آقاي نوري زاد كه كم كم عادت كرده ايم از وي تفسير رويدادها را به گونه اي ديگر بشنويم اين بار فاجعه غزه و برخورد اردوغان را از زاويه اي ديگر ديده است كه بدون هر اظهار نظري مطلب وي را براي قضاوت خوانندگان در اين سايت درج مي كنيم.


1 - از اینکه دانشمندان ما توانسته اند به تکنولوژی پرتاب ماهواره و به بخشی از دانش و فن آوری فضایی دست یابند به خود می بالم . همین که دیوار انحصار علمی را درعلومی که به خط قرمز غرب راه می برد ، شکسته ایم ، کار بزرگی است که می شود به یمن آن ، بر بسیاری از مناسبات علمی کشور راه گشود . در این میان ، سهم بهره بردن از دانش دیگران برای پرتاب و هدایت ماهواره و حتی دستیابی به دانش هسته ای ، هر چه باشد ، این مهم را در افکار کنجکاو جهانیان بر می انگیزد که : سرانجام ایرانیان به جاهایی که نباید دست بردند و با خود می گویند : اینها که از رسانه های جمهوری اسلامی ایران  منعکس می شود ، شاید بخشی از داشته های علمی و تکنولوژیک ایرانیان  باشد . این توفیق های روز به روز را به خود و به همه جوانان و به همه مردمان ایران و جهان تبریک می گویم .


2- داستان غزه و فجایعی که صهیونیست ها درآن شهر محصور و بی دفاع بکار بستند ، طبق عادت جهان رسانه ای ، بسیار زود به فراموشی متعمدانه سپرده می شود . اما رسانه های ما ، بویژه صدا و سیمای ما در انعکاس هیجانات و حادثه ها و جنایات غزه شايد افراط کردند . آنقدر که عواطف مردمان ما را به زعم خود با این حادثه هول انگیز ضد بشری درگیر ساختند . اخلاق رسانه ای برای هر حادثه هول انگیز ، سهمی از توجه و انعکاس قائل است . رسانه های جهان که عمدتا وامدار صهیونیست ها هستند ، یا خبرهای غزه را بایکوت کردند یا به مختصری از آن - از نگاه هیات حاکمه اسراییل - بسنده کردند . سهم رسانه های مستقل دراین میان محدود به مناطقی با برد کمتراست . صداوسیمای ما  اما همه بایکوت های خبری جهان را یکسره درهجوم خبرهای غزه تلافی کرد . یعنی گویا مردم ایران ، مردم محصور جهان است که بایستی درراستای آگاهی آنان ، به جبران این حصار خبری دست یازید . بارش همه جانبه خبرهای غزه برسرمردم ایران ، درست درشرایطی که این مردم بارها و بارها امتحان خود را درهمراهی و همدری با مردم فلسطین و لبنان نشان داده اند ، اگرچه آمار مدیران رسانه ها را چشمگیرکرد اما رفته رفته آزار پنهانی را به درون ناخودآگاه مردمان راه داد و درون آنان را از بسیاری تاکید بریک امر بدیهی و آشکار خراشید . درست دراین بسترفراهم عاطفی که غزه را به کربلا تبلیغ می کند ، ناگهان می شنویم که اردوغان از ترکیه ، سخن تبلیغی مدیران رسانه ای ما را برزبان می آورد و او نیز غزه را به کربلا تشبیه می کند . داستان کربلا ، نه چیزی است که بتوان به هر حادثه ای اطلاقش کرد . درغزه حق و باطل رخ نمود اما کجا غزه به کربلا می ماند ؟ اگر اسراییلی ها را یزید و یزیدی بدانیم ، حسین کربلا را درکجای غزه بکاویم ؟ من اصلا نمی خواهم درمفهوم این اطلاق احساسی تمرکز کنم اما باورم براین است که حسین و کربلا را نباید به هزینه های گاه و بیگاه زخمی کنیم . این سخن اردوغان که غزه را کربلا نامید ، به دل خیلی از ما نشست . یعنی دوست داشتیم علاوه برداخل ، که همه ما اسراییل را خونخواری درنده می پردازیم ، یکی از خارج نیز سخن مارا یاوری کند . اردوغان این پیش دستی را مرتکب شد و اقبال فراوانی درمجامع مذهبی و سیاسی ما یافت و مراجع ما نیز از او به نیکی یاد کردند . دراین که اردوغان صاحب حرکتی متفاوت درحوزه سیاسی ترکیه است و مسلمانان ترکیه اورا برآمده از حاجت های ایمانی خود می دانند و با توجه به فضای سیاسی حاکمان نظامی درترکیه ، ظهور فردی چون اردوغان می تواند امیدهایی را برانگیزد ، اما این را نیز باید باور داشت که ترک ها دراین سالها نشان داده اند که بسیار زیرکند و از آب کره می گیرند و حتی حاضرند سرب هوای آلوده تهران را استخراج و به خود ما بفروشند . یادمان نرود که برسرتعیین قیمت گاز ، این ترک ها بودند که برای ما تعیین تکلیف  می کردند و بد ترین رفتار ها را با ایرانیان مقیم ترکيه مرتکب می شدند و حتی درتعقیب کردهای مخالفشان یک چند تایی راکت به داخل خاک مانیز زدند و یک عربده اینچنینی نیز برآوردند . درتمام روزهای حمله به عراق و اشغال آن تا همین اکنون ، شاید کشوری که بیشترین سود را برده و کمترین هزینه وخسارت را متحمل شده ، همین ترک ها باشند . ترکهایی که سفت و سخت با همین اسراییل غزه کوب معاهدات نظامی چفت و بست دار دارند و راه را تا پشت مرزهای کشورما برای حضور اسراییل گشوده اند .


