تئاتر از جمله هنرهایی است که درکشورمان بجای اینکه بر کیفیت آثار آن و حتی کیفیت برگزاری جشنواره ها توجه شود یه سمتی سوق پیدا کرده که مدیران مراکز فرهنگی بدون آسیب شناسی تعدد جشنواره های موجود، اقدام به تولد جشنواره های تئاتر می کنند. 
مرکز هنرهای نمایشی وزارت ارشاد که متولی اصلی  تئاتر کشور بحساب می آید نتوانست در جشنواره تئاتر فجر انتظارات را برآورده کند و جدای از کیفیت ضعیف و گاها مسئله دار برخی از آثار نمایشی در این جشنواره خروجی مناسبی هم نداشته است. تا بتوان با استناد بر آن پیشرفت تئاتر کشور را مشاهده کرد.و گاهی این تصور را ایجاد می کند که اگر قرار است در تئاتر درجا بزنیم ریخت و پاشهای چند میلیاردی با چه هدفی صورت می گیرد ؟!
حال بیایید نگاهی به جشنواره های تئاتر موجود در کشور بیندازیم :
جشنواره تئاتر ایثار که بنیاد شهید اقدام به برگزاری آن می کند که به راستی یکی از ضعیف ترین جشنواره های تئاتری کشور است.و هنوز مشخص نشده این جشنواره با چه هدفی برگزار می شود اگر محوریت آن ایثار و شهادت است که چندین جشنواره قدیمی کشور با همین محور در حال هزینه کردن هستند!
جشنواره تئاتر ماه: که با محوریت معنویت برگزار می شود و شاید از معدود جشنواره هایی باشد که می خواهد آثار آن همراه با موضوع آن باشد و البته تا حدودی هم موفق بوده است .ولی هنوز نتوانسته انتظارات را برآورده کند. این جشنواره توسط حوزه هنری برگزار می شود.
 جشنواره تئاتر رضوی : این جشنواره ضعیف ترین دوره خود را امسال پشت سر گذاشته است و به گفته بسیاری از منتقدان معنویت حلقه گمشده آن می باشد!
 جشنواره تئاتر بانوان:این جشنواره که به همت شهرداری برگزار می شود فقط نام بانوان را با خود به یدک می کشد و امسال تعداد شرکت کنندگان مرد تقریبا 2 برابر شرکت کنندگان زن بوده است و به نظر می رسد این جشنواره بیشتر با استقبال آقایان مواجه مواجه شده است.
 جشنواره تئاتر دانشگاهی ،جشنواره تئاتر کودک ،جشنواره تئاتر عاشورایی ،جشنواره تئاتر عروسکی جشنواره تئاتر بسیج ،جشنواره تئاتر بسیج ادارات ،جشنواره تئاتر کانونها و اکنون جشنواره تئاتر سازمان ملی  جوانان که یک سئوال را با خود به همراه دارد :این که جشنواره با موضوع جوانان برگزار می شود این حرکت خوبی است ،اما آیا خبر دارید همه این جشنواره هایی که ذکر شد و میلیاردها  تومان برای آنها ریخت و پاش می شود افتخارشان  این است که جوانان در این جشنواره شرکت می کنند و حتی گاهی موضوع جوانان در اولویت آنهاست؟آیا هزینه کردن برای یک حرکت فرهنگی تکرار شده و موازی کاری که سابقه خوبی هم نداشته اند کار مفید و بجایی است ؟