انسانی حفظ گردد، زیرا مرتبت افراد در محوریت اجتماع، ارجاع به خانواده دارد و ظرایف موجود در آن در حوزه این آثار بسیار اهمیت دارد.

دوم آنکه هریک از چالش های اساسی اجتماع به کانون کوچکتری چون خانواده باز می گردد که پرداخت به آن در لایه شکافی این مسئله از ابعادی چون روانشناسی، جامعه شناسی و نظام های کلان دیگری چون اقتصاد و فرهنگ متاثر است.

وانگهی شناخت آسیب های موجود در نظام خانوادگی خود به نگاهی عمیق تر و زیربنایی نیازمند است که حوزه های فرا مدیریتی را در این مسیر به مساعدت می طلبد.

در این حال رسانه ملی موظف به در نظر گرفتن اصولی است که دریچه های بسیاری را بر این ساحت می بایست که تکمله باشد و به عنوان عضوی از خانوارها و نیز همگام آنان با مصائب و ساختارهای آنان عجین باشد.

فیلم «تنها دلخوشی من» به کارگردانی حسین عامری با رویکردی دیگرگونه به مسئله شکاف بین والدین و فرزندان پرداخته است.

«تنها دلخوشی من» مضمون انفصال و انفکاک نسل ها و عدم مراقبه یک نسل نو از پیشینه های خود است که در اصل به دو رکن بنیادین آن یعنی پدر و مادر ارجاع می یابد.

روایت این فیلم تلویزیونی، ماجرای مادری است که با ازدواج پسرش مجبور می شود خانه اش را بفروشد و برای پیدا کردن کار به مشقات بسیاری دچار شود.

این روایت داستانی، سپس با داستان دوستی که از خانه سالمندان اخراج شده است پیوند خورده و با زندگی مرد رستوران داری که از جانب فرزندش مورد آزار و اذیت است تکمیل می شود، این روایت داستانی شکاف بین دو نسل را در تنزل احترام و توجه مترسم شده است و از پدران و مادرانی که دستاورد سالیان تلاش خود را برای به ثمر رساندن فرزندانشان در بی توجهی و تسامح آنان می بینند.

به نظر می رسد با توجه به نظام جدید زندگی در ابعاد امروزی آنان و درگیری بسیاری از متولیان خانواده اعم از پدر و مادر در این امر، پرداخت به این مسئله از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد که به جاست رسانه ملی از نقش و تریبون خود برای فرهنگ سازی همسو استفاده نموده و راهکارهای اصولی ارائه دهد.

چندانکه طرح آسیب های خانوادگی با توجه به دیرینه غنی فرهنگ خانوادگی در ایران نکته مهمی است که رسانه ملی از کنار آن به سادگی گذشته و در فیلم های تلویزیونی به سطوح پایین سلایق مخاطبان پرداخته و ارتقای سلیقه در بین آنان را نادیده انگاشته می شود.

از این رو تله فیلم هایی چون«تنها دلخوشی من» گرچه در بافت ساختاری خود با اندکی اختلال در روایت داستانی مواجه اند لیکن ابعاد گسترده ای از روابط خانوادگی را مد نظر داشته و در این حوزه به نیکی آن را به صحنه تصویر در آورده است.

«تنها دلخوشی من» با نقش آفرینی زهره حمیدی، پوراندخت مهیمن و پرویز پورحسینی به کارگردانی حسین عامری و تهیه کنندگی حسین عامری و بهروز افراسیابی در پخش فیلم های پایان هفته از شبکه سه سیما به نمایش گذاشته شد.