با اتفاقی که درحوزه رکود اقتصادی درجهان غرب رخ داد و تبعات آن می رود که تا همین چند هفته دیگر به خود ما نیز سرایت کند ، کشورهای مرتبط با غرب ، از این شوک اقتصادی ، آسیب سریع وهمزمان دیدند . مثل امارات که بورس آن یک شبه هزارپله سقوط کرد و اوضاعش درهم پیچید . ترکیه نیز که باشرکت های غربی ارتباطی محوری دارد ، از این آسیب درامان نماند . به نحوی که نه امروز ،  فرداهای نیامده نیز برای ترکیه و زیرک های ترک یک هول بزرگ است . از طرفی فوران بهره های اقتصادی در دوبی نیزنه چیز کمی است که از چشم زیرک های ترک مخفی بماند . آنان -  یعنی ترک ها -  خوب دانسته اند که دوبی با پول ایرانیان و ثروتمندان هراسان ایرانی به این جایگاه برآمده است . و نیک می دانند که دوبی بیش از هشتاد درصد اقبال خود را مدیون سیاسیون و مدیران اقتصادی ایران می داند  که با پرخاش ها و خط ونشان هایشان شرایطی برای فرار سرمایه ها فراهم آوردند وراه را برای شکوفایی همه جانبه دوبی گشودند . ترکیه اما دراین میان ، نصیب کمتری عایدش شد . و از فرار سرمایه های ایرانی بهره کمتری برد . شاید از این روی که هنوز خود درکش وقوس اتحادیه اروپا بود و بین سنت و مدرنیته دست و پا می زد و هنوز بخاطر مشکلات داخلی مثل درگیری با کردها ، نمی توانست آن فرش امنیت خاطر لازم را زیرپای سرمایه داران ایرانی پهن کند . اردوغان  که از همان زیرک های اسلافی ترک بود ، مثل سایر رقبایش با حسرت به شره سرمایه از ایران به دوبی می نگریست و درهمه مناسبات خود آرزو داشت آبشار پول به دوبی را به سمت کشورخود برگرداند . و این مهم یا با عدم امنیت در دوبی باید رخ می داد یا با جاذبه های خود ترکیه که باید فراتر از دوبی می بود . داستان عاطفی هولناک غزه و بمباران رسانه ای درداخل ، راه سومی برای اردوغان گشود و به این زیرک ترک این فرصت طلایی را داد که درعین حال که دست درگردن اسراییل و معاهدات نظامی با او دارد ، یک تشر اخلاقی - فقط همین - یک تشراخلاقی به اسراییلی ها بزند و درخلا حاکمان بی غیرت عرب ، ناگهان بدرخشد و با این درخشش ، هم به اقبال داخلی و تخلیه مردمان خود دست یابد و هم درجهان عرب نامی بلند آوازه کند و هم درایران ملتهب و آماده ظهور یک فریادگر ، به فراسوی عاطفه های مهیا راه یابد . تشری که اردوغان زیرک به اسراییلی ها زد ، کار را تمام کرد و صداوسیمای ما درانعکاس این تشر بی پشتوانه ، سنگ تمام گذاشت. سخنی که اردوغان به اسراییلی ها زد ، درجای خود قابل تقدیر است . باید سخن او را قاب گرفت و برایش خوبی و خیر آرزو کرد . اما این سخن هرگز دراندازه ای نیست که معاهدات نظامی ترکیه با اسراییل را تحت الشعاع قرار دهد و مثلا سفارتخانه ها و کنسولگری های اسراییل درترکیه را برای یک روز ببندد . اما این فایده را حتما دارد که از این پس ، نگاه سیاسیون و اقتصاد دولتی ما را بیش از پیش به سمت ترکیه متمایل کند . چه ایرادی دارد . وقتی ایران را تحریم می کنند ، هم می توانی هواپیمای ایرباس مستعمل به ایران بفروشی که نتواند حتی برای یک مرتبه پرواز کند ، و هم متناسب با حاجت عاطفی رسانه های ایران ، غزه  را کربلا بنامیوي و یک توپ تشرظاهری به اولمرت اسراییلی درکنی و آبشار سرمایه های دولتی را که به سمت ترکیه تغییرمسیر داده جشن بگیری .