عکس ثبت وقایعی است که هر روز و در هر ثانیه در مقابل چشمان ما قرار دارند. در واقع و به بیان علمی عکاسی یا رئالیسم و یا سورئالیسم است.به بیان دیگر؛ عکس دو گونه است. یا نمایان گر زوایای پنهان است و از طریق نمایش فضاهایی که دور از ذهن اند با مخاطب ارتباط برقرار می کند، که سورئالیسم خوانده می شود؛ و یا از طریق نمایش واقع گرایانه یا به تعبیری رئالیسم با مخاطب به برقراری ارتباط می پردازد. در این گونه اغلب روزمرگی هایی را به تصویر می کشد؛که گاه برای انسان خوشایند و خاطره انگیزند و یا برای بیان حقایق تلخ. 

مدرسه و دوران کودکی از نوستالژی های ذهنی هر یک از ماست. تلخ کامی ها و شیرین کامی های این دوران پس از گذر نیمی از عمر چنان دل پذیر می گردد؛ که یاد آوری اش برای تمامی آدم ها دلپذیر خواهد بود. یکی از نمایشگاه هایی که در خانه هنرمندان برپا شد؛ نمایشگاه آثار مهرداد مرادی با عنوان تخته سیاه است. مرادی معلم دبستان است و به گفته خود با تلاش فراوان قادر به قانع کردن مدیر و ناظم مدرسه برای بردن دوربین به مدرسه شده است. مرادی که خود مدرسه و حاشیه های نوستالژیک آن را دوست دارد؛ معتقد است، مدرسه پر از حاشیه های دل پذیر برای ثبت است. اما دوربینی که در دستان من است خود تا حدودی مخل نظم مدرسه است.او معتقد است، دوربینی که در دست می گیرد؛ سبب می شود تا بسیاری از شاگردان مدرسه رفتارهای نوستالژیک این دوران را از چشم او پنهان کنند. 

این عکاس به شیوه ای واقع گرایانه تلاش در ثبت لحظه های به یاد ماندنی مدرسه دارد. تخته ای که روی آن نام شاگردی با چند ضربدر به عنوان بدها ثبت شده و یا بچه هایی که در گیر و دار درس و شیطنت های ذاتی شان هستند. نگاه هوشمندانه عکاس به مدرسه ؛ به عنوان سوژه ای سرشار از خاطره حکایت از دید تیزبین او دارد. آن چه او را از معلم های دیگر جدا می کند، در همین نگاه هوشمندانه نهفته است. زاویه ددید او در عین حال عادی و تازه است. به عبارت دیگر نگاه او از زاویه دید یک کودک عادی و از نگاه یک عکاس خلاقانه می نماید. حضور عناصر جالب توجه از جمله تابلوی بالای تخته سیاه نه تنها اضافی به نظر نمی رسد؛ بلکه عکاس را در نمایش جذابیت های واقعی یک مدرسه کمک می کند. عکاس به مخاطب می آموزد که استفاده از عناصر اضافی کادر به طریقی می توانند عامل ظرافت بخشی به یک تصویر باشند. 

از سوی دیگر دقت اثر بخش هنرمند در نامیش جزئیات ساده اما جالب توجه در صحنه ها حکایت دیگری از درایت عکاسانه اوست. نمایش بشقاب صبحانه در اتاق مدیر و معلمان مدرسه و زاویه جالب توجه عکاس؛ در کنار نمایش تصاویر زیر شیشه میز؛ سادگی و صداقت عکاس را در کنار دقت و نگاه کنجکاو او نشان می دهد.
آن چه مشهود است این نکته است که عکاسی به معنایی موفق آن تنها ثبت موضوعات جذاب نیست. بلکه نگاه تیزبین یک عکاس در کنار انتخاب درست موضوع مورد توجه او خواهد توانست بر مقبولیت تصاویر افزوده و آثار او را مورد توجه مخاطبان قرار دهد.

مهرداد مرادی متولد ۱۳۵۵ کرمانشاه، فارغ التحصیل هنرهای تجسمی در مقطع کار‌شناسی (۱۳۸۱) و عکاسی در مقطع کار‌شناسی ارشد (۱۳۸۸) دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران است.
«تخته سیاه» حاصل سه سال کار مستمر مرادی برای پرژوه عملی کار‌شناسی ارشد، با عنوان مدرسه در مدارس تهران است.