به گزارش هنرنیوز ، حسین فردرو در گفت‌وگو با ایسنا به پخش مراسم اختتامیه از تلویزیون اشاره کرد و گفت: اگر تلویزیون برنامه‌ای که سینماگران برای ایام جشنواره فجر در نظر دارند را شناسایی کرده باشد با مشکلی در پخش مواجه نمی‌شود؛ برای مثال یک سال به دلیل شوخی آقای شریفی‌نیا با خانم گوهر خیراندیش جشن خانه سینما را ارشاد هم پخش نکرد.

او با اشاره به چالش صداوسیما در پخش مراسم اختتامیه اظهار کرد: بیشترین چالش صداوسیما در پخش مستقیم مراسم، حجاب مهمانان است. البته سیستم ما به گونه‌ای است که مراسم می‌تواند چندثانیه با تاخیر پخش شود، مانند مسابقات جهانی فوتبال. فردی که در پخش می‌نشیند اگر حجاب نامناسبی ببیند می‌تواند چند ثانیه قبل به جایش یک تصویر دیگر جایگزین کند؛ البته این روش لطمه‌های زیادی به فوتبال زده است.

این تهیه‌کننده ادامه داد: تعدادی از عوامل صداوسیما کارشان این است و نمی‌توان خرده گرفت. مدیران و عواملی که من می‌شناسم فضای کارشان حرفه‌ای است و دیدگاه خوبی دارند اما به هر شکل فشارهایی اعمال می‌شود؛ برای مثال فردی نگاه می‌کند و می‌گوید این برنامه که اجرا شد مشکوک به رقص، حرام و ... است. در واقع این مسائل صداوسیما را به مسیری می‌برد که تعریف شغلی که از صداوسیما داریم در هیچ جای دنیا نباشد. ناظرانی که تحت هر عنوانی در صداوسیما حضور دارند مجموعه‌ای را به وجود آورده‌اند که مدیران هم نمی‌توانند رهایی پیدا کنند.

فردرو با بیان اینکه تلویزیون مخاطب ثابت خود را از دست داده است، بیان کرد: برای مثال یک برنامه چالش‌برانگیزی پخش می‌شود که خانمی گفته من پیشنهاد می‌دهم خانم‌ها پای آقایان را در تشت بشویند و کل مردم ایران در شبکه‌های اجتماعی این برنامه را می‌بینند. در واقع مردم خیالشان راحت است که می‌توانند برنامه‌های تلویزیون را بعدا از طریق شبکه‌های اجتماعی هم ببینند.

او ادامه داد: خبرگزاری‌ها می‌توانند به صداوسیما برای راهیابی به مسیری که لازم است با مردم باشد، کمک کنند. مطمئنم همه مدیرانی که می‌شناسم یک مسیر مردمی و شناخت دارند اما همین مدیران در شرایطی قرار گرفته‌اند که کنترل از دستشان خارج شده و مدیریت خود را برای ایجاد ارتباط لازم با مردم نمی‌توانند اعمال کنند به دلیل اینکه سریع عوض می‌شوند. از رییس سازمان تا مدیر گروه در گرفتن تصمیمات لازم، شعور و دانش کافی را دارند اما اجازه ندارند. در صداوسیما پی در پی شورای نظارتی وجود دارد.

این کارگردان تلویزیونی به وضعیت پخش موسیقی در تلویزیون اشاره کرد و گفت: مساله موسیقی و نشان دادن ساز در کشور ما دچار وضعیت بدی شده است؛ برای مثال اگر در برنامه‌ای موسیقی زنده باشد نشان ندادن ساز به چالش صداوسیما تبدیل می‌شود. مجبورند یا لانگ‌شات نشان دهند یا برای دهه فجر اگر استثنائا بخواهند ساز را نشان دهند، باید معذوراتی را رعایت کنند. همه کارمندان و مدیران صداوسیما می‌دانند نشان ندادن ساز یک امر نادرست است و توهین به نوازنده‌هاست اما هیچکس در این خصوص تلاش نمی‌کند.

فردرو اضافه کرد: مساله این است که صداوسیما نخواست کسی از برنامه‌سازان و کارشناسان علوم اجتماعی دعوت کند. ما همه به دین علاقه داریم و نمی‌خواهیم آن را نفی کنیم اما بسیاری از چیزها به دین منتسب شده است. در حال حاضر اثبات شده که موسیقی نقش اساسی در تمام حرکت‌های هنری ما دارد اما نشان ندادن ساز جریانی شده که احساس می‌کنید فعل حرام است. این سابقه بدی است که اگر حضرت امام (ره) زنده بود پیش نمی‌آمد؛ کمااینکه در تلویزیون وجود داشت و بارها پخش کردیم.

