علیقلی موسیقی «شهابی از جنس نور» را به خاطر حاشیه‌ها  نساخت
محمدرضا اسلاملو در گفتگو با هنرنیوز:
علیقلی موسیقی «شهابی از جنس نور» را به خاطر حاشیه‌ها نساخت
کارگردان فیلم سینمایی «شهابی ازجنس نور» گفت: قرار بود آقای علیقلی برای این فیلم آهنگ سازی کند اما حاشیه‌هایی که برای فیلم ایجاد شد باعث گردید ایشان از ساخت موسیقی این فیلم عذرخواهی کنند.
 
تاريخ : يکشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۲ ساعت ۱۲:۱۱
محمد رضا اسلاملو کارگردان فیلم سینمایی «شهابی از جنس نور» در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز در مورد این فیلم افزود: خوشبختانه این فیلم در جشنواره فیلم فجر پذیرفته شد و هم اکنون مراحل آخر فنی خود را طی می‌کند. با انتخاب شدن این فیلم در جشنواره فیلم فجر، خستگی از تن عوامل بیرون رفت و همه مزد زحمات خودشان را دریافت کردند.
وی یادآور شد: این فیلم به ساخت موسیقی نرسید و ما باید از موسیقی انتخابی برای این فیلم استفاده کنیم. البته پیش از این قرار بود که آقای علیقلی برای فیلم آهنگ سازی
معتقدم این فیلم می‌تواند در سه بخش بازیگری، فیلمبرداری و تدوین، نظر هیات داوران جشنواره را نیز به خودش جلب کند. در این فیلم آقای امین زندگانی و قاسم مغنیه که از بازیگران لبنانی می‌باشند بازیهای قابل قبولی انجام دادند.
کنند اما با توجه به حاشیه‌هایی که برای این فیلم ایجاد شد، ایشان ازساخت موسیقی آن عذرخواهی کردند. اما من به احتمال قوی بعد از برگزاری جشنواره فیلم فجر، ساخت موسیقی این فیلم را دوباره به ایشان پیشنهاد خواهم کرد تا سر فرصت برای این فیلم آهنگ سازی کنند.
وی با اشاره به پذیرفته شدن این فیلم در جشنواره فیلم فجر اضافه کرد: وقتی یک فیلمی وارد بخش مسابقه جشنواره فیلم فجرمی شود خستگی از تن عوامل بدر خواهد رفت. چرا که همه می‌دانند زحماتشان به بار نشسته است.
کارگردان فیلم «جعبه سیاه» ادامه داد: با توجه به اینکه هم اکنون ۲۱ فیلم سینمایی برای بخش مسابقه سینمای ایران انتخاب شده این نشان می‌دهد که بیش از چند برابر این تعداد، فیلم به بخش مسابقه سینمای ایران ارسال شده است. لذا همین که یک فیلم برای جشنواره انتخاب می‌شود به معنی این است که این فیلم، قابلیت دیده شدن در جشنواره را دارا بوده است.
اسلاملو با بیان اینکه جشنواره فیلم فجر، جشنواره مهمی است تصریح کرد: خوشحالم که فیلم «شهابی از جنس نور» توانسته است به بخش مسابقه سینمای ایران راه پیدا کند. این درحالی است که معتقدم این فیلم می‌تواند در سه بخش بازیگری، فیلمبرداری و تدوین، نظر هیات داوران جشنواره را نیز به خودش جلب کند. در این فیلم آقای امین زندگانی و قاسم مغنیه که از بازیگران لبنانی می‌باشند بازیهای قابل قبولی انجام دادند.
وی در خصوص بازیگری اظهار داشت: من خودم چون در برخی از فیلم‌هایم بازی کردم مثل بازی در فیلم جعبه سیاه – البته نه به صورت حرفه‌ای – اما
من غصه آن سکانس‌هایی که به دلیل برخی از مشکلات از جمله کمی وقت نتوانستم فیلمبرداری کنم را می‌خورم. ما در این فیلم بحث اختلاف سلیقه داشتیم و قدری اعتماد سازی بین ما تضعیف شده بود و برخی‌ها می‌خواستند از رانت‌های مدیریتی خودشان در این فیلم استفاده کنند که من به دلیل اینکه فیلمساز مستقلی هستم زیر بار این فشار‌ها نرفتم
با مقوله بازیگری تا حدودی آشنا هستم. لذا معتقدم بازیگر دوست دارد آن نقشی را که به او سپرده می‌شود را به نحو احسن و با تمام توان ایفا کند. بنابراین برای رسیدن به این شخصیت، او می‌تواند از دو راه به نتیجه برسد اول کمک گرفتن از فیلمنامه و دیگری راهنمایی‌های کارگردان است. بنابراین کارگردان می‌تواند فقط با چند کُد، بازیگرش را به سمت نقش راهنمایی کند. لذا نباید کارگردان با پراکنده گویی، ذهن بازیگر را پُر کند. بهترین نوع ارتباط کارگردان با بازیگرارائه چند کُد به بازیگر است. اگر کارگردان بداند از بازیگرش چه می‌خواهد. دیگر نیازی نیست که خیلی حرف بزند و بازیگررا گیج کند. خوشبختانه آقای امین زندگانی این ویژگی را داشت و با ارائه چند کُد، متوجه نقش می‌شد. امین زندگانی بازیگر زیر پوستی است که ادا و اطور هم ندارد.
اسلاملو در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به مشکلاتی که برای تولید این فیلم پیش آمد شما توانستید به همه خواسته‌های خودتان برسید گفت: من غصه آن سکانس‌هایی که به دلیل برخی از مشکلات از جمله کمی وقت نتوانستم فیلمبرداری کنم را می‌خورم. ما در این فیلم بحث اختلاف سلیقه داشتیم و قدری اعتماد سازی بین ما تضعیف شده بود و برخی‌ها می‌خواستند از رانت‌های مدیریتی خودشان در این فیلم استفاده کنند که من به دلیل اینکه فیلمساز مستقلی هستم زیر بار این فشار‌ها نرفتم و نتیجه کار هم این موضوع را تایید می‌کند.
این کارگردان پیشکسوت فیلم‌های مستند تصریح کرد: اگر چه من با پلان‌هایی که داشتم سعی کردم‌‌ همان فیلمی را که می‌خواستم را مونتاژ کنم. اما حسرت آن را می‌خورم که‌ای کاش فرصت می‌بود و من آنچه را که می‌خواستم و فیلمنامه طلب می‌کرد را می‌گرفتم. به عنوان مثال یکی از صحنه‌هایی که خیلی دوست داشتم در فیلم حتما باشد صحنه عروسی بود که به دلیل نبود وقت از ضبظ آن صرف نظر کردم. در این عروسی، یک رقص خیلی زیبایی که متعلق به سوری‌ها است وجود داشت که خیلی دوست داشتم چند پلان آن در فیلم باشد. اما به دلیل نبود فرصت نتوانستیم این صحنه را ضبط کنیم.
کد خبر: 67841
Share/Save/Bookmark