ایوبی؛ مردد بر دوراهی «خانه سینما» و «رعایت قانون»
روزهای آغازین مدیریت حجت الله ایوبی بر سینمای ایران برای او انگار کمی سخت‌تر از آنی شد که گمانش را داشت.
تاريخ : شنبه ۳۰ شهريور ۱۳۹۲ ساعت ۱۲:۵۷
از یک سو؛ رایزنی کردن در مورد معاونان و مدیرانی که باید بر بخش‌های مختلف زیر مجموعه خود منتصب کند، اینقدر وقتگیر است که او تا امروز نتوانسته در انتخاب‌هایش به نتایج مطلوبی برسد و در همین راستا هنوز تکلیف برخی از معاونان خود و برخی مدیران دیگر همکار او که باید در خدمت تفکرات او در سینمای ایران باشند هنوز معلوم نشده است.
از سوی دیگر اما آنچه احتمالا ایوبی را بیش از همه نگران کرده است؛ موضوع «خانه سینما» ست! انگار اتفاقی که امروز دارد برای رئیس سازمان سینمایی در مورد عکس العمل‌های قانونی «خانه سینمای ایرانیان» رخ می‌دهد، همان اتفاقی است که از سال ۸۸ به بعد، برای جواد شمقدری رقم خورد؛ با این تفاوت که امروز «خانه سینمای ایرانیان» مشکلات آن روزگار «خانه سینما» را ندارد. به بیان دیگر؛ امروز «خانه سینمای ایرانیان» ثبت قانونی شده و اصناف آن هم به شکل قانونی دارند فعالیت می‌کنند؛ در حالیکه آن روزگار خانه سینما مشکلات متعددی از منظر قانونی داشت و درگیری‌ها و چالش‌ها هم به همین دلیل رخ داده بود؛ این وجه تمایز بین دو خانۀ سینما؛ اسباب این موضوع را فراهم می‌آورد که اعتراض «خانه سینمای ایرانیان» می‌تواند از دریچه قانون، بیشتر قابل پیگیری و البته رسیدگی باشد.
هفته گذشته اما؛ خبری منتشر شد مبنی بر اینکه کاسه ساز رئیس «خانه سینمای ایرانیان» در نام‌های اطلاع داده است که در صورت عدم مرتفع شدن مشکلات به وجود آمده در مورد خانه سینما؛ به روسای سه گانه قوا و نهایهای قضایی و مرتبط با حوزه فرهنگ؛ نامه خواهد نوشت و از سوی اصناف قانونی شرایط را به آن‌ها اطلاع خواهد داد. این اگرچه فعلا در حوزه رایزنی است؛ اما نشان می‌دهد اعضای خانه سینمای ایرانیان هم مسیر قانونی اعتراض را خیلی خوب می‌شناسند و هم از بی‌قانونی «خانه سنیما» مطلع هستند.
در همین راستا اما سخنان دیگری نیز منتشر شد که نشان از اعتراض اعضای خانه سینمای ایرانیان را دارد. این گروه ممکن است دو نوع رویکرد به بازگشایی خانه سینما داشته باشند (عدهای معتقدند که اصلا نباید بازگشایی می‌شد برخی هم با بازگشایی مشکلی ندارند اما با این مسئله مخالفند که عدهای به صورت غیر قانونی هیات مدیره و مجمع عمومی تشکیل دهند) اما هر دو گروه معتقدند که در مقابل بی‌قانونی باید ایستاد و به این دلیل که خانه سینمای ایرانیان ثبت قانونی شده است، باید به رسمیت بیشتری در وزارت ارشاد و سازمان سینمایی شناخته شود و سازمان سینمایی در مقابل بی‌قانونی خانه سینما بایستد نه اینکه پس از بازگشایی خانه سینما؛ کلید این خانه توسط مشاور عالی این سازمان (علیرضا رضاداد) به هئیت مدیره سابق تحویل شود.
این رفتار فراقانونی مشکلاتی را برای وزارت ارشاد و سازمان سینمایی ایجاد می‌کند؛ نخستین مشکل این است که قانون در وزارت ارشاد آیا قائم به افراد است یا نهادهای قانونی و قانون جاری در شورای فرهنگ عمومی؟ اگر قائم به افراد است که تکلیف معلوم می‌شود اما اگر شورای فرهنگ عمومی تصمیم می‌گیرد پس این چه اتفاقی است که در خانه سینما رخ داده است. دومین مشکل؛ شرایطی است که ایوبی رئیس سازمان در آن قرار دارد؛ از این بابت که او را بر دوراهی «رعایت قانون یا رعایت مصلحت در بازگشایی حمایت خانه سینما» قرار داده است. از این منظر که وزیر ارشاد قول بازگشایی داده؛ ایوبی هم موافق بازگشایی است و طیفی از خانه سینما هم موافق این اتفاق هستند اما به لحاظ قانونی رای بر انحلال خانه سینما صادر شده است و کار وزیر و معاون او غیر قانونی است.
ایوبی در این شرایط پیش از اینکه کاری برای مدیریت سینما و انتخاب شایسته معاونان خود انجام دهد وارد حاشی های شد که آتش و دودش به این زودی‌ها نخواهد نشست؛ یک گروه کاملاً قانونی (خانه سینمای ایرنیان) در مقابل فعالیت های او ایستاده و حالا می‌خواهد ۱۲ صنف را مقابل بی قانونی حاکم بر تصمیمات وزارت ارشاد قرار دهد. ایوبی یا باید کوتاه بیاید و قانون را بر رفتارهای سازمان در مقابل خانه سینما اعمال کند که در این صورت حتی مشاور عالی او هم در مقابلش خواهد ایستاد و دوم اینکه وارد بازی جدید شده و همۀ شرایط را بپذیرد اما در ظاهر اهالی خانه سینما با او همراه باشند و از او حمایت کنند.
از طرف دیگر اگر ایوبی عقب نشینی کند اتفاقات مختلفی می‌افتد، از جمله اینکه با شرایط حاکم و جوّ موجود در سینما و طیفی که محمدمهدی عسگرپور آن را هدایت می‌کند، به سرعت خواسته‌ها از سازمان سینمایی گسترش یافته و ایوبی در اتفاقات انجام شده قرار خواهد گرفت؛ این یعنی مدیریت از دست ایوبی خارج شده و او فقط در نام «رئیس سازمان سینمایی و معاون وزیر» است.
شاید یکی از بهترین راه‌ها برای ایوبی این باشد که راه میانه را برگزند؛ راهی که همراه با «اعتدال و امید» باشد؛ شعاری که دولت دکتر روحانی بر پایۀ آن از صندوق‌های رای بیرون آمد. اعتدال در رعایت هر دو طیف؛ «خانه سینمای ایرانیان» و «خانه سینما»