او به تاثیر ماهواره بر برنامه‌های صداوسیما اشاره کرد و گفت: از زمانی که ماهواره‌ها آزاد شدند صداوسیما خیالش راحت شد که ماهواره‌ها ساز و موسیقی را نشان می‌دهند پس ماموریت خود را به چیزهای دیگر منتقل کرد. صداوسیما خودش خواست از یک جریان باز که به عنوان رسانه ملی می‌شناسند، به رسانه شخصی و گروهی تبدیل شود. این مساله ناخواسته در حال اتفاق افتادن است که کارهایی که صداوسیما می‌تواند انجام دهد به کانال‌های خارج از کشور منتقل شود. صداوسیما پرچمی را به دست گرفته که مخصوص یک گروه خاص است و خودش می‌خواهد البته منظور مدیران نیستند.

این تهیه‌کننده با اشاره به پوشش هنرمندان اظهار کرد: من تصور می‌کنم تلویزیون یک حجاب رویایی را تبلیغ می‌کند و خانم‌های تلویزیون ایران فقط یک پوشش خاص دارند. ما در جشن‌های تلویزیونی و مراسم نمی‌توانیم پوشش متوسط را خوب نشان دهیم و بگوییم جامعه ما یک نوع حجاب خاص دارد که می‌بینید. این کار باید تصحیح شود. در جریان مراسم اختتامیه مدیران و برنامه‌سازان صداوسیما با این مشکل روبه‌رو هستند و از طرفی ناظران هم حاضر نیستند بپذیرند در همه جای دنیا هنرمندان به دلیل اصل رقابتی که دارند، در لباس و برنامه‌هایشان از مردم خاص‌ترند.

او ادامه داد: هر حرکت و محدودیتی در تلویزیون به جامعه هم تسری می‌یابد. مسوولان تلویزیون این مساله را می‌دانستند اما فکر نمی‌کردند فردی که تلویزیون نمی‌بیند، کانال‌های دیگر را تماشا کند. به نظرم تلویزیون هر کاری را که اجازه می‌دهد در دهه فجر در تلویزیون انجام شود به بعد دهه فجر هم انتقال دهد. اگر صداوسیما می‌خواهد بیننده داشته باشد باید جامعه را به همان شکلی که هست نشان دهد.

این کارگردان تلویزیونی به پخش زنده مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر اشاره کرد و گفت: به نظرم این حرکت‌ها در حد آشتی و ارتباط با مردم است. در واقع آنچه که مردم دوست دارند ارائه شده است بنابراین وظیفه تمام خبرگزاری‌ها و سیستم‌های فرهنگی این است که مردم را تشویق کنند تا از آن ها بخواهند این اتفاق ادامه پیدا کند و تلویزیون برنامه ها و چهرهایی که مردم دوست دارند را بدون دخالت در سیاست و حوزه های دیگر ارائه بدهد.

این مدرس سینما و تلویزیون به تاثیر همراهی مردم با صداوسیما تاکید کرد و ادامه داد: اگر مدیران را تشویق کنند، مدیران عاملی دوباره برای این حرکت می‌شوند. اما متاسفانه مردم ما اگر تلویزیون کار خوب کند، سکوت می‌کنند اما اگر کار بد انجام دهد تنبیه می‌کنند. زمانی که تلویزیون این مراسم را پخش می‌کند، مردم عادی به صرف اینکه وظیفه صداوسیماست، سکوت می‌کنند. اما اگر ایرادی باشد انتقاد می‌کنند و تلویزیون راه را گم می‌کند. پس هر فردی از پخش این مراسم افتتاحیه خوشش آمده باید تشکر کند زیرا کارمندان صداوسیما به حمایت احتیاج دارند تا بتوانند آن چیزی که مردم می‌خواهند را ارائه دهند.

حسین‌ فردرو در پایان اضافه کرد: عوامل صداوسیما زمانی خستگی از تنشان در می‌رود که احساس کنند بینندگان راضی بوده‌اند. برنامه‌ساز با مردم زنده است وگرنه انگار در خلاء کاری انجام می‌دهد. پس اگر می‌خواهیم برنامه‌ساز آن کاری که ما دوست داریم را بسازد، باید از او حمایت کنیم. چون ممکن است عده‌ای آن برنامه را بد بدانند و اعتراض کنند پس برای ایجاد موازنه، باید از صداوسیما بخواهند اما متاسفانه مردم راضی شده‌اند که برنامه‌ها را از جاهای دیگر ببینند.